จากหลาย ๆ กระทู้ที่มีการมาตั้งคำถามถึงฝีมือ นกฬ. สำรองคนนั้นเล่นเป็นยังงัย คนนี้เล่นเป็นยังงัย มีการเอาไปเปรียบเทียบกับ 7 เซียนในตำนาน ก็แอบจิตตกแทนน้อง ๆ และยิ่งพอทราบข่าวว่าทัดดาวจะไม่ได้ลงเล่นลีกส์นี้อีกยาว คือแฟน ๆ คงระส่ำระสายพอตัวเลยแหละ เชื่อว่าทุกคนน่าจะชมแมทช์กับจีนเมื่อคืนวันที่ 5 มิ.ย. แบบมีความกังวลใจไม่มากก็น้อย เนื่องจากทัดดาวเป็นตัวหลักในเกมส์ที่เล่นบอลเร็วก็เด่น ไหลหลังก็ดี บล็อกนางก็ยืนหนึ่งเพราะความสูงที่มากที่สุดในทีม..และเราเป็นคนหนึ่งที่ติดตามทัดดาวมาตั้งแต่เป็นตัวเสริมทัพเจ็ดเซียนเมื่อหลาย ๆ ปีที่ผ่านมาจนถึงวันที่ทัดดาวได้ขึ้นมายืนแถวหน้าอย่างภาคภูมิและเป็นกำลังหลักของไทย 
แต่ แต่ และแต่ เราต้องไม่ลืมว่าทุกคนที่ออกไปแข่งครั้งนี้ คลื่นลูกใหม่ที่เป็นทั้งตัวจริงและตัวสำรองคือระดับชาติกันนั้น เป็นตัวแทนของประเทศเชียวนะ อย่าถามเรื่องฝีมือเลย ขึ้นชั้นกันหมดทุกคนอยู่แล้ว..ดังนั้น ช่วงนี้คือช่วงเก็บเกี่ยวประสบการณ์ สั่งสมความมั่นใจ และพัฒนาเทคนิคตามตำแหน่งที่ตนถือครอง..แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องพยายามเล่นให้เป็นทีมเวิร์คให้มากที่สุด การสื่อสารระหว่างการเล่นทุกแมทช์สำคัญจริง ๆ และตรงนี้ต้องยอมรับว่าเราเสียเปรียบด้านรูปร่างมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว..  

อยากขอชื่นชมจากหัวใจว่าน้อง ๆ เล่นออกมาได้สนุกมาก ๆ ไม่เครียด และยังช่วยกันสร้างสรรค์ลูกที่ทำให้เกิดแต้มจนสามารถพลิกชนะจีนแบบใจหายใจคว่ำ อีกอย่างเท่าที่ดู 4 แมทช์ที่ผ่านมาถือว่าเราสูสีกับแทบจะทุกทีม..และอีกเหตุผลคืออาจเพราะเราไม่ได้คาดหวังด้วยว่าจะล้มยักษ์อย่างจีนได้..แต่น้อง ๆ ทุกคนก็ทำมันจนได้ ความดีทั้งหมดจึงตกเป็นของ นกฬ. ที่สามารถครองสติและมีสมาธิกับลูกเสิร์ฟที่น่ากลัว ๆ ของจีนที่กระหน่ำยิ่งกว่าพายุ เอางี้เลยนะ รับลูกเสิร์ฟได้ถือว่ามีไพ่ไว้ต่อรองได้อ่ะแหละ ที่เหลือเป็นเรื่องของเทคนิค ฝีมือ บวกกับพละกำลังล้วนๆ (ผสมกับดวงอีกนิดหน่อย555)