ฟุตบอลสมัยใหม่เค้าจะจับจังหวะการเข้าบอล อุซเบเค้าจะจับจังหวะว่าพอลูกบอลมาถึงเราตัวเค้าจะถึงเราพร้อมลูกบอลทันที ผลคือทำให้เราพลิกบอลไม่ได้ เราก้อต้องส่งคืนหลัง เวลาอุชเบไม่มีบอลเค้าจะยืนไม่ห่างเรามากเพื่อจะได้วิ่งถึงตัวเราทันทีที่ได้บอล

ทีนี้มาดูนักฟุตบอลเรายืนเวลาที่เค้าได้บอบบ้าง  เรายืนแบบไม่มีจุดหมายปลายทาง ยืนแบบไม่ได้วิเคราะห์เลยว่าบอลจะมาถึงเค้าเมื่อไหร่ แล้วที่สำคัญคือยืนห่างมาก ผลก้อคือพอบอลวิ่งมาถึงผู้เล่นอุซเบเค้าสามารถพลิกบอลเลี้ยงเข้าหาประตูเราได้สบาย ดังนั้นในจังหวะที่เค้าพลิกตัวเลี้ยงเข้าหาเราแล้ว ทำให้นักบอลไทยไม่กล้าเข้าไปแย่งบอลที่ตัวผู้เล่นอุชเบ เพราะถ้าเข้าจะโดนโยกหลอกทันที จึงทำได้แค่ยืนป้อห่างๆ ซึ่งการยืนป้อห่างๆ มันทำให้อุชเบมีทางเลือกในการเล่นเยอะ เลือกหาช่องจ่ายได้ เลือกเลี้ยงบอลกินพื้นที่เข้ามาก้อได้ 

ผมว่าปัญหาเรื่องการยืนของนักเตะไทยแฟนบอลน่าจะเห็นมาตลอด ซึ่งมันเกิดจากการไม่มีวินัยของตัวนักเตะเอง สังเกตได้ว่านักฟุตบอลไทยที่เป็นพวกลูกครึ่งหรือพวกที่เล่นในลีกต่างประเทศเค้าจะมีวินัยตรงนี้มาก อย่างพวก เจ ชนาธิป ธนวัฒน์ หรือนิโคลัส ที่เห็นชัดๆเลยคือ เวียดนาม ญีปุ่น ซึ่งมันเกิดจากระเบียบวินัยส่วนตัวล้วนๆ ดังนั้นตราบใดที่นักบอลไทยยังไร้ระเบียบวินัย ทีนี้มันก้อเป็นหน้าที่ของโค๊ชที่ต้องคอยกระตุ้นคอยบอกคอยบังคับให้นักเตะยืนให้มันถูกต้อง แต่โค๊ชไทยก้อไม่เคยสนใจจุดนี้เลยมัวแต่ซ้อมตั้งวงเดาะบอลก๊อกแก็กไปวันๆ การซ้อมก้อสุดแสนจะรีแลกซ์ เตะจริงก้อไม่มีแรงวิ่งแรงบีบ