ประเด็นของเรื่องคือ คุณตาของเราโทรศัพท์หายคุณตาเลยจะให้เราพาไปซื้อใหม่ แกบอกว่าแกวางไว้ในห้องแล้วหาย เราจำได้ว่าเราเอาโทรศัพท์ของคุณตาให้น้องB(นามสมมุติ)ไป เพราะน้องBเดินมาบอกว่าคุณตาของเราให้มาเอา เราก็ไม่ได้เอะใจอะไรเราก็ไปหยิบโทรศัพท์ของคุณตามาให้น้อง(เพราะปกติน้องจะมายืมจักรยานไปปั่นเล่นหรือคุณตาวานมาเอาของที่บ้านเรา) 

เราบอกให้คุณตาไปถามแม่ของน้องว่าอยู่ที่น้องมั้ย แม่ของน้องก็บอกว่าไม่มี ตาก็บอกให้เราโทร เราก็โทร มันมีเสียงขึ้นว่า ไม่สามารถติดต่อหมายเลขที่ท่านเรียกได้ (เราเข้าใจว่าถอดซิมหรือหักซิมทิ้งไปแล้ว) 

(ตาของเราค่อนข้างไว้ใจพี่น้องญาติๆมากกว่าครอบครัวเลยเกรงใจที่จะเซ้าซี้ ซึ่งตอนนี้คุณตาซื้อโทรศัพท์ใหม่มาเรียบร้อยแล้ว)

ซึ่งเราก็มีการมองโลกในแง่ร้ายพอสมควรเพราะ เราเป็นคนให้โทรศัพท์น้องกับมือและ น้องอยู่ระดับ ป.5แล้ว 

คำถามของเราคือ เราไม่สามารถมองน้องด้วยความรู้สึกเดิมๆได้อีก เหมือนว่าไม่ชอบขี้หน้าไปเลย เรามองโลกในแง่ร้ายเกินไปมั้ย