น้องหมาที่บ้าน โกลเด้นท์ อายุ 10 กว่าปี น้องเป็นเนื้องอกในกระเพาะอาหาร น้องพึ่งเสียไปได้ 2 วัน

ทรมานอยู่ประมาณ 2 อาทิตย์ ที่เดินไม่ได้ ช่วงหลังๆเริ่มอึ ฉี่ โดยไม่รู้ นอนติดเตียง แล้ววันสุดท้ายน้องก็เจ็บปวด ร้องออกมา

ซักพักก็ค่อยๆหลับไป แล้วหายใจไม่กี่เฮือกสุดท้าย แล้วก็จากไปค่ะ ตอนนี้ทำใจไม่ได้เลย ร้องไห้ตลอดเวลา นอนไม่ได้ เอาน้องไปเผาเรียบร้อย

กระดูกส่วนนึงนำไปฝังใต้ต้นไม้ในบ้าน อีกส่วนเราเก็บใส่โหลแล้ววางไว้ในพื้นที่ๆ จัดเก็บเป็นส่วนของน้องค่ะ แต่ตอนนี้ทำใจไม่ได้เลย

คนรอบข้าง ใครต่อใครพยายามปลอบ แต่ใจเราคิดว่าเราดูแลน้องดีพอมั้ยที่ผ่านมา เราเคยทำอะไรผิดต่อน้องมั้ย เค้าจะรู้มั้ยว่าเรารักเค้ามาก

แล้วต่อไปนี้เราจะไม่ได้เจอกันอีกแล้วจริงๆหรอ การจากเป็นมันยังพอทำใจได้ วันนึงอาจจะมีโอกาสจากกัน แต่การจากตายเหมือนมันจบ

สิ้นกันแล้วชาตินี้ ยิ่งคิดยิ่งทำใจไม่ได้ค่ะ มีบางควาใคิดแวบในหัวว่าอยากจะตามน้องไป ใครมาให้กำลังใจก้รู้สึกว่ามันไม่ช่วยอะไร 

เห็นมุมไหนในบ้านก็เป็นที่ๆเค้านอน ใครมีคำแนะนำดีๆช่วยกน่อยค่ะ เราไม่อยากมีความคิดที่จะตามน้องไป รู้ว่ามันไม่ดี รู้ว่ามันจะเป็นห่วงผูกจิตใจ

ที่ทำให้น้องยิ่งเป็นทุกข์ ขอความคิดเห็นทางด้านศาสนาใดๆก็ได้หมดนะคะ ตอนนี้ไม่ติด อยากจิตใจสงบ เพราะชีวิตทำอะไรไม่ได้แแล้ว

อาจจะดูบ้าๆ เพ้อๆ แต่รู้สึกเหมือนสูญเสียคนในครอบครัวจริงๆค่ะ คิดว่าทำไมเราไม่ดูแลน้องให้เีกว่านี้ที่ผ่านมา 😭😭😭😭😭