วันนั้นแฟนเราได้ไปเจอเพื่อนผู้หญิงคนนึงที่ไม่ได้เจอกันประมาณ2เดือน แฟนก็มาเล่าให้เราฟังว่าเพื่อนคนนั้นชมแฟนเราว่าหล่อขึ้น แฟนบอกว่าเขินมากๆ แล้วก็พิมพ์บอกเราอีกว่า เพื่อนคนนั้นก็น่ารักมากๆๆๆ จนเป็นเรื่องทะเลาะ เราน้อยใจที่เขาชมผญ.คนอื่นแบบนั้น เขาหาว่าเราคิดไม่ได้ว่านั่นมันก็แค่เพื่อน แค่ชมเพื่อนว่าน่ารักขึ้น พอวันต่อมาเขาก็ถามเราว่ามีเรื่องจะบอก อยากรู้มั้ย ด้วยความที่มันค้างคาใจก็เลยตอบไปว่า พูดมาเลย แล้วเขาก็พูดขึ้นมาว่า เค้ารู้สึกว่าเค้าชอบ....(เพื่อนคนนั้น)ตอนนั้นเราวิดีโอคอลกันอยู่ หน้าตาตอนเขาพูดคือพูดทั้งยิ้มเขินๆพร้อมหลบกล้อง แต่ก็พูดอีกว่า เค้าไม่จีบ เพราะไม่อยากเสียเพื่อน เราร้องไห้ต่อหน้าเขา ต่อว่าเขา แต่เขาก็พูดใส่เราว่า เธอจะอยู่หรือจะไปก็ได้นะ เค้าไม่ยื้อ กลายเป็นว่าเราเลิกกัน 2วันต่อมาเหมือนเขาก็คิดถึงเรา แต่ยังไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองผิดที่พูดออกมาแบบนั้น อ้างว่าไม่อยากโกหก ไม่อยากให้รู้ทีหลัง กลัวเราจะเสียใจมากกว่าที่รู้ทีหลัง เราขาดเขาไม่ได้เลยขอให้เรามาเป็นเพื่อนกัน เพราะคิดถึงเขามากๆ ก็กลายเป็นว่าทุกวันนี้เขาวิดีโอคอลมาวันละ5-10นาที พูดเรื่องเดิมๆของเราบ้าง บอกอยากให้เราจุ๊บบ้าง แต่ก็ทำหน้าจ๋อยไป เพราะนึกได้ว่าไม่ได้เป็นแฟนกันแล้ว เราอยากรู้ว่า เป็นคุณ คุณจะให้อภัยเขา แล้วกลับมาคบกับเขาเหมือนเดิมไหม แฟนเราคบกันมา2ปีนะคะ 
(อันนี้เพิ่มเติม คือ เราไปบอกเขาว่าเราเจ็บมากเลยเวลาที่สมองมันนึกหน้าเขาตอนพูดว่าชอบผญ.คนนั้น เขาจึงถามว่า เค้าทำหน้ายังไงหรอ เราก็อธิบายไป คำที่เขาพูดออกมาคือ ก็คนมันเขิน .......น่ารักขนาดนั้น 
ใจเราแตกสลายอีกรอบ แล้วเราจุกและโกรธมากเลยพูดไปว่า ไม่ได้อยากรู้ ไม่ใช่เพื่อนคนนั้น เขาน่ารักก็ไปบอกเขาเองสิ เขาก็ส่งรูปที่เขาพิมพ์ไปหาเพื่อนคนนั้นว่า ...ทำไมเอ็งน่ารักจัง มาให้เราดูค่ะ หลังจากนั้นก็ส่งรูปที่สารภาพว่าชอบในแชทกับเพื่อนคนนั้นมาให้เราด้วย เขียนว่ามาบอกเฉยๆแค่นี้แหละ สบายใจแล้ว ส่วนเรา เราก็รู้สึกว่าไม่อยากให้เขาหายไปค่ะ รู้สึกว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของเราไปแล้ว จุกทุกเวลา กินข้าวไม่ลง นอนไม่ได้ เราเลยไม่ปฏิเสธเขาเวลาทักหรือโทรมา