เราอายุ22 แฟนอายุ29 ปัจจุบันยังคบกันอยู่รู้จักกันตั้งแต่ตอนเราอายุ 16 แต่ตอนนั้นเป็นช่วงที่เราเพิ่งเลิกกับแฟนคนแรกกำลังคุยๆอยู่3-4คน แต่สุดท้ายเราก็ตัดสินใจคบกับแฟนคนที่ 2 ขอเรียกว่า 2 ละกันเลยไม่ได้สานสัมพันธ์ต่อกับแฟนคนนี้เพราะตอนนั้นเราไม่ค่อยจะมั่นใจเขามีความลับเยอะเรากลัวเขามาหลอกเรา กลัวเจ้าชู้กลัวเขามาหวังเอาอะไรจากเรา เราก็คบกัน2มาได้3ปีเขาดีมากและมันก็เป็นเวลาที่นานพอตัวเราและ2รู้จักกันถึงไส้ถึงพุงเหมือนเป็นเพื่อนคนนึงเลยเพราะแทบจะอยู่ด้วยกันทุกวันแต่มันก็มีปัญหาบ้างบางอย่างที่สุดท้ายก็ต้องเลิกกันไปโดยที่เราเป็นฝ่ายหมดรัก คือความรักลุ่มหลงกันมันไม่มีอีกแล้วมันเหมือนแค่เราอยู่กับเขาแล้วสบายใจมากๆ แต่ก็ยังคุยๆกันบ้างเจอกันบ้างแต่ไม่ได้มีอะไรกันเลยนะตั้งแต่เลิกกันเราอยากมีเขาไว้เพราะเขาเป็นเหมือนเพื่อนที่ดีมากๆคนนึงของเรา ยอมรับเลยว่าเราเห็นแก่ตัว แน่นอนว่าเขาไม่ได้อยากเป็นแค่เพื่อนแต่เขาก็ยอมเพราะเขายังไม่พร้อมจะเสียเราไป เราเลิกต้นปีพอช่วงท้ายๆปีเราก็ได้มีโอกาสได้คุยกับแฟนคนปัจจุบันคือพี่3 เขาก็เพิ่งเลิกกับแฟนเขาช่วงกลางปี ทักมาหาเราบ้างแต่บทสนทนามันก็เหมือนพี่น้องที่รู้จักกันผ่านๆประมาณว่าทำไรเป็นไงบ้าง เที่ยวไหน วันไหนเที่ยวชวนได้นะ คือเรากับเพื่อนก็ชอบไปร้านเหล้าช่วงนั้น แต่เราก็ตอบส่งๆว่าได้ไม่ได้รู้สึกชอบเขามากๆเท่าช่วงแรกที่คุยกัน ทักมาถามว่าเป็นไงบ้างเดือนละครั้งแต่เราก็จะคุยกันแค่ไม่กี่ประโยคละเราก็ไม่ตอบเพราะเราคิดว่าเขาเจ้าชู้ เขาก็ชวนคุยไม่เป็น แชทก็จะมีแต่ทำไร เป็นไงบ้างแค่นั้น จนเดือนพ.ย.เราไปเที่ยวก็เลยชวนเขาโดยที่ไม่ได้คิดว่าเขาจะมาเลยสักนิด เราก็เที่ยวกับเพื่อนเขาก็มานะแต่มาช้ามากตอนร้านใกล้จะปิดโอเคเราก็ได้เจอกันก่อนกลับก็แวะกินโจ๊กกันกับเพื่อนเราอีก2คน ไม่ค่อยได้คุยไรกันมากเขาเงียบๆจากนั้นแยกย้ายกันกลับ บ้านเขาก็อยู่แถวร้านเหล้านั้นแหละสัก2กิโลได้ นั่นคือการได้เจอกันครั้งแรกและแปปเดียวจริงๆ ไม่เกิน3ชม.เลย พอกลับมาเราก็คุยกันแต่ครั้งนี้เราคุยกันได้นานเกินกว่าทุกครั้ง ทุนเดิมเราก็ชอบเขามาตั้งแต่ตอนอายุ16แล้วแหละสเปคเราทุกอย่าง เขาเป็นผช.วางตัวดีมาดเข้มมีทรง หน้าตาไม่ได้หล่อมากแต่คมเข้มคือทุกอย่างสเปคหมดเพียงแต่ตอนนั้นเราไม่ไว้ใจเพราะเราเพิ่งจะเจ็บช้ำมาและเราก็คิดว่าคนอายุเยอะๆนี่น่าจะร้ายกาจไม่เบาเลย ผ่านมาอาทิตย์นึงเราก็เจอกันครั้งที่สองที่บ้านเขาเรากลับจากมหาลัยพอดีก็แวะไปนั่งเล่นบ้านเพื่อนพอดีกับที่บ้านเขาอยู่แถวนั้น นอนค้างด้วยพอเช้าก็ไปส่งเรากลับบ้านไม่ได้มีอะไรกันนะ คุยกันมาเรื่อยๆก็พอรู้นิสัยใจคอเบื้องต้นไอเรื่องที่เราเคยคิดว่าเขาโกหกกลายเป็นเขาเป็นแบบนั้นจริงๆ แต่แต่แต่ในระหว่างนั้นเราก็ยังติดต่อแฟน2อยู่นะเพราะเรามันคนเห็นแก่ตัว เราไม่ไว้ใจไม่อยากทุ่มลงไปมาก คุยกันไป2เดือนมีปัญหากันเลยเลิกคุยกันไป เราเสียใจมากกกกกกกแบบว่าเราไม่เคยกล้าออกจากเซฟโซนไปหาผู้ชายถึงที่ไปนอนค้างด้วยในเวลาที่มันเร็วมากเราเหมือนโดน…แล้วทิ้ง เขาไปแบบที่ไม่บอกแล้วเราก็ไม่ตาม คือหายไปเฉยๆตอนนั้นมีแต่คำถามในหัวว่าทำไมๆๆ ร้องไห้เสียใจมากๆเพราะชอบเขามากๆ แต่ในทุกช่วงเวลาเรามีแฟน2อยู่ข้างๆตลอดและเขายังไม่รู้เรื่องพี่3 จนผ่านไป3เดือนที่ไม่ได้คุยกัน เราทักหาเขา4ครั้งว่าคิดถึง เป็นไงบ้างแต่ไม่อ่านไม่ตอบในระยะเวลา3เดือนนั้น จนวันนึงเขาก็ตอบกลับมาว่าเป็นไงบ้างเขาเอาทรศ.ไปซ่อมมาไม่เห็นข้อความของเรา แล้วเราก็คุยกันต่อมาได้เดือนนึงเราเกิดเซนส์สงสัยว่าจริงๅแล้วหายไปไหนมาก็เลยไปดูแฟนเก่าเขาปรากฎว่าเจอสตอรี่ที่ลงแล้วรูปนั้นมันคือห้องของพี่3 โอเคเราเลยเคลียว่านี่หรอเพราะงี้หรอเลยหายไปเขาก็ปฏิเสธบอกคนเราเอารูปเก่ามาลงได้เขาเลิกกันคนนนี้ไปนานแล้วนะคือตอบแบบเลี่ยงๆ ตอนแรกเราตัดสินใจว่าเราจะพอแล้ว แต่ว่าเขาหนักแน่นมากมีการให้ทักไปถามคนนั้นเลยนะว่าจริงมั้ยเราก็เลยเชื่อ แล้วเราก็ตกลงคบกันวันนั้นเลย คบกันมาทะเลาะกันทุกวันร้องไห้บ่อยมากแทบทุกวันโดยที่เราไม่เข้าใจเลยว่าปัญหามันเพราะอะไรจนถึงเดือนส.ค. มีเรื่องให้เราได้พูดถึงแฟน2 และทุกอย่างก็ปรากฏว่าเขารู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าเรายังติดต่อกับแฟน2 รู้มาตลอดและให้เหตุผลเราว่าที่เขาหายไปก็เพราะแบบนี้ไงไม่ใช่เพราะคนอื่นเลยแต่เป็นเพราะตัวเราเอง เรายังยอมรับครึ่งๆกลางๆแต่เขาเค้นทุกวันจนเราบอกทุกอย่างกินเวลาไป2-3เดือน ช่วงนั้นเขาบอกเลิกเราเลยแต่เราไปตามง้อ ก็เลยไม่ได้เลิกกัน ตลอดเวลาเรายอมทุกอย่างให้เขาพูดให้เขาว่ายอมทุกอย่างจริงๆไม่ให้ไปหาเพื่อนก็ไม่ไปเพราะเขาให้เหตุผลว่าเรากับเพื่อนก็สมรู้ร่วมคิดช่วยกันหลอกเขา ไปหาเขาก็ระแวงเราก็ยอมและท้อใจมากแต่เราผิดจริงเราเลิกยุ่งกับแฟนเก่าเราไปเลยนะตัดการติดต่อเพราะเราเลือกคนนี้ เราอยู่อย่างยอมรับผิดยอมให้เขาขุดเรื่องความผิดมาพูดเพราะเราเถียงไมาได้เราผิดจริงและหวังว่าสักวันวันจะดีให้เวลาเยียวยา มีวันนึงเรากำลังดูหนังในทรศ.เขาแล้วไลน์ก็เด้งเป็นแฟนเก่าเขาทักมาบอกเรื่องแมว เราก็เข้าไปดูแชทมันลบไปหมดแล้วก่อนหน้า เราร้องไห้แต่เขาก็ให้เราลบเองแล้วบอกว่าเขาไม่มีอะไรไม่ได้คุยกันนานแล้ว แถมเรายังเจอการ์ดhappy new year ที่เขียนเองจากแฟนเก่าเขา เขาบอกว่าหลายปีมาแลัวตั้งแต่คบกัน เราเชื่อหมด คบกันมาจนเดือนม.คปีใหม่เราได้มีโอกาสดูทรศ.เขาตอนเขาหลับ เข้าไปดูโซเชียลไม่เจอไรนะเลยลองไปดูรูปเล่นๆแต่ดันเจอของดีในอัลบัมคทอรูปและคลิปวิดิโอแฟนเก่าเขา ทั้งรูปที่แคปแชทตอนวิดิโอคอล ตอนอยู่ห้องแหย่เล่นกัน เราดูเวลามันคือช่วงเวลา3เดือนนั้นที่เขาหายไปเลยเราชาไปหมดงงและเสียใจแทบจะบ้าตาย ไม่ยอมเชื่อเซนส์ตัวเองแต่เชื่อเขาสุดท้ายกลายเป็นตัวเองคิดถูกแล้วทุกอย่าง แล้วจะมีอะไรมากมายอีกแค่ไหนที่เราไม่รู้ เราร้องไห้ไปหาเพื่อนกินเหล้าจนเมามากที่สุดในชีวิตร้องไห้ตลอดเวลา และได้คุยกันเราเป็นคนเริ่มถามถึงเรื่องราวเขาก็บอกคำเดิมว่าที่เขาหายไปไม่ใช่เพราะแฟนเก่าเขาแต่เพราะเราเองและเขาไม่ได้คุยกับใครในระหว่างที่คุยกับเรา ในตอนที่เขาหายไปเขาก็ไม่ได้คุยกับเราอยู่มันเทียบไม่ได้เลยกับที่เราทำกับเขา นั่นแหละค่ะตั้งแต่นั้นมาความเชื่อใจไม่มีอีกเลย แต่เวลาเราจะอ้าปากพูดอะไรเขาก็จะขุดเรื่องความผิดของเรามาพูดมาบอกว่าเราไม่มีวันเข้าใจความเจ็บของเขาหรอก เป็นคนอื่นจะมาทนอยู่ด้วยไหมเจอคนสวมเขาให้ขนาดนี้ เราก็น้ำท่วมปากเราผิดจริงแล้วถ้าเขาจะบอกว่าตอนเขาไม่ได้คุยกับเราเขาไปคุยกับคนอื่นมันไม่ผิดต่อเรา มันก็คงจริง ตั้งแต่นั้นมาเราเหมือนได้รับกรรมเราระแวงเราคิดมากเราร้องไห้เสียใจคิดอะไรวนเวียนทุกเวลา คบกันมาต่อเรื่อยๆจนผ่านไปครึ่งปีมันก็เจือจางลงบ้างแต่เรารู้ตัวเราเลยว่าเราไม่สามารถเชื่อใจเขาเหมือนเดิมได้และเขาเองก็คงเป็นเหมือนกัน มันก็ดีขึ้นบ้างแต่เรายังปักใจระแวงแฟนเก่าเขาคนนี้ตลอดเวลา เคยทักไปถามหาความจริงจากปากแฟนเก่าเค้าเลยก็ได้คำตอบมาเป็นอย่างที่เราคิดแต่แรกทุกอย่าง และไอ้ความไม่เชื่อใจกันนี้นับวันเรายิ่งคิดว่ามันคงไปกันไม่รอดเรารักเขานะรักมากๆแต่เราบังคับให้ตัวเราเชื่อใจเขาไม่ได้เลยจริงๆ และเราคิดว่าเขาไม่รักเราเหมือนตกกะไดพลอยโจรได้เรามาเป็นแฟน แต่เขาก็บอกว่าเขารักแต่เราเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง เขาดูรักแฟนเก่าเขามาก มากจนเรารู้สึกสู้ไม่ได้ กับแฟนเก่าเขาดูทนุถถนอมและรักษามาก มันก็มีปัญหายิบย่อยแย่างเช่นทีกับแฟนเก่าเขากล้าเปิดตัว กล้าไปเม้นกล้าไปไลค์รูปกับเราไม่เคยมี พูดกันตรงๆก็แล้วแต่เขาก็จะมีเหตุผลว่าเขาไม่ค่อยเล่นเขาเล่นแต่ไลน์ แต่เขาสนใจนะเขาเห็น ทุกวันนี้เราก็ติดอยู่ในใจตลอดว่าตกลงเขารักเราจริงๆหรือป่าว แลัวตัวเราควรพอมั้ย เพื่อนเราไม่มีใครเห็นด้วยในการคบกับเขาต่อนะเพราะเราร้องไห้เสียใจบ่อยแต่ด้านดีๆก็มีให้เห็นนะ แต่ความรักที่มันไม่เชื่อใจกันมันจะไปกันรอดหรอ เราก็หวังให้เวลาช่วยเยียวยารักษาแผลใจกันไป
ความรักครั้งนี้จะไปรอดหรือเปล่า