คือเราได้รับเลี้ยงน้องหมาตัวนึง เราถูกชะตากับน้องมาตั้งแต่แม่น้องคลอดน้องแล้ว มีคนมาขอน้องไปเลี้ยงเราบอกว่าไม่ให้ค่ะ น้องเป็นหมาที่น่ารัก น้องชื่อจูดี้ตลอดเวลาที่เราเลี้ยงจูดี้ น้องสร้างรอยยิ้มให้กับเราและครอบครัวเรา น้องชอบดื้อชอบกัด ได้แค่บ่นแต่น้องก็ทำ เราสามารถเดินได้2ขา เป็นเวลานาน บางทีก็โดดน่ารักมาก เวลาเรากินข้าวน้องก็จะชอบเอาหน้าน้องมา เกาะเรา น้องชอบคาบใบไม้มาให้ทุกเช้า ทุกเช้าๆเราจะกวาดใบไม้น่าเบื่อ น้องก็จะคาบใบไม้มาให้ว่าน้องช่วยเรา จนวันที่12 กุมภาตอนเช้า น้องได้เสียชีวิตเพราะรถชนน้อง น้องวิ่งไปส่งแม่ไปทำงาน ปกติน้องไม่วิ่งแต่ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ไป ละน้องวิ่งเกินออกไปถนนใหญ่ทำให้รถชนน้อง จนตอนเย็น เราไม่รู้ว่าน้องไปไหน ปกติเรากลับมา น้องจะวิ่งคาบใบไม้มาให้แต่รอบนี้ไม่มีน้อง จนตกค่ำแม่เรากลับมา แม่เราบอกว่าน้องเสียชีวิตแล้ว ครอบครัวเราเสียใจมาก โดยเฉพาะเรา เราได้แค่ทำใจและกลับมาร้องไห้ที่ห้อง และครอบครัวเราไม่มีใครกล้าเอาข้าวให้หมาที่บ้านเลย เพราะวันแรกจานข้าวน้องยังตั้งอยู่ คือตอนเราเอาข้าวให้หมา เราก็ทำใจไม่ได้ปกติแบ่งให้3จาน แต่รอบนี้2จาน สภาพจิตใจเราย่ำแย่ เราทำใจไม่ได้จริงๆ อาทิตย์แรกๆเราได้แค่ร้องไห้ และดูรูปเก่าๆของน้อง....ผ่านไปเป็นเวลา5เดือนกว่าๆ เราก็ยังนอนร้องไห้เพราะคิดถึงน้อง เราควรทำใจยังไงดีค่ะ สภาพจิตใจเราแย่มาก แล้วเราก็ไม่กล้ารับน้องหมามาเลี้ยงเพราะว่ากลัวจะเสียใจแบบนี้