ออกตัวไว้ก่อนว่าสมัย Top Gun ฉายครั้งแรกในปี 1986 ผมอายุยังไม่ถึง 2 ขวบ ดังนั้นผมได้ดู Top Gun ครั้งแรกก็ประมาณปี 1998 (ตอนนั้นตามเก็บงานของผู้กำกับ Tony Scott อยู่)

.
.
.

ซึ่งความรู้สึกตอนนั้นคือ ค่อนข้างไม่ประทับใจ

.
.
.
.
.

แต่กับภาคต่ออย่าง Top Gun: Maverick ถือว่าให้ผลลัพธ์ในทางตรงข้าม

.
.
.
.
.

Top Gun: Maverick เล่าเรื่องราวใน 36 ปีต่อมาของ Pete “Maverick” Mitchell (Tom Cruise) นักบินรบฝีมือระดับตำนาน แต่กลับไม่ก้าวหน้าในหน้าที่การงาน

แถมภารกิจล่าสุดในฐานะนักบินทดสอบ Maverick ยังขัดคำสั่งและทำลายเครื่องบินทดสอบพังไม่เป็นท่า

.

แต่ในขณะที่กำลังจะถูกไล่ออก Iceman (Val Kilmer) เพื่อนเก่าจาก Top Gun ที่ตอนนี้เป็นนายพลใหญ่ ได้มอบโอกาสให้ Maverick แก้ตัว โดยให้เขาไปทำหน้าที่ผู้ฝึกสอนเหล่านักบิน Top Gun รุ่นใหม่ เพื่อทำภารกิจที่แทบจะเป็นไปไม่ได้ นั่นก็คือ การทำลายโรงยูเรเนียม ที่กำลังจะถูกสร้างขึ้นในใจกลางหุบเขาลึกของเขตพื้นที่ศัตรู

.
.
.
.
.

นอกจากความยากในการฝึกสอนนักบินรุ่นใหม่เหล่านี้แล้ว ความท้าทายอีกอย่างของ Maverick ก็คือ การเผชิญหน้ากับ Rooster (Miles Teller) ลูกชายของ Goose เพื่อนสนิทที่เป็นนักบินที่สองที่เสียชีวิตในเหตุการณ์เครื่องบินตกที่ตัว Maverick เป็นคนขับ (ในภาคแรก)

ปัญหาระหว่าง Maverick และ Rooster ไม่ใช่แค่การที่ Rooster ติดใจในการตายของพ่อของเขา แต่เป็นเพราะความไม่พอใจที่ Maverick ขัดขวางการเข้าเป็นนักบินของ Rooster จนทำให้เขาเสียเวลาไป 4 ปี