สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นเลยนะคะ เราคบกับแฟนมา 6 ปีเข้าปีที่ 7 เราย้ายมาอยู่บ้านเขา ตั้งแต่ปีแรกที่คบกันก็อยู่ยาวๆมาเลย แต่เหมือนเขารักเราแค่2-3ปีแรกที่คบกัน เรารู้สึกแบบนั้นมาตลอดเลย เหมือนเขารักแต่เขาก็ไม่รัก อะไรที่เราอยากให้เขาทำเขาก็ไม่ทำ แค่บอกคิดถึง บอกรัก ให้กำลังใจยังยากเลยค่ะ มันไม่หวือหวา ใจเราไม่ฟูเหมือนตอนที่เขามาจีบเราเลยค่ะ นิ่งมาก จนมาช่วงปีที่ 5 แม่เราให้ไปสมัครงานแถวบ้านเรา เราก็เลยได้งานที่ใกล้บ้านเรา จากนั้นเราก็ไปๆมาๆ บ้านแฟนกับบ้านเรา เพราะบ้านแฟนไกลจากที่ทำงานเราพอสมควร แต่พอเรากลับบ้านทีไร จะมีปัญหากับแฟนตลอด ต้องทะเลาะกัน เขาจะชอบหาว่าเราจะย้ายกับมาอยู่บ้านแล้วทิ้งเขา แต่เราก็เถียงนะคะ ว่า นี่บ้านเรา นี่เรากลับมาอยุ่พอแม่ ไม่ใช่คนอื่นเลย เขาก็จะหาเรื่องทะเลาะตลอด แม่เราก็เลยดึงเขามาทำงานที่เดียวกับเรา ( พ่อกับแม่เราซัพพอร์ตเรากับแฟนมากๆเลยค่ะ  หางานให้ ถ้าไม่มีเงินพ่อแม่เราก็ให้ค่ะ ไม่เคยโกรธ์ที่เราไม่ได้กลับบ้านมาอยู่บ้าน ) พอเขามาทำงานที่เดียวกับเราโดยที่แม่เราฝากให้ ก็เดินทางมาด้วยกัน กลับด้วยกัน แต่ก็ยังไม่พ้นปัญหาที่ต้องมาทะเลาะกันเวลาเรากลับบ้าน แต่เราก็ยังไม่คิดที่จะเลิกนะคะ พยายามทำให้ทุกคนสบายใจ โดยที่ฝั่งพ่อแม่เราต้องไม่มานั่งเครียดหรือน้อยใจกับเรา และฝั่งแฟนเราต้องไม่มานั่งทะเลาะกัน ( เป็นคนกลางมันเหนื่อยมากๆๆ ) พอแฟนเราทำงานไปได้สักพัก เขาก็บอกว่า ทำไม่ไหวแล้ว ไม่ชอบ ไม่อยากทำงานจะออกอย่างเดียว ซึ่งตอนนั้นมันก็ช่วงโควิดหางาานยากมาก แต่เราก็เข้าใจบวกกับสงสารเขาค่ะว่า ก็เลยตามใจเขา ให้เขาลาออก ซึ่งแม่เราก็เริ่มรู้สึกไม่โอเคแล้วว่า แล้วจะไปทำงานอะไร ช่วงนี้ยิ่งหางานยาก เราก็เลยบอกว่า เดี๋ยวช่วยกันหาเอา ผ่านไปสักพัก เขาทำของขายพวกเครื่องดื่มแต่ก็ให้เรามาแบกมาขายที่ทำงาน ได้เงินแค่วันที่ขาย ไม่ได้ขายทุกวัน เราก็เลยถามว่า หางานที่มันประจำทำไหม ที่มันได้เงินเดือนมั่นคงทำก่อน เพราะส่วนใหหญ่ใช้เงินเราคนเดียวไม่ไหว  เขาก็บอกว่า ไม่ชอบทำงานออฟฟิศ กดดัน เราก็แบบเริ่มรู้สึกนอยๆแบบบอกไม่ถูก แม่เราก็เริ่มถามว่าเมื่อไหร่จะหางานทำ ถ้ายังไม่มีงานแม่จะเอาเรากลับบ้านแล้วนะ ไม่ให้ไปบ้านแฟนแล้ว แต่เราไม่ได้บอกแฟนนคะ เราเก็บไว้คนเดียว แต่ก็ช่วยแฟฟนหางาน ซึ่งเราก็ไปปรึกษาพ่อแม่เราว่า จะให้ทำงานอะไรดี พ่อเราสงสาร ก็เลยบอกจะพาแฟนไปทำงานด้วย เพราะไม่อยากให้เราเลิกกัน เขาก็ได้ไปทำงานกับพ่อเราค่ะ ทำไปสักพัก เขาก็มาบ่นว่าเหนื่อย เงินน้อย งานหนัก เราก็บอก งานมันก็เหนื่อยทุกที่แหละ สู้ๆ เขาก็จะเถียงว่า ถ้าไม่มาเป็นเขาก็คงไม่รู้หรอก เราก็เงียบค่ะ เงียบมาตลอด พักหลังๆ ทุกอย่างอยู่ด้วยความแบบเคยชินที่มีกัน ทำงาน กินข้าว กลับบ้าน นอน ชีวิตวนลูปค่ะ เขาก็จะบ่นว่า ไม่อยากทำแล้ว ไปทำงานนี้ เงินก็น้อย งานก็หนัก ซึ่งเราก็ไม่กล้าบอกพ่อเราว่า แฟนเราบ่นแบบนี้เพราะกลัวพ่อรู้สึกไม่ดี พ่ออุสาหางานให้ทำ แต่เขาก็ทนทำ เราก็เครียดนะคะ ไม่ได้อยากให้เขาอดทนทำแบบนี้ แต่ทำไงได้ งานอื่นเขาก็ไม่ทำ จนมาล่าสุด เราทะเลาะกันค่ะ หนักพอสมควร ทะเลาะเรื่องเดิมเลยค่ะ เรากลับมานอนบ้านเขาจะพูดแหละว่า คราวหลังอะถ้าวันหยุดอยู่ด้วยกันบ้างก็ได้นะ คือวันนั้นแม่เราพาไปทะเลค่ะ ไปไหว้พระ แล้วเขาไม่ได้ไปป ก็มาบอกเราแบบนี้แล้วก็ไม่ตอบ หายไปเลย เราก็ตตามง้อ ถามตลอด เขาก้เย็นชาใส่เรามากๆ  พอกลับมาถึงบ้านเราก็มมานั่งคิดและ ว่าที่ผ่านมาเรามีความสุขไหม เราร้องไห้เขาเคยสนใจไหม เราทิ้งครอบครัวไปหาเขาขนาดนี้ แต่เขากลับเหมือนไม่เห็นค่าเราเลย ทำไมเราต้องมายอม มาตามง้อแบบนี้ด้วย คิดทบทวนหลายอย่างเลยค่ะ จนเราไม่ติดต่อเขาไปเลยค่ะ เราเงียบมาก ไม่ได้ติดต่อกันประมาณ 2-3 วัน เรามานั่งคิด ว่าเห้ย ไม่มีเขาเราก็อยู่ได้นะ อยู่กับน้องชาย อยู่กับพ่อแม่ มันสบายใจมากๆ ไม่ต้องมานั่งคิดเรื่องอะไรก็ไม่รู้ ไม่ต้องมานั่งทะเลาะกับใคร จนเขาทักเรามาว่า วันนี้จะนอนไหน เราบอกว่า นอนบ้านเรา เขาก็บอกว่า รู้อยู่แล้วแหละ ว่าไม่มานี่หรอก ทำไมมานี่มันยากมากเลยหรอ เราก็แบบไอนี่เป็นห่าอะไรวะ เราก้เลยเอออใช่ แล้วก็ทะเลาะกันบลาๆๆๆๆ เขาก็ถามว่าเราจะเอายังไง เราก็ตัดสินใจว่าจะเลิก เราอยากอยู่คนเดียว เราเหนื่อย เราอธิบายเหตุผลต่างๆนาๆ ให้เขาฟัง เขาก็จะบอกว่า เรามีคนอื่นแน่ๆ ไม่งั้นไม่ไปง่ายๆแบบนี้ เราก็บอกว่าไม่มีใครเลย ทั้งหมดมาจากเธอบั่นทอนเราทัง้นั้น เขาก็ยังไม่ยอมหยุดหาว่าเรามีคนอื่น หาว่าพ่อแม่บังคับเราให้เลิก แต่ยังไงเราก็จะเลิกค่ะ เขาก็มาตามง้อว่า ไม่รักเขาแล้วหรอ ให้อภัยเขาได้ไหม เขาขอโทษ เขาอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเรา บอกว่าเราหักดิบเกินไป เขาตั้งตัวไม่ทัน เพื่อนๆ ญาติๆเขาก็โทษเราค่ะ ว่าเราผิดหาว่าเราเบื่อแล้วอยู่ๆก็จะโยนเขาทิ้งเลย มีแต่เพื่อนเราค่ะ เข้าใจเราบอกว่า เห็นเราทนมานานแล้วจริงๆ สงสารเรา  เขาก็ไม่ยอมเลิก บอกจะตามง้อเราไปเรื่อยๆ ** ทำไมเราต้องกลายเป็นคนผิดด้วยค่ะ คนบอกเลิกต้องผิดเสมอไปเลยหรอคะ  ** แล้วทำไงให้เขายอมเลิกกับเราค่ะ