ไม่รู้ว่าควรเริ่มตรงไหนดี เพราะสับสนไปหมด เริ่มจาก background ก่อนแล้วกันนะคะ
จขกท.อายุ40 ตัวคนเดียว ไม่มีใครที่คุยด้วยได้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้(คนที่เคยคุยได้ เขามีสามีไปแล้ว เวลาโทรหาเขามักเปิดโฟน ซึ่งส่วนตัวมองว่า โคตรเสียมารยาท ถ้าไม่สะดวกคุยก็ไม่ต้องรับสาย ฉัน ไม่ได้อยากให้สามีคุณรู้ ถ้าจะประกาศให้โลกรู้ คงคุยผ่านเสียงตามสายไปแล้ว)
 มีแมวในความดูแล3ตัว นอกนั้นไม่มีอะไรเลย อยู่บ้านเช่าที่ไม่ได้จ่ายค่าเช่ามานานมากแล้ว เจ้าของบ้านเห็นใจ
เขามีบ้านหลายหลัง ปกติหลังนี้ไว้เก็บของ ไม่มีใครอยู่
ประเด็นคำถามคือ ไม่รู้จะดำเนินชีวิตอย่างไรต่อ และเพื่ออะไร เคยคิดว่าจะขายทรัพย์สินที่พอขายได้
นำเงินทั้งหมดพร้อมแมว ไปไว้ที่มูลนิธิสัตว์  แล้วตัวเองก็จะกลับบ้านเก่า รู้สึกชีวิตมันเคว้งคว้าง
ก่อนหน้านี้ไปทำกิจกรรม ก็เจอพวกนินทา(นินทาคนอื่นให้เราฟัง และแน่นอนว่าต้องนินทาเรากับคนอื่นเช่นกัน)
ตั้งกรุ๊ปไลน์นินทา รู้สึกรังเกียจ จึงแยกตัวออกมา  
อีกความคิดคือ ซื้อบ้านหลังเล็กๆ ก่อนตายให้มีคำว่า “กลับบ้าน”สักครั้งในชีวิต แต่ชีวิตมันไม่ง่ายขนาดนั้น
ด้วยอายุที่เยอะ เงินเก็บไม่มี งานก็เป็นฟรีแลนซ์ ระหว่างที่ผ่อนคงลำบากกว่านี้หลายเท่าตัว อดกว่านี้ เหนื่อยและหนักกว่านี้
แต่ถ้าไม่คิดทำอะไรตอนนี้ ชีวิตบั้นปลายก็ไม่พ้นคนไร้บ้าน และถ้าถึงตอนนั้น ทำงานก็ไม่ไหว จะอยู่อย่างไร
หรือถ้าวันหนึ่งเจ้าของบ้านโทรมาบอกว่า ให้อยู่ถึงสิ้นเดือนนะ จะทำอย่างไร?
บางทีก็คิดว่า อยู่ไปวันวันแบบนี้แหละ พรุ่งนี้อาจหลับไปไม่ตื่นก็ได้ ชีวิตไม่มีอะไรแน่นอน แต่ถ้าไม่ตายล่ะ แล้วความคิดก็วนลูป
จะหาสามีรวยแบบคนอื่นๆ แม้จะฝืนใจ(จขกท.อยากอยู่เป็นโสด ไม่อยากมีคู่) แต่ก็มีที่อยู่ มีอาหาร ปัจจัยสี่ แต่ใจมันไม่ใฝ่ อยากมีเงินเองมากกว่า
อยากไปพบจิตแพทย์ แต่ก็เกรงใจ เพราะคุณหมอน่าจะมีงานหนักมากๆอยู่แล้ว 
โทรสายด่วนสุขภาพจิตก็(ขอเล่าประสบการณ์แบบตรงๆเลยว่า) นั่งคุยกับแมวดีกว่า เพราะเขาแค่รับฟังซึ่งแมวที่บ้านก็ทำได้
บางคนคุยกับเพื่อนร่วมงานไปด้วย บางคนเหมือนปล่อยเราพูดไป เขาไม่ได้ฟัง ถามสิ่งที่เราบอกไป ทวนคำพูดเราแบบผิดๆ บางครั้งคือ อีหยังวะ พูดถึงใคร คุยกับเราอยู่หรือเปล่า? ครั้งนึงถามกลับมาว่า "แล้วยังไง!!" ถึงกับไปต่อไม่เป็นเลย
เคยมีประวัติเป็นซึมเศร้า หายหรือยังไม่รู้ ช่วงนี้ฝันร้ายตลอด(การฝันถึงครอบครัวหรือชีวิตวัยเด็ก คือ ฝันร้าย) 
เคยคุยกับพี่(ข้างบน) ได้คำตอบว่า คงคิดถึงบ้านแหละ 
(คือก็บอกอยู่ว่าฝันร้าย และนางรู้ภูมิหลังเรา ยังจะบอกคิดถึงบ้าน คือ ถ้าจะพูดแบบนี้ คือ หุบปากไปยังจะดีเสียกว่า)
ชีวิตปัจจุบัน ตัวคนเดียว มีแมวเป็นเพื่อน ที่ไม่รู้จะเอายังไงต่อดี บางทีก็อยากตัดจบ ดูไม่มีความหวังใดๆให้รอคอย