เรื่องมีอยู่ว่า ผมรู้จักกับคนๆนึงและคุยกันมาเรื่อยๆ ในระหว่างทางที่คุยกันนั้น เราเจอกันน้อยมากๆ เค้าจะเป็นคนมาหาผม เนื่องจากผมอยู่หอ แต่เค้าอยู่กับที่บ้าน ซึ่งผมก็ไม่ค่อยมีเวลาเนื่องจากเรื่องงาน ทำให้บางทีเค้าจะมาก็ไม่ได้มา ผมยอมรับว่าช่วงแรกๆผมบ้างงานมากจนไม่มีเวลาให้เค้า เค้าเหมือนเป็นคนพยายามอยู่ฝ่ายเดียว แต่ในความเป็นจริงแล้ว ผมชอบเค้ามาก ยิ่งคุยยิ่งชอบ เค้าน่ารัก นิสัยดี ผมเคยมีแฟนมาหลายคน ผมกล้าพูดว่าคนนี้ผมชอบมากที่สุด เค้าไม่เคยว่า ไม่เคยโกรธอะไรผมเลย จนผมคิดไปในบางครั้งว่า เค้ารักผมจริงรึป่าว ทำไมไม่มีความหึงหวงอะไรในตัวผมเลย แต่อย่างที่บอกในทางกลับกัน สิ่งที่เค้าปฎิบัติออกมามันชัดเจน เค้ามาหาผม เค้าซื้อนู้นซื้อนี่ให้ตลอด เค้าเห็นห้องผมขาดอะไรไปเค้าหามาใส่ เค้าไปเจออะไรมาเค้านึกถึงผมและซื้อมาตลอด เค้ารู้ว่าผมชอบกินอะไรอยากได้อะไร เค้าก็หามาให้ ผมกับเค้าเป็นกันแบบนี้เรื่อยมาจนประมาณเกือบปี จนกระทั้งโควิดกลับมาปกติ(สถานบันเทิงเปิด) ซึ่งเค้าก็ออกไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง แต่ซึ่งผมเป็นคนไม่กินไม่ดื่ม เลยไม่ได้ไป เค้าจะชวนบ่อยมาก แต่ผมไม่เคยไปเจอเพื่อนเค้า ไม่เคยไปเจอใครเลย แต่ผมก็เกิดหึงหวงบ้างเวลาที่เค้าออกไปเที่ยว ผมอยากให้เค้าตอบผม บอกผม รับสายผม แค่เวลาไปเที่ยว แต่มันเหมือนไม่เป็นไปตามนั้น แล้วผมก็ยิ่งค่อนข้างเข้มงวดขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งเค้าทำไม่ได้ ผมก็ยิ่งดุมากขึ้น เราทะเลาะกันบ่อยมากๆ สาเหตุเกิดจากผมที่ไปคอยจี้คอยบีบเค้า หลังจากนั้นเค้าก็บอกผมว่า เราไม่ได้เป็นอะไรกัน ถ้าเราเป็นอะไรกัน เค้าก็คงให้ได้มากกว่านี้ ถึงตอนนี้ผมก็ยังหัวแข็ง ผมยังคงไม่เชื่อ แล้วก็บอกเค้าว่า ทุกวันนี้ทะเลาะกันเพราะเรื่องผมขอให้บอก  รับสายเวลาไปเที่ยว เค้ารับปาก แต่ถึงเวลาก็มีปัญหากันตลอด กับการที่วันนี้ไม่ได้เป็นแฟน แล้วพรุ่งนี้เป็นแฟนกัน มันจะเปลี่ยนไปเป็นแบบนั้นหรอ ผมยังคงมองว่า คุยกันมาขนาดนี่แล้ว ถ้าจะสนใจและแคร์กันจริงๆ มันก็ควรจะแคร์กันตั้งแต่ตอนก่อนเป็นแฟนแล้ว และแล้วสุดท้ายผมก็ยังไม่ได้ขอเค้าเป็นแฟน ผมก็ยังคงทำแบบเดิมๆ และตอนผมโมโหผมก็โมโหมากๆ และพูดไม่คิดตลอด จนกระทั่งวันเกิดเหตุมาถึง เรื่องเดิมเลยครับ เค้ามาหาผมปกติ แล้วออกไปหาเพื่อนไปกินข้าว เค้าก็ตอบผมปกติตลอดนะครับ ถ่ายรูปให้ดูนู้นนี่ จนกระทั้งเค้าบอกจะกลับบ้าน แล้วเค้าก็หายไปเลยผมโทรไปเค้าไม่รับ ไลน์ไปไม่ตอบ ตั้งแต่5ทุ่ม จนกระทั่งตี1 เค้าตอบกลับมาว่า เค้าพึ่งมาถึงบ้าน เค้าไปหาเพื่อนที่ร้านเหล้ามา เค้าเห็นเราโทรมาเค้าไม่รับ เค้ากลัวเราโกรธ และตอนนั้นผมโกรธมากๆ คือเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นซ้ำๆตลอด ผมก็บอกเค้าแล้วว่า อยากไปไหนไปได้เลย ขอให้บอกผมหน่อยก็พอ อย่าหายไปเงียบๆ อย่างน้อยไปแล้วลืมบอก ก็บอกมาตอนนั้น ยอมรับตอนนั้น ผมอาจจะโกรธแหละ แต่อย่างน้อยก็ดีกว่ามารู้ตอนจบ แล้วไม่รู้อีกว่าไปหาเพื่อนมาจริงรึป่าวหรือเค้าไปไหน วันนั้นผมโกรธมากๆๆ ว่าเค้าเยอะมากๆ แล้วผมก็บอกผมจะบล้อคเค้า ถ้าเค้าไม่ให้เบอร์เพื่อนเค้ามาให้ผมโทรไปถามด้วยตัวเอง แล้วสุดท้ายเค้าก็ไม่ให้ครับ ผมก็บล้อคไป ก่อนหน้าบล้อคเค้าก็บอกขอโทษผม ร้องไห้ บอกว่าเค้ารักผมมากนะ แล้วผมก็บล้อคไป ในระหว่างนั้นเค้าพิมหาผมเรื่อยๆ ตลอดในระหว่างที่บล้อค แต่ผมไม่รู้ หลังจาก1 วันผมปลดบล้อค แต่เค้าเหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคนแล้ว เค้าบอกเค้าคิดมานานแล้ว เค้าเปลี่ยนไปแล้ว เค้าค่อยๆโอเคขึ้นแล้ว เค้าคงไม่กลับมาแล้ว แต่เค้ายังคงรู้สึกกับผมอยู่ แต่มันน้อยลง เค้าบอกเหมือนเค้าให้ผม แต่เค้าไม่เคยได้รับอะไรกลับมาเลย เค้าก็เสียใจมาตลอด แต่ผมไม่รู้ เค้าร้องไห้บ่อยมาก แต่ผมไม่รู้ ตอนที่ผมบอกเค้าไม่รู้สึกหึงหวงอะไรเลย แต่ความจริงเค้าแอบไปร้องไห้ตลอด ซึ่งมาวันนี้ ผมเสียใจมาก ผมง้อยังไงเค้าก็ไม่กลับมา ผมบอกทุกความรู้สึก บอกทุกอย่างที่อยากจะทำให้มันชัดเจน แต่มันก็ไม่ทันแล้ว เค้าบอกเค้าเปิดใจและอาจจะเริ่มคุยกับคนอื่น ตอนนี้ผมง้อมา1อาทิตย์แล้ว ไม่รู้จะทำยังไงแล้วครับ แต่รักคนคนนี้มาก ไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อน แต่อาจจะตกตะกอนช้าไป รู้สึกผิดกับเค้า อยากจะให้เค้ากลับมาและ เราจะทำทุกอย่างเพื่อดูแลเค้าเอง

ที่ตั้งกระทู้ อยากจะสอบถามเพื่อนๆว่าใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้างไหมครับ และช่วยผมหางิธีง้อหน่อย ถึงแม้เค้าอาจจะมูฟออนไปแล้ว แต่ผมก็ยังอยากให้เค้ากลับมา เริ่มจีบใหม่ก็ยังได้ ผมจะ30แล้ว คิดกับเค้าไปถึงแต่งงานแล้วด้วย แต่ไม่เคยได้เปิดใจคุยกันมาก่อนจนตอนที่เค้าจากไป