ตามหัวข้อเลยค่ะ​ ขอเข้าเรื่องเลยละกันค่ะเมื่อช่วงต้นปีที่ผ่านมาเราได้มีโอกาสเข้าไปทำงานในโรงงานชื่อดังแถวบางพลี​ คนในโรงงานค่อนข้าง​เยอะมากซึ้งเราเวลาเดินท่ามกลาง​คนเยอะๆจะไม่ค่อยสนใจหรือมองใครอยู่แล้วจะเดินก้มหน้าของตัวเองไปตลอดทางหลายๆคนที่เห็นต่างก็เอาไปพูดว่าเราไม่ชอบอยู่กับใครชอบอยู่คนเดียว​ แต่ด้วยแผนกที่ตัวเองอยู่กับหน้างานที่ตัวเองทำคนสลับกันอยู่แค่4คนเราเลยไม่ค่อยรู้จักใครเท่าไหร่​ ส่วนใหญ่ก็จะคุยกับแค่คนในแผนก4คน​ เราก็ทำงานปกติของเราไม่ได้สนใจใครอยู่แล้วคือจะคุยกับคนไม่รู้จักแค่เท่าที่จำเป็นเพราะเป็นคนขี้อาย​ แต่มีผู้ชายคนนึงขอชื่อนำหน้าแทนด้วยเอละกัน​ เอจะเป็นผู้ชายในคนเดียวที่เรายอมคุยแค่ในเฉพาะเวลาที่เอางานไปส่งในแผนกของเขา​ แต่ก็คุยกันไม่มากคุยกันแค่1-2ประโยค​(ลืมบอกว่าที่ผ่านมาเราคบแต่ผู้หญิงค่ะ)​เลยไม่ค่อยคุยกับผู้ชาย​อยู่แล้ว​ มาวันนึงเอมันได้เดินผ่านหน้าห้องทำงานเราแล้วมองแบบตั้งใจมองอ่ะนี่ยืนทำงานอยู่จนรู้สึกได้ว่ามีคนมองเลยมองกลับวันแรกนางก็ไม่ได้อะไร​ แต่มันเป็นแบบนี้ขึ้นทุกๆวันมีโบกมือทักทายเราบ้างแต่เราก็ไม่ได้โต้ตอบอะไรไป​ พอเริ่มบ่อยขึ้นเราเลยยิ้มให้1ทีแล้วหลังจากนั้นมานางก็ทำท่าอยากคุยอยากรู้จักแต่ไม่กล้าทัก​ เราก็เลยสงสัยว่าทำไมอยากคุยถึงไม่กล้าเข้ามาทักเพราะถ้ารู้จักเราแล้วคือเราไม่ใช่คนหยิ่งแทบจะเป็นคนบ้าด้วยซ้ำ55555​ เลยตัดสินใจเข้าไปทักนางก่อน​ ก็คุยกันเรื่อยเปื่อย​ถามโน่นนี่นั้นทำความรู้จักกันปกติ​ แต่พอเข้ากะกลางคืนนางจะชอบเดินมาเล่นบ้างหยอกให้ตกใจบ้างคือหยอกถึงเนื้อถึงตัวกันบาง​ ​ เป็นแบบนี้อยู่ประมาน2เดือน​ พอมากะเช้านางก็ทำตัวปกติ​ แต่ชอบมาเล่นด้วยแค่กะกลางคืนเพราะเราอยู่คนเดียว​ เราเริ่มรู้สึกแปลกๆว่าที่เค้าเข้ามาเค้าไม่ได้แค่อยากทำความรู้จักแต่มันเหมือนมีอะไรมากกว่านั้น​ เริ่มมีคำพูดคำจาหยอกใส่แปลกๆ​ เริ่มพูดจาหวานๆใส่​ ​ อยู่มาวันนึงนางได้เอ่ยปากขอยืมเงินเป็นจำนวนเงินที่ไม่มากทีแรกก็2จิต2ใจว่าจะให้ดีมั้ย​ แต่นางให้เหตุผล​มาว่าจำเป็นต้องใช้จริงก็เลยให้ไป​ แต่เรายังไม่มีเฟสมีไลน์อะไรกันเลยนะได้คุยกันแค่ที่ทำงานไม่รู้อะไรถึงกล้าให้กับคนที่เรายังไม่รู้จักกันดีเลยด้วยซ้ำมายืมตังช่วงเวลาที่ได้เล่นได้คุยกันก็ได้ถามนางอยู่บ่อยๆว่ามีแฟนหรือมีคนคุยแล้วหรือยัง​ นางบอกไม่มีเลยและพูดทำนองแบบมีทำไมจะทำอะไรก็ไม่ได้คือพูดให้เราเชื่ออ่ะนี่ก็โง่เชื่อจนสนิทใจเชียว555แต่การกระทำที่นางมีต่อเราคือตรงกันข้ามกับคำพูดนางมากหลังๆมาก็เริ่มมีความรู้สึกดีกับนางมากขึ้นเริ่มมีการนั่งจับมือกันบ้างเวลาอยู่ด้วยกันแค่2คน​ มีถ่ายรูปเล่นกันบ้างพากันหัวเราะน้ำตาแทบเล็ต​เอาง่ายๆคือมีความสุขเลยแหละช่วงนั้นมันทำให้เรากลับมาคิดว่าเอาจริงๆแล้วการได้รู้สึกดีกับผู้ชายมันก็ไม่เรื่องที่แย่แต่ก็ยังกลัวๆอยู่เพราะไม่เคยคุยหรือรู้สึกดีกับผู้ชายคนไหนมาก่อนเป็นเพราะมีอดีตที่ไม่น่าจดจำกับผู้ชายด้วยมั้งเลยกล้าๆกลัวๆที่จะเปิดใจจะว่าไปนางเป็นผู้ชายคนแรกเลยด้วยซ้ำมั้งที่เป็นคนเข้าหาเราก่อน​ แต่ก็เอาเหอะมาถึงจุดนี้แล้วลองดูก็ไม่ใช่เรื่องที่แย่เพราะตอนนั้นเป็นอาทิตย์สุดท้ายของการทำงานที่นั้นของเราแล้วเราเลยตัดสินใจถามเขาไปว่าคิดยังไงกับเรากันแน่​ เขาไม่ได้บอกว่าชอบแต่แค่บอกว่ารู้ๆกันอยู่แล้วก็ยิ้ม1กรุบแต่ก็ดูออกแหละว่ามันเองก็มีใจให้เหมือนกันเลยถามนางว่าจะคุยกันแต่มั้ยเพราะเราจะไม่อยู่ที่นี่แล้วนางก็ไม่รอช้าขอโทรศัพท์​เราไปแอดไลน์นางไว้พร้อมกับบอกว่าถ้าโทรศัพท์​ซ่อมเสร็จแล้วจะทักหาช่วงนั้นโทรศัพท์​นางส่งซ่อมพอดี​ หลังจากที่เราออกจากที่ทำงานแล้วรอได้ประมานอาทิตย์​นึงนางก็ไม่ติดต่อกลับมาสักทีคือเราเป็นคนที่ไม่ชอบรออะไรนานๆมันทรมานมันกระวนกระวายเอามากๆคือเป็นคนจำคำพูดคนฝังใจมากใครบอกจะทำหรือให้อะไรคือจะฝังใจกับคำพูดเขาหมดจนสุดท้ายเราเป็นคนทักหาเขาก่อน​ ทักไปทำนองว่านี่~ไม่ทักมาแล้วหรอไม่มาแล้วหรอประมานนี้​ นี่กะสุ่มๆทักไว้ประมานตี2ไม่คิดว่าเขาจะตอบสรุปตอบกลับมาเฉยคุยได้2ประโยคแรกคิดว่าคุยกับนางแต่ป่าวค้าาาาาคนที่ตอบเฉลยว่าเป็นแฟนนาง​ โอ้โห๋จึ้งมากความรู้สึกตอนนั้นคือรู้สึกผิดกับแฟนนางมากเพราะนี่ไม่รู้จริงๆว่านางมีแฟนแล้วแฟนนางก็คือแบบใส่มาเป็นชุดๆนี่ขอโทษจนแทบจะกราบเบญจางคประดิษฐ์อยู่แล้วอ่ะกับ2คิดแบบบักปอบมาหลอกกูทำไมอุส่าเปิดใจมีความรู้สึกดีๆกับผู้ชายแล้วแท้ๆทำไมถึงทำกันแบบนี้​ ที่ผ่านมาคือปิดกั้นความรู้สึกกับผู้ชายมาตลอดความรู้สึกตอนนั้นคือโกรธมาก  จนมีความรู้สึกว่าไม่โอเคกับผู้ชายแล้ว​ แต่ก็อยากเอาคืนนางโทษฐานที่มาหลอกกัน​ใครมี(วิธีแก้เผ็ดแบบเด็ดๆเอาจนแบบลืมไม่ลงกันบ้างคะ)​ขอทีจะเอาให้แสบถึงเพดาน!! เล่าซะยาวเราเก็บกด​😂ขอบคุณ​ค่ะ