ก่อนอื่นเลยคงต้องใช้พื้นที่นี้เป็นที่ระบายความรู้สึกค่ะ มันอัดอั้นมานานเกินไป จนบางทีก็เหมือนจะควบคุมตัวเองยาก
 
ย้อนไปอดีตเรากับแฟนเคยคบกันมาช่วงหนึ่งแล้วก็ได้เลิกรากันไป ช่วงระยะเวลาที่คบประมาณ 3 ปี 9 เดือน แล้วก็เลิกกันเมื่อปลายเดือนธันวาคม 63 เลิกกันไปได้ประมาณ 1 เดือนแฟนเราก็มีแฟนใหม่ (ทั้งที่บอกกับกูไว้ว่าคงรักใครไม่ได้อีกแล้วขออยู่คนเดียว) เราไม่ได้รู้ด้วยตัวเองเพื่อนเป็นคนส่งมาให้เราดู เพราะเราปิดทุกช่องทางการติดต่อ ไม่เคยไปส่องหรือโทรไปหาเขาเลย และเขาเองก็ไม่เคยติดต่อมาจนเข้าปลายเดือนเมษา 64 เขาก็ติดต่อกลับด้วยเหตุผลแฟนทิ้ง (แอบสะใจ 5555) เขากลับมาขอโอกาสซึ่งเราก็บอกไปว่าถ้ากลับมาแล้วเป็นเหมือนเดิมละเขาก็สัญญาว่าจะทำให้มันดีขึ้น เราเลยพูดไปว่าเทอมีแฟนใหม่ไปแล้วนะ เราไม่ได้ทำอะไรผิดถ้าคบไปซักระยะหนึ่งแฟนเทอขอโอกาสปรับปรุงตัวละ เทอจะทำยังไงกับเราทิ้งเราอีกไหม แล้วเขาก็เงียบ แล้วบอกกับเราว่าไม่มีทางกลับไปแน่นอนเราเลยบอกให้เขาไปเคลียตัวเอง จัดการการปัญหาตัวเองให้เรียบร้อยพร้อมส่งหลักฐานมาว่าคุณกับเขาจบกันแล้วอย่าให้มีปัญหาตามมาทีหลัง แล้วเค้าก็ส่งหลักฐานการคุยมาว่าจบกันแล้วไม่ขอยุ่งเกี่ยวกัน เราก็เลยเริ่มต้นกันใหม่โดยยึดหลัก "ถ้าให้โอกาสต้องลืมทุกอย่างให้หมด" ก็ตัดสิ้นใจกลับมาคบกันผ่านมาได้ซัก 4 เดือนเราตัดสินใจออกรถด้วยกันเพราะอายุก็ 26-27 กันแล้วพอแม่ก็แก่ชรามีรถเป็นของตัวเองเวลาพาท่านไปหาหมอจะได้สะดวกไม่รบกวนคนอื่น หลังจากนั้นผ่านมาซัก 3 เดือนเราตัดสินใจเข้าไปส่องเฟสแฟนเก่าแฟนเราด้วยเซ้นของผู้หญิงก็ยังเห็นเขาโพสอะไรเกี่ยวกับแฟนเราหลายอย่าง เราเอาไปถามแฟนว่าอีโมจินี่คือสัญญาแทนกันรึ แฟนบอกใช่ แล้วเราก็เลิกสนใจเพราะก็เข้าใจคนทั้งคู่เลิกกันเพราะทางฝ่ายครอบครัวผู้หญิงคนนั้นเขาไม่ชอบแฟนเราด้วยฐานะแฟนเราก็ไม่ดีซึ่งสู้แฟนเก่าคนนั้นไม่ได้ เราก็เลยไปถามแฟนว่าน้องเขายังโทรมาหาอยู่ไหม (เรากับแฟนทำงานคนละจังหวัด) บอกแรกก็โทรหลังไม่โทรมาแล้ว อยากจะบอกเรานี่มันสุดยอดคนมากเลยแฟนอกหักมาหาเราต้องปลอบต้องให้เวลาเค้าหลายเดือนมากกว่าเราจะหายเป็นปกติ สงสารตัวเองด้วยเหมือนกัน55 แต่เพราะรักค่ะถึงเลิกกันไปแล้วความรักมันยังหลงเหลืออยู่เรารู้สึกว่าเขาเป็นผู้ชายที่โชคดีมากนะที่เราเป็นแฟน
 
ประเด็นความอึดอัดเราอยู่ตรงนี้ค่ะ ตลอดระยะเวลาที่คบกันมาตั้งแต่รอบแรกและรอบ2 แฟนไม่เคยแท็กหา เราเองก็แท็กเขาไม่ได้เหมือนกัน เขาให้เหตุผลว่าพ่อแม่รักกันไม่เห็นต้องประกาศบอกคนอื่นทำไมเขารักกันมาจนถึงวันนี้ (เหตุผลพอเข้าใจได้) คบกันไม่เคยเที่ยวด้วยกันแล้วก็ไม่ให้เราไปไหนด้วยไม่ว่ากับเขาหรือคนอื่นไปเที่ยวคนเดียวก็ไม่ได้ (บอกว่าเป็นห่วงทั้งที่สถานที่ก็ไม่ได้น่ากลัวหรือมีอันตรายอะไรเลย) แต่การกลับคบกันรอบที่ 2 เราได้ไปเจอครอบครัวของเขาซึ่งคบกันรอบแรกเราก็ถามเขาทำไมไม่พาไปเจอพ่อแม่ซักทีสุดท้ายได้เจอตอนรับปริญญาแต่ก็แป๊บเดียว การเจอครอบครัวเขาก็ทำให้เรารู้สึกว่าเขาก็ให้เกียรติเราแล้ว จนเมื่อเดือนที่แล้วทะเลาะกันเรื่องไม่เป็นเรื่องเพราะเขาคิดว่าเราโกหกว่านอนแล้ว แต่แอบคุยกับคนอื่นซึ่งเราก็ได้รู้เรื่องอะไรเลยว่าเฟสมันขึ้นออนได้ไง ทั้งที่ไม่ได้เล่นแล้วก็ไม่มีใครทักมาด้วย เราเลยก็พูดไปว่า
 
เรา:ตั้งสถานะกันไหมถ้ากลัวว่าจะมีใครมายุ่งขนาดนั้น
แฟนเรา: คิดว่าสวยขนาดนั้นเลยเหรอถึงมาเรียกร้องเอาอะไรแบบนี้
 
คือต้องสวยเหรอว่ะถึงจะได้ขึ้นสถานะกัน แค่เราเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่รักเทอมากดูแลและซัพพอตเทอทุกอย่าง มันไม่เพียงพอต่อการได้รับอะไรพวกนี้เลยเหรอ (แฟนสูง ขาว จมูกโด่ง ดูดีระดับหนึ่งถ้าเทียบกับเรา)ส่วนเรา ผอม ผิวแทน สูง 158 ลุคออกทอมไม่ค่อยแต่งหน้าแต่ดูแลตัวเองดีนะเพราะก็อยากให้ดูเหมาะสมกันไม่อยากให้ใครมาดูถูกแฟนเราว่าแฟนขี้เหร่ ก็ทำได้แต่ก็ไม่ได้สวยขึ้นหรืออะไรเลย พอเราเจอคำพูดนี้ไปมันทำเราหยุดเลยไม่อยากสร้างหรือเดินทางชีวิตคู่ไปด้วยกันแล้ว เราเคยภูมิใจในตัวเขานะที่เขาหล่อแต่มาสนใจผู้หญิงแบบเรา แต่พอมาวันนี้เราปผิดหวังในตัวเขามากเลย แต่มันติดที่มีหนี้สินที่สร้างร่วมกัน เขาพูดไว้ว่าเขาจะรับผิดชอบเองเงินดาวน์ที่เราจ่ายเขาก็จะคืนให้ แต่เรารู้สึกไม่ดีมันเหมือนเราไปสร้างภาระให้เขา ซึ่งเขาก็พูดมาอีกว่า ไม่น่ากลับมาเลยด้วยซ้ำถ้าวันวันนั้นเขาเลือกที่จะกลับบ้านไม่โทรหาเราก็ไม่ต้องมาเสียเวลาเสียเงินแบบนี้ จุกไปหมดเลย555 
 
ทางออกเรามีทางเดียวคือเลิก แต่เราอยากช่วยเขาใช้หนี้ด้วยไม่อยากมีอะไรติดค้างกัน อยากให้จากกันแบบเกลียดกันมาก เขาจะได้ไม่เอาเราไปพูดว่าเรามาทำให้เราเสียเวลา ถ้าจะถามว่าทำไมต้องช่วยใช้ทั้งที่เขาก็บอกว่าไม่ต้องช่วย คือเราอยากบอกว่ามันเหมือนใช้เงินซื้อความสบายใจให้ตัวเองเท่านั้น