"...แต่ที่น่าเสียดายคือ เราให้ความสำคัญกับปากจนเกินไป ปากจึงกลายเป็นเอก ส่วนความรู้เรื่องตัวเลข ข้อมูลสถิติต่างๆเป็นแค่โท ในขณะที่ชั่วดีกลายเป็นจัตวารั้งท้าย  แปลว่าความรู้และความประพฤติชั่วดีของนักการเมือง กลายเป็นการพูดจาเก่งไปอย่างน่าเสียดาย"

ลุงตู่พูดไม่เก่ง ไม่โดนใจคน แต่ประพฤติตนดีไม่มีเรื่องทุจริต

อีกคนที่แต่งเรื่องโกหกเก่ง  ขุดอดีตเรื่องรัฐประหาร เรื่องลอบสังหาร คือคนพูดจาน้ำไหลไฟดับ  ไร้ข้อมูลความจริง ประพฤติทุจริต  

น่าเสียดายที่นักการเมืองปลื้มนายทุนหนุนพรรค ทุนใหญ่ จ่ายไม่อั้น จึงไปรวมกันที่พรรคนี้  ปากท้องสำคัญกว่าชั่วดี

หวังว่าละครโลกนี้ จะจบด้วยคำว่า...."ความดีย่อมชนะความชั่ว" นะคะ