เราพึ่งจะขึ้นปี1ค่ะ มาเรียนไกลบ้านประมาณ300กม. พึ่งมาได้2วันแต่รู้สึกคิดถึงบ้าน คิดถึงแม่มากเลยค่ะ เราไม่เคยห่างแม่มาก่อนเลย17ปีที่ผ่านมา ตอนนี้โหวงเหวงมากเลยค่ะคิดไปเรื่อยเปื่อยแล้วก็ร้องไห้ตลอด พยายามออกไปเดินเล่นข้างนอก สุดท้ายก็ไปนั่งร้องไห้อยู่ดี จนตอนนี้ไม่รู้สึกหิว อยากจะนอนตลอด ไม่อยากเจอใครเลยค่ะไม่ไหวจริงๆ มีกิจกรรมนะคะแต่ไม่ไปค่ะเพราะกลัวไปร้องไห้กลางงานเพราะเป็นคนที่ถ้าเศร้าแล้วจะสนุกแค่ไหนก็รั้งไม่อยู่ค่ะ เห็นหน้าแม่ก็จะร้องไห้ ไม่ไหวแล้วค่ะ รู้ค่ะว่าต้องสู้เพื่ออนาคต แต่มันก็ไม่หายอยู่ดี รู้ว่าต้องอดทน แต่มันก็เหมือนเดิม 😢