หนูไปปฐมนิเทศมาค่ะแล้วก็ได้รู้ว่าตัวเองไม่ได้ชอบมันไม่ได้อยากที่จะเรียนคณะนี้จริงๆ อาจารย์ท่านก็บอกว่าให้หาสิ่งที่ตัวเองชอบให้ไวอย่าช้าเลยทำให้หนูเอามาคิดว่ามันไม่ใช่ที่หนูชอบจริงๆจังๆ ตอนสมัครเห็นคณะนี้เพราะตอนนั้นไม่ได้สนใจว่าต้องเรียนอะไรบ้างสมัครเพราะว่าแค่รู้สึกสนใจเป็นเวลาสั้นๆ แต่พอไปปฐมนิเทศมาได้รู้ความคิดที่อยากจะเรียนก็ไม่มีเลยในหัวมันคิดแต่ว่าไม่ใช่สายตัวเองไม่ได้ชอบในการเรียนสายนี้จริงๆ รู้สึกว่าถ้าฝืนเรียนต้องกดดันตัวเองแน่ๆต้องฝืนแน่ๆ เพราะที่สมัครมาแค่สนใจในเวลาสั้นๆ บางคนก็บอกให้ลองเรียนดูก่อนซักเทอมแต่หนูอยากลองไปหาสิ่งที่ตัวเองอยากเรียนจริงๆค่ะ[หนูรู้สึกผิดค่ะที่เลือกเองแท้ๆ ผิดที่ไม่ค้นคว้าหาให้ดีก่อน ผิดที่รีบจนลืมว่าถ้าเลือกเรียนนั้นคืออนาคตของหนู] หนูรู้สึกผิดมากๆค่ะที่ลงเรียนไปแบบไม่ได้ค้นคว้ารู้สึกผิดมากๆในชีวิตนี้ ตอนม.6หนูกลัวไม่มีที่เรียนค่ะหนูกลัวว่าคนอื่นจะมองว่าหนูไม่มีที่เรียนหนูถึงรีบสมัครเลยไม่ได้นึกถึงที่จะค้นคว้าหาตัวเองมากๆหนูแบบไม่ได้ทำแบบทดสอบต่างๆนาๆที่ค้นหาตัวตนของตัวเอง แต่หนูก็กลัวว่าถ้าขออกมาพี่ที่เป็นญาติกันคงจะว่าหนูแต่พ่อแม่กับหนูไม่มีปัญหาเลยค่ะท่านรู้ค่ะ หนูเครียดมากๆจนมีคนดูออก หนูควรออกมาหาสิ่งที่ตัวเองอยากเรียกอยากทำจริงๆไหมคะ🥲