เริ่มเรื่องคือตอนคบกับแฟนผมทำงานกับพ่อขายของอยู่ตลาดช่วยพ่อและครับที่นี้แฟนผมมีงานประจำอยู่แล้ว(เรียนอยู่)แต่ทำแค่เสาร์อาทิตย์แต่แต่แฟนบอกค่าใช้จ่ายเยอะเงินไม่พอผมเลยชวนมาขายของด้วยผมไห้200ทำทุกหลังเลิกเรียนปิดร้าน6โมงครึ่งทำด้วยกันทุกวันแต่ที่นี้ผมเลิกกับแฟนเพราะนิสัยขี้ประชดน้อยใจบ่อยแฟนแอบกลับมาร้องไห้บ่อยๆเลอกกันรอบที่3ล่าสุดแฟนบอกพอแล้วไม่กลับไปแล้วคุณคิดได้ในตอนที่สายไปเค้าเจ็บผมตามง้อในแชทหลายๆวันแต่ก็เหมือนเดิมเมื่อคืนผมไปเจอเธอข้างนอก(ย้อนกลับไปต่อพอเลิกกันแฟนก็ไม่มาทำหายหน้าไปเลย)ต่อๆเจอเสร็จผมเลยทักหาเธอแอบตามดูแลอยู่ห่างๆแล้วก็พรรณาไปตอนไม่มีเธออยู่บลาๆ
แฟนพิมมาคุณจะทำไห้เค้าใจอ่อนอีกแล้วนะแฟนเลยบอกไห้ตามหาเธอแต่ผมหาเธอไม่เจอแฟนเลยบอกผมกลับไปเถอะเราเป็นพี่น้องกันดีกว่าคนไม่รู้จักกันนะผมง้อเธอผ่านแชทเธอย้ำคำเดิมจะไม่กลับมาทีนี้ก่อนผมจะตัดใจผมมองเห็นเธอผมเลยรีบวิ่งไปกอดแต่เธอก็ผลักผมออกแล้วก็ร้องไห้บอกผมว่าเจ็บไม่อยากกลับไปผมคิดคงทำเธอเสียใจมากผมเลยเลอกตัดใจแล้วพูดว่าที่ผ่านมาขอโทษนะไห้อภัยเค้าด้วยแล้วแฟนบอกจะกลับบ้านผมเลยเดินตามแล้วเล่นมุกกับเธอแบบ ผมพูดเสียงแบ้วๆเล็กๆกวนๆเธอเลยหัวเราะแบบเหมือนตอนไม่งอลเลยเธอเลยพูดว่าถ้าคุณเก็บเงินไห้10000เค้าจะพิจรณาอีกรอบแล้วผมก็บอกดิวนะแล้วจับมือกันตามนั้นแล้วเขาพูดคุณทำไม่ได้หรอกแล้วแฟนผมเลยยิ้มแล้วก็แยกกันกลับแล้วแฟนก็กลับมาคุยกับผมในแชทสีฟ้าคุยแบบพี่น้องอ่ะ T-T. แต่ผมบอกแฟนกลับมาทำงานตลาดไหมจะไห้ทำกับพ่อ(ถ้าไม่ทำคือไม่มีเงินใช้จ่าย)ผมแต่ผมจะไปทำอย่างอื่นผมบอกแฟนระว่างนี้จะไม่ตามแอบดูแฟนแฟนเลยบอกตามนั้นนะผมบอกถ้าเงินคบจะตามจีบใหม่เลยขอคำแนะนำว่ามีโอกาสกลับมาไหมผมจะปรับปรุงตัวทุกอย่างเลยพึ่งรู่ว่าควรปรับยังไงเพราะแฟนน้อยใจเค้าจะแสดงอาการเลยจะแบบปกติเลยแต่ตอนกลับบ้านปฟนจะแอบร้องผมเสียใจมากครั้งนี้จะทำไห้เขาแบบไม่ผิดหวังเลยจะปรับปรุงทุกอย่างทุกสิ่งที่แฟนไม่ชอบเพราะผมรักเขามากโอกาสกลับมาเยอะไหมครับT-T