ระบายความในใจเรื่องเพื่อน

คือ เรากับเพื่อนรู้จักกันตั้งเเต่ม.4 พอจบม.6 เราก็เรียนมหาลัยที่เดียวกัน เลยเช่าหออยู่ด้วยกัน  พ่อเเม่เราซื้อรถให้คันนึงเพื่อใช้ขี่ไปมหาลัย เเล้วเพื่อนมันขอไปด้วยด้วยความเป็นเพื่อนเราจึงให้มันไปด้วย เเต่ค่าน้ำมัน มันก็ไม่เคยให้พอจะไปเติมน้ำมัน มันบอกจะหารกันคนละครึ่งพอไปถึงปั๊มมันบอกถึงหอพักเดี๋ยวให้เเต่แล้วก็ไม่ได้

    เเม่มันบอกจะซื้อรถให้ตอนปี2แล้วมันก็บอกเเม่มันว่า   "ไม่ต้องซื้อไปกับเราก็ได้"   เเล้วมันไม่ถามเรามั่งว่าเราจะให้ไปไหม น้ำมันก็ไม่จ่าย ค่าบำรุงรักษารถ ค่าซักผ้า ค่าข้าวสาร ค่าปั๊มกุญเเจ ค่ากับข้าวก็ไม่ช่วยออก ออกเเค่ค่าใช้จ่ายบางทีที่ตัวมันเองได้ประโยชน์ จะตัดเพื่อนก็ไม่ได้มันเป็นญาติอีกไม่อยากให้ที่บ้านมีปัญหากันอีก

   พอจะคุยกันตรงๆก็ชอบบ่ายเบี่ยประเด็นไปเรื่องอื่น ชวนเล่นเกมบ้าง ตอนเเรกๆก็พอทนได้ผ่านมาซักระยะนึงเริ่มไม่อยากทนเเล้ว
   ตอนมัธยมยังเป็นเพื่อนที่ดีอยู่พอเข้ามหาลัยสันดานเริ่มออก
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่