เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องจริงทั้งหมดนะคะ หนูได้ตัดสินใจสมัครแอคเคานต์พันทิปขึ้นมาเพื่อขอความเห็นหรือความช่วยเหลือจริง ๆ ค่ะ
หนูอายุ 18 ค่ะ เดิมทีอาศัยอยู่ที่บ้านกับคุณพ่อ คุณแม่ และน้องชายอีกสองคนที่จังหวัดสุรินทร์ค่ะ คนนึงอนุบาลสาม คนนึงม.2 แต่ปัจจุบันคุณพ่อไม่อยู่แล้วค่ะ ท่านถูกคุณแม่ไล่ออกจากบ้านไปตั้งแต่ต้นปีที่แล้ว เนื่องจากท่านมีปัญหาต่อกัน ส่วนตัวหนูเรียนจบม.6แล้วแต่ยังไม่ได้วุฒิการศึกษาเนื่องจากไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม และสาเหตุที่หนูไม่มีเงินก็เพราะคุณแม่ของหนูเป็นคนขโมยเงินของหนูไปหมดเลยค่ะ และท่านทำอย่างนี้มานานตั้งแต่หนูยังเด็ก ๆ ไม่ว่าจะเป็นเงินที่หนูออมไว้ เงินที่หนูไปทำงานพาร์ทไทม์ และท่านยังนำข้อมูลของหนูไปยื่นกู้กยศ.อีกด้วยค่ะ ตั้งแต่หนูอยู่ม.4จนจบม.6 ระยะเวลาตลอดสามปีกว่ากับเงินกยศ.ที่ท่านได้ไปก็ราว ๆ สามหมื่นเกือบสี่หมื่นบาทเลยค่ะ หนูเริ่มทำพาร์ทไทม์ตั้งแต่ช่วงม.ต้น กับการล้างจานหรือเสิร์ฟอาหาร ต้อนรับแขกในงานบุญงานบวชต่าง ๆ ได้ไม่มากแต่ตอนนั้นมันเยอะสำหรับเด็กมอต้นอย่างหนูมาก ๆ ค่ะ จนขึ้นม.ปลายหนูก็ไม่ค่อยได้ทำแล้วเพราะเรียนหนัก อาศัยเก็บออมเงินจากเงินที่ได้มาโรงเรียน และรับจ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นการรับจ้างทำการบ้าน รับจ้างติวหนังสือ ก็มีบางช่วงค่ะที่ไปทำงานล้างจานที่ร้านอาหารแถวบ้านวันเสาร์-อาทิตย์ แต่ก็หยุดไปเพราะต้องไปดูแลน้อง ๆ ที่บ้านค่ะ เนื่องจากแม่แทบจะไม่อยู่บ้านเลย ท่านเองก็ทำงานนะคะ แต่ท่านจะขโมยเงินในกระเป๋าหนูไปตลอด เพื่อไปเที่ยวกับเพื่อน หรือใช้จ่ายฟุ่มเฟือยค่ะ ( เช่นกระเป๋าแบรนด์เนม น้ำหอมแบรนด์เนม ) หนูไม่กล้าทักท้วงท่านซักนิดเลยค่ะ เพราะท่านบอกว่าท่านเป็นแม่ ต่อให้หนูทำงานหาเงินมา เงินนั้นท่านก็มีสิทธิ์นำไปใช้อะไรก็ได้ หนูก็เชื่อท่านมาตลอดค่ะ จนกระทั่งม.6นี่แหละค่ะ ที่หนูแทบไม่ได้หลับไม่ได้นอนเพราะเรียนหนักมาก หนังสือก็ต้องอ่าน โจทย์ก็ต้องฝึกทำเพื่อเตรียมตัวเข้ามหาลัย งานบ้าน การเตรียมตัวต่าง ๆ ให้น้อง ๆ หนูก็ต้องทำ จนวันที่จะต้องจ่ายเงินค่าสมัครสอบ ( GATPATและวิชาสามัญ ) หนูพบว่าเงินในกระเป๋าหนู ( เงินในส่วนที่หนูเก็บไว้เพื่อใช้จ่ายค่าสมัครสอบ ) ก็โดนเอาไปด้วย แล้วตอนนั้นจะให้ไปหาที่ไหนมันก็ไม่ทันแล้วค่ะ หนูไปบอกแม่ว่าให้เอาเงินมาคืนหนูได้มั้ยหนูจะเอาไปสมัครสอบท่านก็ด่าทอและทุบตีหนูค่ะ ซึ่งจะเป็นแบบนี้ตลอดถ้าหนูพูดถึงเรื่องเงิน จนเวลาล่วงเลยผ่านไป ใช่ค่ะ หนูไม่มีโอกาสไปสมัครมหาลัยแล้ว ตอนนั้นท้อมากค่ะ แต่ก็หางานได้ ได้วันละ300หนูก็ไปทำเรื่อย ๆ จนมานึกขึ้นได้ว่ายังมีมหาลัยรามคำแหงอยู่ หนูก็ตั้งใจเก็บเงินเพื่อที่จะเอาไปจ่ายค่าเทอม ค่าจัดการเอกสารต่าง ๆ เพื่อที่จะไปสมัครเรียนค่ะ แต่สุดท้ายหนูก็ไม่มีเงินเหลือเลย เพราะทำงานมาได้300 กลับบ้านไป แม่ก็หยิบเอาไปหมดตลอด หนูเองก็ทักท้วงอะไรไม่ได้ สุดท้ายหนูตัดสินใจลาออกค่ะ ท่านโมโหมากเพราะหนูไม่มีเงินให้ท่านใช้เอาไปเที่ยวกับเพื่อนหรือซื้อของฟุ่มเฟือยอีกต่อไปแล้ว จนสุดท้ายหนูก็โดนท่านไล่ออกจากบ้านด้วยเหตุผลนี้ค่ะ เพราะหนูไม่มีเงินให้ท่านใช้ หนูอยากจะรบกวนขอความช่วยเหลือ (หากเป็นไปได้ ไม่ได้ไม่เป็นอะไรค่ะ) หรือขอคำแนะนำในการใช้ชีวิตต่อไปค่ะ ว่าหนูควรทำอย่างไรดี เงินติดตัวหนูไม่มีสักบาทเลย เงินในโทรศัพท์ก็ไม่มี เงินในบัญชีก็ไม่มีค่ะ หนูหมดหนทางจริง ๆ มืดแปดด้านเลย รบกวนด้วยนะคะ 🙏🏻
โดนครอบครัวไล่ออกจากบ้าน ควรทำอย่างไรคะ
หนูอายุ 18 ค่ะ เดิมทีอาศัยอยู่ที่บ้านกับคุณพ่อ คุณแม่ และน้องชายอีกสองคนที่จังหวัดสุรินทร์ค่ะ คนนึงอนุบาลสาม คนนึงม.2 แต่ปัจจุบันคุณพ่อไม่อยู่แล้วค่ะ ท่านถูกคุณแม่ไล่ออกจากบ้านไปตั้งแต่ต้นปีที่แล้ว เนื่องจากท่านมีปัญหาต่อกัน ส่วนตัวหนูเรียนจบม.6แล้วแต่ยังไม่ได้วุฒิการศึกษาเนื่องจากไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม และสาเหตุที่หนูไม่มีเงินก็เพราะคุณแม่ของหนูเป็นคนขโมยเงินของหนูไปหมดเลยค่ะ และท่านทำอย่างนี้มานานตั้งแต่หนูยังเด็ก ๆ ไม่ว่าจะเป็นเงินที่หนูออมไว้ เงินที่หนูไปทำงานพาร์ทไทม์ และท่านยังนำข้อมูลของหนูไปยื่นกู้กยศ.อีกด้วยค่ะ ตั้งแต่หนูอยู่ม.4จนจบม.6 ระยะเวลาตลอดสามปีกว่ากับเงินกยศ.ที่ท่านได้ไปก็ราว ๆ สามหมื่นเกือบสี่หมื่นบาทเลยค่ะ หนูเริ่มทำพาร์ทไทม์ตั้งแต่ช่วงม.ต้น กับการล้างจานหรือเสิร์ฟอาหาร ต้อนรับแขกในงานบุญงานบวชต่าง ๆ ได้ไม่มากแต่ตอนนั้นมันเยอะสำหรับเด็กมอต้นอย่างหนูมาก ๆ ค่ะ จนขึ้นม.ปลายหนูก็ไม่ค่อยได้ทำแล้วเพราะเรียนหนัก อาศัยเก็บออมเงินจากเงินที่ได้มาโรงเรียน และรับจ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นการรับจ้างทำการบ้าน รับจ้างติวหนังสือ ก็มีบางช่วงค่ะที่ไปทำงานล้างจานที่ร้านอาหารแถวบ้านวันเสาร์-อาทิตย์ แต่ก็หยุดไปเพราะต้องไปดูแลน้อง ๆ ที่บ้านค่ะ เนื่องจากแม่แทบจะไม่อยู่บ้านเลย ท่านเองก็ทำงานนะคะ แต่ท่านจะขโมยเงินในกระเป๋าหนูไปตลอด เพื่อไปเที่ยวกับเพื่อน หรือใช้จ่ายฟุ่มเฟือยค่ะ ( เช่นกระเป๋าแบรนด์เนม น้ำหอมแบรนด์เนม ) หนูไม่กล้าทักท้วงท่านซักนิดเลยค่ะ เพราะท่านบอกว่าท่านเป็นแม่ ต่อให้หนูทำงานหาเงินมา เงินนั้นท่านก็มีสิทธิ์นำไปใช้อะไรก็ได้ หนูก็เชื่อท่านมาตลอดค่ะ จนกระทั่งม.6นี่แหละค่ะ ที่หนูแทบไม่ได้หลับไม่ได้นอนเพราะเรียนหนักมาก หนังสือก็ต้องอ่าน โจทย์ก็ต้องฝึกทำเพื่อเตรียมตัวเข้ามหาลัย งานบ้าน การเตรียมตัวต่าง ๆ ให้น้อง ๆ หนูก็ต้องทำ จนวันที่จะต้องจ่ายเงินค่าสมัครสอบ ( GATPATและวิชาสามัญ ) หนูพบว่าเงินในกระเป๋าหนู ( เงินในส่วนที่หนูเก็บไว้เพื่อใช้จ่ายค่าสมัครสอบ ) ก็โดนเอาไปด้วย แล้วตอนนั้นจะให้ไปหาที่ไหนมันก็ไม่ทันแล้วค่ะ หนูไปบอกแม่ว่าให้เอาเงินมาคืนหนูได้มั้ยหนูจะเอาไปสมัครสอบท่านก็ด่าทอและทุบตีหนูค่ะ ซึ่งจะเป็นแบบนี้ตลอดถ้าหนูพูดถึงเรื่องเงิน จนเวลาล่วงเลยผ่านไป ใช่ค่ะ หนูไม่มีโอกาสไปสมัครมหาลัยแล้ว ตอนนั้นท้อมากค่ะ แต่ก็หางานได้ ได้วันละ300หนูก็ไปทำเรื่อย ๆ จนมานึกขึ้นได้ว่ายังมีมหาลัยรามคำแหงอยู่ หนูก็ตั้งใจเก็บเงินเพื่อที่จะเอาไปจ่ายค่าเทอม ค่าจัดการเอกสารต่าง ๆ เพื่อที่จะไปสมัครเรียนค่ะ แต่สุดท้ายหนูก็ไม่มีเงินเหลือเลย เพราะทำงานมาได้300 กลับบ้านไป แม่ก็หยิบเอาไปหมดตลอด หนูเองก็ทักท้วงอะไรไม่ได้ สุดท้ายหนูตัดสินใจลาออกค่ะ ท่านโมโหมากเพราะหนูไม่มีเงินให้ท่านใช้เอาไปเที่ยวกับเพื่อนหรือซื้อของฟุ่มเฟือยอีกต่อไปแล้ว จนสุดท้ายหนูก็โดนท่านไล่ออกจากบ้านด้วยเหตุผลนี้ค่ะ เพราะหนูไม่มีเงินให้ท่านใช้ หนูอยากจะรบกวนขอความช่วยเหลือ (หากเป็นไปได้ ไม่ได้ไม่เป็นอะไรค่ะ) หรือขอคำแนะนำในการใช้ชีวิตต่อไปค่ะ ว่าหนูควรทำอย่างไรดี เงินติดตัวหนูไม่มีสักบาทเลย เงินในโทรศัพท์ก็ไม่มี เงินในบัญชีก็ไม่มีค่ะ หนูหมดหนทางจริง ๆ มืดแปดด้านเลย รบกวนด้วยนะคะ 🙏🏻