เครดิตจาก @msd0808
https://twitter.com/msd0808/status/1530336268080787458?t=2hvQxlKGe0Lz8N_tkbTBRA&s=19
(1) เรื่องมีอยู่ว่าเราไปคอนกับพี่อีกหนึ่งคนตั้งแต่บ่ายโมง คนเยอะมาก แดดแรงมาก โชคดีที่เราเอาเสื่อไปคนละผืน เลยเอาผืนนึงกางจองที่ไว้หน้าเวที แล้วเอาอีกผืนไปกางข้างหลังใต้ร่มไม้ กะจะนั่งอยู่ข้างหลังจนแดดหมดค่อยกลับไปนั่งหน้าเวที
เราก็นั่งฟังเพลงไปชิวๆ เอาไอแพดออกมานั่งทำงานด้วย
(2) ศิลปินคนที่ 2 ขึ้นได้แป๊บนึง เราก็ออกไปเดินซื้อของกิน พอกลับมาที่เสื่อก็เห็นว่ามีคนมากางเสื่อนั่งอยู่ข้างหลัง แล้วพี่ที่นั่งรออยู่บอกว่าคนข้างหลังร้องเพลงเพราะมากกกก แต่เราไม่ได้สนใจอะไร ก็มานั่งที่เดิมตามปกติ แทะปีกไก่ จิ้มเฟร้นฟราย จิบเบียร์อย่างเอร็ดอร่อย
(3) เสื่อข้างหลัง (มากัน 3 คน) เขาก็คุยกันเรื่อยๆ เราก็ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง มีคนนึงเขาฮัมเพลง/ร้องเพลงบ่อย ทางนี้ก็คือนอนอยู่หน้าเขา จิ้มไอแพดทำงาน ฟังเขาร้องเพลง ซึ่งมันเพราะมากกกกจริงๆ แบบฮัมไม่กี่พาร์ต คอรัส ลูกคอชั้นสูง ก็คิดในใจว่าเขาเป็นนักเรียนเอกร้องเพลงรึเปล่า
(4) ด้วยความที่เสียงเค้ามันชั้นสูงเหลือเกิน เราก็เริ่มสนใจ ตั้งใจฟังเขาพูดกัน(ตอนกำลังนอนสบายใจเฉิบอยู่หน้าเขานั่นแหละ) คุยกับพี่ที่นั่งด้วยกันไปด้วยว่า เค้าคือใครวะ ทำไมร้องเพลงเพราะขนาดนี้ ในหัวเริ่มประมวล เสียงพูดแบบนี้จะเป็นใครไปได้บ้าง มันคุ้นมาก
จนแบบไม่ไหวแล้ว อยากรู้มาก
(5) พี่เลยชวนไหนเราลองแกล้งๆ เซลฟี่ให้มันติดเขาซิ แชะไปหลายที เขาก็เหมือนจะรู้ เพราะมีรูปที่เขามองมาด้วย(คนตรงกลาง ใส่หมวก แมสก์อยู่ใต้คาง กำลังเคี้ยวขนมกร้วบๆ)
อะ พอได้รูปมานี่ก็นั่งดูรูป ในหัวคือขึ้นมาคนเดียวเลย หน้าแบบนี้ เสียงแบบนี้ แต่เราก็ยังไม่บอกพี่เพราะมันเป็นไปไม่ได้
(6) เลยแบบอะไหนขอดูหน้าจริงๆ ซิ เลยแกล้งเดินไปเอาของที่วางไว้ตรงกลางแดดแล้วเดินกลับมา จะได้มองหน้าเขา แล้วมันก็แบบ มันใช่อะ! ใช่แน่ๆ! 99% ฟันธงแล้วว่าคือจองกุก
พี่ก็บอกว่าเห็นเขาใส่จิวตรงปากด้วยนะ แต่เหมือนพี่ได้ยินคุณป้าเสื่อใกล้ๆ พูดว่าเป็นแพอู(นักแสดง) นี่ก็แบบไขว้เขว
(7) แต่ก็ยอมบอกพี่ว่าคนในความคิดของเราคือวงที่กำลังดังมากๆ ตอนนี้ พิมพ์บอกในโทรศัพท์ว่าเป็นจองกุก (พูดชื่อไม่ได้ เขาได้ยินแน่ๆ นั่งใกล้มากๆ) พี่ก็แบบใช่เหรอ เป็นไปได้เหรอ เขาไม่ควรมาอยู่ตรงนี้มั้ย คือไม่มีใครเชื่อเลยว่าเป็นไปได้ เราเองก็ไม่เชื่อ แต่มันไม่อะไรบ่งบอกเลยว่าไม่ใช่อะ
(8) สักพักคุณป้าก็เก็บเสื่อเดินหนีไป เหลือเพียงเสื่อเราและเสื่อของ 3 คนข้างหลัง
ตอนนั้นคือเริ่มตื่นเต้น มือสั่น นั่งหารูปจองกุกใส่จิว ไลน์ไปถามเพื่อนว่าจองกุกใส่จิวมั้ย
พอศิลปินคนที่ 2 เล่นจบ เขาก็ลุกเดินตรงออกไปทางเวที นี่ก็มองตาม เห็นใส่ต่างหูด้วย
(9) พี่ก็บอกว่า เนี่ยถ้าเขาเดินเลี้ยวขวาเข้าหลังเวทีนะ ยังไงก็ใช่แน่ๆ
พูดยังไม่ทันขาดคำ เขาเลี้ยวขวาเข้าหลังเวทีจริงๆ จ้า!! สองหน่อที่นั่งมองตามคือช็อค ในหัวคือฟันธงแล้วล้านเปอร์จองกุกแน่ๆ
จนเขากลับมานั่งฟังศิลปินคนที่ 3 ข้างหลังเรา ฮัมเพลงอีก เราคือตัวแข็ง มือสั่น ตื่นเต้นมาก
(10) พี่ก็ชวนไปขอลายเซ็น เราก็แบบเดี๋ยวก่อน ฉันไม่กล้า ฉันเกรงใจเขา เราเลยสรุปกันว่าถ้าเขาจะกลับค่อยไปขอ ปล่อยเขาฟังเพลงไปก่อน เขาจะได้ไม่อึดอัด
หลังจากนั้นเราก็นั่งฟังเพลง ฟังเขาคุยกับเพื่อน ฟังเขาฮัมเพลง (ไม่ได้หันไปมองเลยสักครั้ง เพราะเสื่อห่างกันไม่เกิน 1 แขน กลัวเขาอึดอัด)
(11) มีครั้งหนึ่งเขาพูดว่าหกโมงจะไปไหนสักที่ เราก็แบบไม่แน่ใจ ฟังไม่หมด ไปไหนไม่รู้ หกโมงวันไหนก็ไม่รู้ เลยทึกทักเอาว่าหกโมงเขาจะกลับ
ใกล้ๆ หกโมงเราก็เริ่มเลิ่กลั่ก จนศิลปินคนที่ 3 เล่นจบ ก็ได้ยินเสียงคนข้างหลังลุก แบบ 6 โมงพอดี เราก็คิดว่าเขาจะกลับแล้วแน่ๆ เราก็ลุกตาม
(12) เราก็เริ่มป๊อด ใจสั่น ไม่กล้าเลยจริงๆ จนพี่เริ่มคะยั้นคะยอให้ไปขอลายเซ็น เขาจะกลับแล้ว ครั้งเดียวในชีวิต แต่เราคือไม่กล้ามากๆ เลยวิ่งหนีไปเอาของที่เราวางเอาไว้จองที่แถวเวที คิดในใจว่าถ้ากลับไปตรงนั้นแล้วเขากลับแล้วก็แล้วไป แต่ถ้ายังอยู่จะฮึบไปถามเขาว่าใช่จองกุกจริงๆ ใช่ไหม
(13) สรุปว่ากลับมาแล้วเขาก็ยังยืนอยู่เราเลยโอเค กลั้นใจเอาวะ!
ก็ถือไอแพดเข้าไปถามเขาว่า 정국씨 맞으세요?
แล้วก็บอกว่าเป็นแฟนนะคะ 팬입니다~
เขากับเพื่อนก็มองแล้วก็พยักหน้า แล้วเพื่อนเขาก็แบบเอามือชู่ๆ ตรงปาก ขอให้เก็บเป็นความลับนะ อย่าบอกใครนะ ไม่อย่างนั้นคนจะมีคนตามเค้าเยอะ
(14) แล้วจองกุกก็ยื่นมือมาให้เราทันที เราก็จับมือเชคแฮนด์เค้า แล้วเค้าก็ไฮไฟว์กับพี่ที่มาด้วยกัน
เราก็ถามว่าขอไซน์ได้มั้ย จองกุกก็รับไอแพดไปทันทีแล้วก็บอกว่าไซน์อะให้ได้ แต่ถ่ายรูปไม่ได้นะ ถ้าถ่ายรูปจะดุนะ ไม่ใช่ใครหรอกที่จะดุ จองกุกเองเนี่ยแหละที่จะดุ
(15) จองกุกก็เซ็นให้เราก่อน วาดลายเซ็นเสร็จเค้าก็เขียน To. ตรงมุมบนซ้ายให้ แล้วก็เอาปากกาชี้ๆ ถามว่าจะให้เขียนตรงนี้ว่าอะไร เราก็บอกชื่ออิ๊งเราไป แล้วก็สะกดให้ด้วย แล้วเค้าก็ถามว่าชื่อนี้เหรอ แบบไม่ค่อยเชื่อ (หน้าเราคงไม่ค่อยเข้ากับชื่อตัวเองมั้ง😂)
(16) แล้วพี่ที่ไปด้วยกันก็ขอไซน์ของตัวเองกับของเพื่อน จองกุกก็ไซน์ให้ 3 ใบแบบใจดีมากๆ
ระหว่างไซน์เพื่อนเขาก็ถามว่าเราเป็นคนประเทศไหน พอตอบว่าเป็นคนไทยจองกุกก็‘สวัสดีค่าบ’ ใส่ เราก็สวัสดีค่ากลับ น่ารักมาก
เสร็จเราก็โค้งคัมซาฮัมนีดาแล้วกลับไปนั่งที่ตัวเองต่อ ให้ความเป็นส่วนตัวเขา
(17) เสร็จแล้วเขาก็เดินไปหลังเวที สักพักก็กลับออกมาแล้วมานั่งอยู่หลังเราต่ออีกนาน นั่งฮัมเพลงศิลปินคนที่ 4 แบบมีความสุขมากๆ ไม่ได้ลุกหนีไปไหน เราก็ไม่ได้หันไปมองเค้า
จนเขาลุกกลับเขาก็พูดว่า 재미있었다~ แล้วก็เดินไปหลังเวที
(จบค่า)
เขาน่ารักมากจริงๆ ค่ะทุกคนน ฮือออออออ😭😭😭
คนไทยแชร์โมเมนต์ได้ไซน์และได้เจอ “จองกุก BTS” ที่งาน Seoul Jazz Festival
(1) เรื่องมีอยู่ว่าเราไปคอนกับพี่อีกหนึ่งคนตั้งแต่บ่ายโมง คนเยอะมาก แดดแรงมาก โชคดีที่เราเอาเสื่อไปคนละผืน เลยเอาผืนนึงกางจองที่ไว้หน้าเวที แล้วเอาอีกผืนไปกางข้างหลังใต้ร่มไม้ กะจะนั่งอยู่ข้างหลังจนแดดหมดค่อยกลับไปนั่งหน้าเวที
เราก็นั่งฟังเพลงไปชิวๆ เอาไอแพดออกมานั่งทำงานด้วย
(2) ศิลปินคนที่ 2 ขึ้นได้แป๊บนึง เราก็ออกไปเดินซื้อของกิน พอกลับมาที่เสื่อก็เห็นว่ามีคนมากางเสื่อนั่งอยู่ข้างหลัง แล้วพี่ที่นั่งรออยู่บอกว่าคนข้างหลังร้องเพลงเพราะมากกกก แต่เราไม่ได้สนใจอะไร ก็มานั่งที่เดิมตามปกติ แทะปีกไก่ จิ้มเฟร้นฟราย จิบเบียร์อย่างเอร็ดอร่อย
(3) เสื่อข้างหลัง (มากัน 3 คน) เขาก็คุยกันเรื่อยๆ เราก็ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง มีคนนึงเขาฮัมเพลง/ร้องเพลงบ่อย ทางนี้ก็คือนอนอยู่หน้าเขา จิ้มไอแพดทำงาน ฟังเขาร้องเพลง ซึ่งมันเพราะมากกกกจริงๆ แบบฮัมไม่กี่พาร์ต คอรัส ลูกคอชั้นสูง ก็คิดในใจว่าเขาเป็นนักเรียนเอกร้องเพลงรึเปล่า
(4) ด้วยความที่เสียงเค้ามันชั้นสูงเหลือเกิน เราก็เริ่มสนใจ ตั้งใจฟังเขาพูดกัน(ตอนกำลังนอนสบายใจเฉิบอยู่หน้าเขานั่นแหละ) คุยกับพี่ที่นั่งด้วยกันไปด้วยว่า เค้าคือใครวะ ทำไมร้องเพลงเพราะขนาดนี้ ในหัวเริ่มประมวล เสียงพูดแบบนี้จะเป็นใครไปได้บ้าง มันคุ้นมาก
จนแบบไม่ไหวแล้ว อยากรู้มาก
(5) พี่เลยชวนไหนเราลองแกล้งๆ เซลฟี่ให้มันติดเขาซิ แชะไปหลายที เขาก็เหมือนจะรู้ เพราะมีรูปที่เขามองมาด้วย(คนตรงกลาง ใส่หมวก แมสก์อยู่ใต้คาง กำลังเคี้ยวขนมกร้วบๆ)
อะ พอได้รูปมานี่ก็นั่งดูรูป ในหัวคือขึ้นมาคนเดียวเลย หน้าแบบนี้ เสียงแบบนี้ แต่เราก็ยังไม่บอกพี่เพราะมันเป็นไปไม่ได้
(6) เลยแบบอะไหนขอดูหน้าจริงๆ ซิ เลยแกล้งเดินไปเอาของที่วางไว้ตรงกลางแดดแล้วเดินกลับมา จะได้มองหน้าเขา แล้วมันก็แบบ มันใช่อะ! ใช่แน่ๆ! 99% ฟันธงแล้วว่าคือจองกุก
พี่ก็บอกว่าเห็นเขาใส่จิวตรงปากด้วยนะ แต่เหมือนพี่ได้ยินคุณป้าเสื่อใกล้ๆ พูดว่าเป็นแพอู(นักแสดง) นี่ก็แบบไขว้เขว
(7) แต่ก็ยอมบอกพี่ว่าคนในความคิดของเราคือวงที่กำลังดังมากๆ ตอนนี้ พิมพ์บอกในโทรศัพท์ว่าเป็นจองกุก (พูดชื่อไม่ได้ เขาได้ยินแน่ๆ นั่งใกล้มากๆ) พี่ก็แบบใช่เหรอ เป็นไปได้เหรอ เขาไม่ควรมาอยู่ตรงนี้มั้ย คือไม่มีใครเชื่อเลยว่าเป็นไปได้ เราเองก็ไม่เชื่อ แต่มันไม่อะไรบ่งบอกเลยว่าไม่ใช่อะ
(8) สักพักคุณป้าก็เก็บเสื่อเดินหนีไป เหลือเพียงเสื่อเราและเสื่อของ 3 คนข้างหลัง
ตอนนั้นคือเริ่มตื่นเต้น มือสั่น นั่งหารูปจองกุกใส่จิว ไลน์ไปถามเพื่อนว่าจองกุกใส่จิวมั้ย
พอศิลปินคนที่ 2 เล่นจบ เขาก็ลุกเดินตรงออกไปทางเวที นี่ก็มองตาม เห็นใส่ต่างหูด้วย
(9) พี่ก็บอกว่า เนี่ยถ้าเขาเดินเลี้ยวขวาเข้าหลังเวทีนะ ยังไงก็ใช่แน่ๆ
พูดยังไม่ทันขาดคำ เขาเลี้ยวขวาเข้าหลังเวทีจริงๆ จ้า!! สองหน่อที่นั่งมองตามคือช็อค ในหัวคือฟันธงแล้วล้านเปอร์จองกุกแน่ๆ
จนเขากลับมานั่งฟังศิลปินคนที่ 3 ข้างหลังเรา ฮัมเพลงอีก เราคือตัวแข็ง มือสั่น ตื่นเต้นมาก
(10) พี่ก็ชวนไปขอลายเซ็น เราก็แบบเดี๋ยวก่อน ฉันไม่กล้า ฉันเกรงใจเขา เราเลยสรุปกันว่าถ้าเขาจะกลับค่อยไปขอ ปล่อยเขาฟังเพลงไปก่อน เขาจะได้ไม่อึดอัด
หลังจากนั้นเราก็นั่งฟังเพลง ฟังเขาคุยกับเพื่อน ฟังเขาฮัมเพลง (ไม่ได้หันไปมองเลยสักครั้ง เพราะเสื่อห่างกันไม่เกิน 1 แขน กลัวเขาอึดอัด)
(11) มีครั้งหนึ่งเขาพูดว่าหกโมงจะไปไหนสักที่ เราก็แบบไม่แน่ใจ ฟังไม่หมด ไปไหนไม่รู้ หกโมงวันไหนก็ไม่รู้ เลยทึกทักเอาว่าหกโมงเขาจะกลับ
ใกล้ๆ หกโมงเราก็เริ่มเลิ่กลั่ก จนศิลปินคนที่ 3 เล่นจบ ก็ได้ยินเสียงคนข้างหลังลุก แบบ 6 โมงพอดี เราก็คิดว่าเขาจะกลับแล้วแน่ๆ เราก็ลุกตาม
(12) เราก็เริ่มป๊อด ใจสั่น ไม่กล้าเลยจริงๆ จนพี่เริ่มคะยั้นคะยอให้ไปขอลายเซ็น เขาจะกลับแล้ว ครั้งเดียวในชีวิต แต่เราคือไม่กล้ามากๆ เลยวิ่งหนีไปเอาของที่เราวางเอาไว้จองที่แถวเวที คิดในใจว่าถ้ากลับไปตรงนั้นแล้วเขากลับแล้วก็แล้วไป แต่ถ้ายังอยู่จะฮึบไปถามเขาว่าใช่จองกุกจริงๆ ใช่ไหม
(13) สรุปว่ากลับมาแล้วเขาก็ยังยืนอยู่เราเลยโอเค กลั้นใจเอาวะ!
ก็ถือไอแพดเข้าไปถามเขาว่า 정국씨 맞으세요?
แล้วก็บอกว่าเป็นแฟนนะคะ 팬입니다~
เขากับเพื่อนก็มองแล้วก็พยักหน้า แล้วเพื่อนเขาก็แบบเอามือชู่ๆ ตรงปาก ขอให้เก็บเป็นความลับนะ อย่าบอกใครนะ ไม่อย่างนั้นคนจะมีคนตามเค้าเยอะ
(14) แล้วจองกุกก็ยื่นมือมาให้เราทันที เราก็จับมือเชคแฮนด์เค้า แล้วเค้าก็ไฮไฟว์กับพี่ที่มาด้วยกัน
เราก็ถามว่าขอไซน์ได้มั้ย จองกุกก็รับไอแพดไปทันทีแล้วก็บอกว่าไซน์อะให้ได้ แต่ถ่ายรูปไม่ได้นะ ถ้าถ่ายรูปจะดุนะ ไม่ใช่ใครหรอกที่จะดุ จองกุกเองเนี่ยแหละที่จะดุ
(15) จองกุกก็เซ็นให้เราก่อน วาดลายเซ็นเสร็จเค้าก็เขียน To. ตรงมุมบนซ้ายให้ แล้วก็เอาปากกาชี้ๆ ถามว่าจะให้เขียนตรงนี้ว่าอะไร เราก็บอกชื่ออิ๊งเราไป แล้วก็สะกดให้ด้วย แล้วเค้าก็ถามว่าชื่อนี้เหรอ แบบไม่ค่อยเชื่อ (หน้าเราคงไม่ค่อยเข้ากับชื่อตัวเองมั้ง😂)
(16) แล้วพี่ที่ไปด้วยกันก็ขอไซน์ของตัวเองกับของเพื่อน จองกุกก็ไซน์ให้ 3 ใบแบบใจดีมากๆ
ระหว่างไซน์เพื่อนเขาก็ถามว่าเราเป็นคนประเทศไหน พอตอบว่าเป็นคนไทยจองกุกก็‘สวัสดีค่าบ’ ใส่ เราก็สวัสดีค่ากลับ น่ารักมาก
เสร็จเราก็โค้งคัมซาฮัมนีดาแล้วกลับไปนั่งที่ตัวเองต่อ ให้ความเป็นส่วนตัวเขา
(17) เสร็จแล้วเขาก็เดินไปหลังเวที สักพักก็กลับออกมาแล้วมานั่งอยู่หลังเราต่ออีกนาน นั่งฮัมเพลงศิลปินคนที่ 4 แบบมีความสุขมากๆ ไม่ได้ลุกหนีไปไหน เราก็ไม่ได้หันไปมองเค้า
จนเขาลุกกลับเขาก็พูดว่า 재미있었다~ แล้วก็เดินไปหลังเวที
(จบค่า)
เขาน่ารักมากจริงๆ ค่ะทุกคนน ฮือออออออ😭😭😭