ก็เพราะ ระลึกบุญกุศลที่ยิ่งใหญ่

ของพระศิวะเจ้า และตรีมูรติ

แต่ของพุทธ หายใจเข้า รู้ หายใจออกรู้

รู้อะไร ไม่ได้บุญอะไรเลย เพราะเป็นแค่ธาตุลม

เผลอๆเป็นลมตด อีกต่างหาก และถ้านกขี้ใส่หัว

ก็ห้ามขยับหนีแต่ให้กำหนดรู้ว่ามีขี้นกสัมผัสอยู่บนหัวไหลน้อยลงมาที่หน้า

แล้วเพ่งจิตให้กำหนดรู้ถึงขี้นก ผมถามว่า จะเกิดบุญกุศลจากขี้รกหรือ

 ต่ของพรามภาวนาแบบนี้ยืนขึ้นชูแขนโอมมะนะศิวะเจ้า

โอมนาร้าย นาราย เดินไปด้วยเปล่งเสียงไปด้วยได้ทั้งนั่งสมาธิและเดินจงกรมในคราวเดียว
การภาวนาแบบพรามถึงเข้าถึงจิตพรหมวิหาร4ได้เร็วกว่าของพุทธ ไงละ