สวัสดีค่ะช่วงนี้ก็เป็นการเปลี่ยนแปลงของหนูที่ย้ายมาอยู่ต่างจังหวัดมาเรียนมหาลัย แต่ชีวิต ไม่มีเพื่อนเลยค่ะ ไม่มีเพื่อนที่เข้ากันได้ เคว้งมากเพื่อนส่วนมากมาด้วยกัน อย่างที่บอกเด็กเมืองที่คอนเนคชั่นเยอะ ไม่ต้องพยามเลยรู้จักกันตั้งแต่ไม่เข้ามหาลัยแล้ว เรามาจากชนบทเราลองเล่นกับหลายกลุ่มแล้ว แต่นิสัยเข้ากันไม่ได้จริงๆเราซิ่วมาเรียนกับรุ่นน้องเขานิสัยเด็กกันมากอาจจะคุยไม่รู้เรื่องและไม่ค่อยมีใครเปิดใจให้เรา เราพยามอย่างเต็มที่แล้ว แต่เรายังไม่สนิทกับใครเลยแต่ละคนเขาคุยกันตั้งกลุ่มคุยกันก่อนเปิดเทอมมาแล้วเลยมีแก้งใครแก้งมันแต่เราพึ่งมาทำความรู้จักช่วงรับน้องเลยแย่หน่อยเหมือนเป็นส่วนเกินเลยค่ะ ไปแก้งไหนเขาก็สนิทกันแล้ว ไม่ค่อยเปิดใจให้เราเท่าไหร่
ไปไหนมาไหนคนเดียว กินข้าวคนเดียว ดูหนังคนเดียว เคว้งมากเหงาเหลือเกิน หาเพื่อนสนิทในมหาลัยยากมากชีวิตมหาลัยที่คิดไว้มันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปในโลกความจริง อยากไปเที่ยวบ้างก็ไม่มีเพื่อนต้องไปคนเดียว แต่ละคน คนละไลฟ์สไตล์ไปคาเฟ่ก็ไม่มีเพื่อนถ่ายเรียนเพื่อกลับห้องมานอนใช้ชีวิตวนลูปพออยู่ในห้องก็เหงาเคว้งเหลือเกิน พยามเข้าหาคนอื่นแล้วแต่เขาไม่ค่อยเปิดรับค่ะซึ่งปกติไม่กล้าเข้าหาใครเลยแต่ใช้ความสามารถสุดๆที่มีแล้ว เราไม่อยากเดินเปลี่ยนแก้งบ่อยๆเลยมันเหมือนล้มเหลวทางความสัมพันธ์ กลัวเปลี่ยนไปเรื่อยๆก็ยังเจอคนที่เข้ากับเราไม่ได้ศิลไม่เสมอกันแบบครั้งก่อนๆเศร้ามากเหงาาาาา
เรียนมหาลัยแต่ไม่มีเพื่อนสนิททำไงดีคะ
ไปไหนมาไหนคนเดียว กินข้าวคนเดียว ดูหนังคนเดียว เคว้งมากเหงาเหลือเกิน หาเพื่อนสนิทในมหาลัยยากมากชีวิตมหาลัยที่คิดไว้มันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปในโลกความจริง อยากไปเที่ยวบ้างก็ไม่มีเพื่อนต้องไปคนเดียว แต่ละคน คนละไลฟ์สไตล์ไปคาเฟ่ก็ไม่มีเพื่อนถ่ายเรียนเพื่อกลับห้องมานอนใช้ชีวิตวนลูปพออยู่ในห้องก็เหงาเคว้งเหลือเกิน พยามเข้าหาคนอื่นแล้วแต่เขาไม่ค่อยเปิดรับค่ะซึ่งปกติไม่กล้าเข้าหาใครเลยแต่ใช้ความสามารถสุดๆที่มีแล้ว เราไม่อยากเดินเปลี่ยนแก้งบ่อยๆเลยมันเหมือนล้มเหลวทางความสัมพันธ์ กลัวเปลี่ยนไปเรื่อยๆก็ยังเจอคนที่เข้ากับเราไม่ได้ศิลไม่เสมอกันแบบครั้งก่อนๆเศร้ามากเหงาาาาา