คำว่า "ยอมรับ" ควรระบุให้ชัดนะครับว่าหมายถึงด้านไหน เรื่องอะไรจะได้คุยกันถูก ผมเองก็เป็นเพศที่ 3 แต่ไม่เข้าใจคำว่ายอมรับที่คุณยกมานั้นหมายถึงประเด็นไหน เพราะมันมีหลายประเด็นที่เป็นปัญหา ซึ่งบางเรื่องผมก็เห็นด้วยและบางเรื่องก็ไม่เห็นด้วย...

สิ่งที่ผมเห็นด้วยโดยไม่มีข้อแม้เลยคือการได้รับสิทธิขั้นพื้นฐานอย่างเท่าเทียม ซึ่งเป็นหน้าที่ของรัฐ โดยที่ต้องไม่ใช้เพศวิถีหรือเพศสภาพเป็นตัวกำหนดสิทธิของบุคคล และไม่ใช่เรื่องที่จะต้องได้รับการยอมรับหรือเห็นชอบจากคนในสังคมด้วยซ้ำครับเพราะไม่ได้กระทบสิทธิฯ ของใคร สิ่งที่เพศที่ 3 เรียกร้องคือสิทธิขั้นพื้นฐานบางเรื่องที่ตัวเองไม่ได้รับเพียงเพราะเพศวิถีหรือเพศสภาพที่แตกต่างจากเพศกำเนิด ซึ่งส่งผลต่อสวัสดิภาพในชีวิตและทรัพย์สิน สิทธิขั้นพื้นฐานมันคนละเรื่องกับการยอมรับจากปัจเจกบุคคล ใครจะชอบหรือไม่ชอบ จะยอมรับหรือไม่ยอมรับมันคือสิทธิส่วนบุคคลซึ่งก็คือสิทธิขั้นพื้นฐานอย่างหนึ่งที่กระทำได้ มันไม่ควรจะเป็นปัญหาใหญ่อะไรเลยและมันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับยอมรับหรือไม่ยอมรับตัวเองเลยด้วยซ้ำครับ...

ยกมาจากประโยคนี้ที่เหมือนว่าคุณพยายามจะสื่อว่าเป็นปัญหา "ผมหมายถึงว่า เราไม่สามารถแยกแยะ LGBT+ เหล่านั้นได้ด้วยตา
เช่น หากฝ่ายหญิงเป็นนอน-ไบนารี แล้วเราเป็นผู้ชายปกติ รู้สึกชอบตั้งแต่แรกเห็น เดินเข้าไปทัก เข้าไปคุย พูดคำว่า หนู เธอ แล้วเธอก็สวนกลับมาว่า เราไม่ใช่ผู้หญิง  แบบนี้ครับ" ผมขอถามคุณว่า หลังจากที่คุณรู้แล้ว คุณจะปฏิบัติกับเขายังไง? ประเด็นน่าจะอยู่ต่อจากนี้ต่างหากครับ ในมุมมองของผมสิ่งที่เป็นปัญหาของคุณมันไม่ได้ต่างจากเวลาที่ผมทักคนผิด ขึ้นรถเมล์ผิดสาย หรือไปสารภาพรักแล้วโดนปฏิเสธเลยครับ ทำไมมันถึงกลายเป็นประเด็นปัญหาได้...

ขอฝากคลิปนี้ทิ้งท้ายด้วยครับ ทุกวันนี้คนมัวแต่ไปโฟกัสที่เรื่องหยุมหยิมแทนที่จะเป็นแก่นของปัญหา ทำไมต้องใช้เพศเป็นเงื่อนไขในร้องขอ/ให้การเคารพและให้เกียรติซึ่งกันและกันด้วย มองข้ามเรื่องเพศ (และชนชั้น) ให้ได้ถึงจะมองคนให้เป็นคนเท่ากันได้ครับ...

ตั้งแต่นาทีที่ 2:23 - 4:32