เคยมีความคิดว่า ตัวเองไม่ดีพอสำหรับใครเพื่อป้องกันความรู้สึกผิดหวังของตัวเองกันมั้ยคะ

แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 7
เวลาอยู่ในความสัมพันธ์ที่ถูกลดทอนคุณค่าในชีวิต มันทำให้เราคิดมาก
พอมาอยู่ในความสัมพันธ์ที่มีคนให้คุณค่ากับเรา มันก็ยังทำให้เราคิดมาก

บางทีมันอาจอยู่ที่ความคิดและมุมมองของตัวเราเอง
ความคิดของคนเรา มีผลกระทบต่อจิตใจเรามากที่สุด
คิดและรู้สึก

ยกตัวอย่างเช่น ที่คุณเล่าว่า
"วันนี้เราอาจดีสำหรับเค้า แต่วันพรุ่งนี้เค้าอาจจะเจอคนที่ดีกว่าก็ได้
.....ถ้าเจอคนที่ดีกว่า ให้ไปได้เลยนะ...."


ในความเป็นจริง การคบกับใครสักคนหนึ่งนั้น
คนสองคนต้องมั่นคงในความรักที่มีให้กัน
หากแม้ มันมีคนที่ดีกว่า เรา หรือ เขา
มันก็ไม่ใช่เรื่องที่ควรจะไปจากกัน
เพราะในความสัมพันธ์นี้ เราหยุดที่เขา เขาหยุดที่เรา แล้วไม่ใช่หรือ?
จะดีหรือร้าย จะแย่หรือไม่แย่ มันก็ควรเป็นการร่วมทางกันไป

ในทางกลับกัน หากเขาเจอคนที่ดีกว่า แล้วเขาไปจริง
นั่นหมายความว่า ที่ผ่านมา เขาไม่ได้คิดจริงจัง จริงใจกับเราเลยใช่ไหม?
หรือถ้าในกรณีที่คบกัน แล้วเขาไปมีคนอื่น นั่นแสดงว่า เราไม่ดีพอหรือ?
จริงๆคือ เราไม่ดีพอ หรือ เขารักเราไม่มากพอ?

การที่เราพูดว่า 'ให้เขาไปได้เลย'
มันเป็นการค่อยๆผลักเขาออกไปจากชีวิตเราโดยปริยาย
เพราะมันไม่มีใครที่จะดีพอ แบบนั้นได้ตลอดในทุกเวลา
บางครั้ง เราดี บางครั้งเราอาจไม่ดี
บางคราวเรามีเหตุผล แต่บางคราวเราก็ไร้เหตุผลขึ้นมา
บางโมเมนต์เราเข้มแข็ง แต่อีกโมเมนต์เราก็อาจอ่อนแอได้
ทุกสิ่งอย่างมีขึ้นลง หนักเบา ไม่แน่นอน

การอยู่ในความสัมพันธ์ มันถึงต้องมีคำว่า ปรับเข้าหากัน
เพราะมันเกิดจากความแตกต่างในคนสองคน
ไม่ได้เกิดมาจากความดีไม่พอของใครคนนึง

และคำว่า 'เรารู้ตัวว่าเราไม่เคยดีพอสำหรับใคร'
มันไม่ใช่เป็นการปกป้องตัวเองจากความผิดหวัง
มันคือการลดคุณค่าในตัวเอง
ยิ่งเราด้อยค่าตัวเองมากเท่าไร เมื่อผิดหวัง เราจะยิ่งจมลงไปมากเท่านั้น
เพราะ เราไม่ได้มองตัวเองมีค่าในสายตาตนเองเลยด้วยซ้ำ

คุณควรเปลี่ยนการตั้งคำถาม ('แค่ไหนที่เรียกว่าดี') กับตัวเองใหม่
เปลี่ยนเป็นว่า
ดี หมายถึง วันนี้เราคิดว่าเราทำดีที่สุด เท่าที่ทำได้แล้วหรือยัง
หากคิดว่ายังไม่สุด ก็ทำให้เต็มที่ที่สุด

อย่าสร้างเงื่อนไขซับซ้อนให้ตัวเอง
บางอย่าง มันคือการใช้ชีวิตแบบง่ายๆ เป็นธรรมชาติในแบบที่มันเป็น

หากมีคนชม ก็แค่ขอบคุณโดยไม่ตั้งข้อสงสัย
คือ จะชมจริงหรือไม่จริง
คิดเสียว่า เขาเอ่ยชมในสิ่งที่ดีให้เราฟัง ก็ยินดี
ถ้าเขาจะติติงเรา ก็น้อมรับฟัง
(แต่เราต้องมากลั่นกรองคำติด้วย ไม่ใช่รับมาทั้งหมด
พิจารณา อันไหนควรปรับปรุง อันไหนปล่อยผ่านไป)

ส่วนเรื่องความรัก หากคนมันจะไป ก็ไปอยู่ดี
ไม่เกี่ยวกับเราดีเกินไป เราไม่ดีพอ หรือเราสำคัญตัวเองผิด

ความกลัว กลัวว่าเราจะเป็นแบบนั้น แบบนี้ได้ไม่ดี
เป็นการไม่มั่นใจในตัวเอง
คุณบอก 'คุณพอใจกับสิ่งที่ตัวเองเป็นอยู่'
ก็ต้องไม่หวาดหวั่นในความสามารถหรือความเป็นตัวเองด้วย

คนอื่นจะคิดกับเราแบบไหน เราไม่รู้ความจริงที่แท้จริง
แต่เรารู้ตัวเราเอง เข้าใจตัวเอง
เพราะฉะนั้น เราก็ควรเป็นเราในเวอร์ชั่นที่ดีที่สุด
และที่มีคุณค่าและมีความสุขในแบบที่เราเป็น

“ทุกคนควรจะเป็นตัวเอง ในเวอร์ชั่นที่ดีที่สุด ไม่ใช่เป็นตัวเองในเวอร์ชั่นที่คนอื่นมองว่าดีที่สุด”

ลองคิดดูค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่