ช่วงสมัย ม.ปลาย เราชอบแกล้งเพื่อนผู้หญิงเป็นเพื่อนในห้อง แกล้งเปิดกระโปรงเล่น แกล้งแทบทุกวัน เพื่อนๆเลยบอกว่าถ้าไม่เลิกแกล้งน่ะ เดียวเราจะแกล้งเปิดกระโปรงแกบาง และมีอยู่วันหนึ่งช่วงก่อนจะกลับบ้านเราเผลอหลับในห้องเรียน หลับคาบสุดท้ายก่อนกลับบ้าน เพื่อนผู้หญิงในห้องเลยคิดที่จะแก้แค้นเรา พวกเขาให้คนอื่นๆกลับบ้านเหลือ พวกเขาปิดห้อง ปิดหน้าต่าง จับเรามานั่งกับเก้าอี้ และถอดเสื้อผ้าเราออกเหลือแก่ กกน. พอถอดเสร็จ ก็เตรียมชุดนร.หญิง ม.ปลาย ไว้พร้อม มีหมดเลย เสื้อ กระโปรง ถุงเท้า รองเท้า แม้แต่วิกยังมี แล้วก็จับผมใส่เสื้อ สวมกระโปรง ใส่ถุงเท้า รองเท้า ใส่วิก จบด้วยแต่หน้า เราว่าพวกเขาหน้าจะวางแผนเตรียมแกล้งเราไว้แล้วแหละแค่รอหาจังหวะที่เราเผลอ พอแต่งเสร็จ ก็เล่นเราเลย โดนจับเรายืนขึ้น ล็อคแขนทั้งสองและเปิดกระโปรงขึ้นจนเห็น กกน. แล้วถ่ายรูป จับเปลี่ยนท่าทางถอด กกน.เล่นกับน้องชาย ผ่านไปสักพักผมก็ตื่น เขาเห็นเราตื่นเขาก็หัวเราะกันและเล่าทุกอย่างที่ทำกับเราให้ฟัง พร้อมกับให้ดูรูปหลังจากนั้น เราก็สังเกตตัวเอง เรารู้สึกอายมากจนร้องไห้ เพื่อนบอกว่าถ้าแกล้งพวกเราอีก หรือไปบอกใคร เราจะส่งรูปที่ถ่ายให้เพื่อนในห้องทุกคนและจะไม่คืนชุดเราให้ด้วย ให้ใส่แบบนั้นแหละกลับบ้านและพรุ่งนี้เอามาคืนด้วย เราเลยกลับบ้านสภาพนั้น อายมาก พอวันต่อมา เราเจอพวกเขา เขาถักเรา ว่าไงสาวน้อย เอาชุดมาคืนมั้ย เราบอกเอามา และพวกเขาก็บอกว่า ไม่ต้องคืนหรอกเราให้ หลังเลิกเรียนเจอกันน่าา และหลังจากนั้นเป็นต้นมา เราก็โดนจับแต่งหญิงตอนเลิกเรียนทุกวัน จนนิสัยเราเปลี่ยนไป ชอบเสื้อผ้าผู้หญิง ชอบให้คนอื่นจับแต่งหญิง แล้วกลายเป็นเพื่อนสาวของพวกเขา พอเรียนจบก็แยกย้ายกัน ไม่ได้เจอกันอีกเลย