คิดว่าการแอบชอบใครสักคนมันต้องนานขนาดไหน พอผ่านมาเรื่อยๆจนเข้าตอนนี้6-7ปีก็ยังชอบเหมือนเดิม ชอบตั้งแต่ประถม จนม.ปลาย ขนาดนี้แล้ว ก็ยังชอบ แต่ตอนนี้อาจจะชอบน้อยลงกว่าตอนนั้น ม.ปลาย นี่แหละที่ชาวบ้านเขามีแฟนกันหมดแล้ว แล้วเราก็ไม่ได้ยึดติดกับการที่เราชอบเขาแล้วจะชอบใครไม่ได้ ทุกวันนี้มันก็มีหวั่นไหวกับคนอื่นบ้าง เปิดโอกาสตลอดนะ เพราะเราไม่แพรวพราวหรอ คนเขาชอบคนแพรวพราว แต่ในใจมันก็ไม่ค่อยอยากมี แต่มันก็แอบคิดว่าวันที่เราเป็นแฟนกับใครสักคนจะเปลี่ยนไปมากขนาดไหนกัน มันเริ่มจริงเริ่มที่จะไม่เอาอะไรเลย คนที่เราแอบชอบตอนนี้ก็คิดอยู่ว่าจะบอกไป ถ้าบอกคงต้องซึมหลายเดือนแน่ๆหรือไม่อาจเปลี่ยนเราเลยก็ได้  ความฝันของเราน่ะแค่ความฝันของเขาเป็นจริง ถ้าหากบอกไปเลิกชอบมันจะเป็นยังไง      เราก็ไม่ชอบไรขนาดนั้น หวังว่าจะเจอคนที่ชอบมากกว่านี้  จะชอบเพื่อนก็ยากมันเริ่มจะสนิทกันมากขึ้น บางครั้งเหมือนรู้สึกโดนจีบ แต่ เป็นความสัมพันธ์ต้องห้ามแบบ100%