ก่อนอื่นขอโทษด้วยนะครับหากกระทู้นี้กระทู้คำถาม เพราะไม่ได่เล่นจริงๆจังๆครับ

สวัสดีครับ เราคือหนึ่งในคนหลายต่อหลายคนที่เรียนสายอาชีพและอยากเปลี่ยนสายครับ
 
ขอทำความเข้าใจกันก่อนนะครับ ว่ากระทู้นี้ไม่ได้จะดิสเครดิตสายอาชีพ แต่อยากให้เป็น case study ว่าถ้าจะเลือกเรียนเนี่ยมันต้องเลือกดีๆ เลือกในทางที่ใช่ ศึกษาข้อมูลดีๆก่อนตัดสินใจ เพราะมันจะมีผลในอนาคตอย่างแน่นอน
 
และอีกอย่างนึง คือด้วยความที่เห็นน้องๆตั้งกระทู้มาอยู่หลายคนเลยว่าอยากย้ายรร. อยากย้ายสายไปสายสามัญทางเราขอบอกเลยนะครับว่าถ้ามันไม่แฮปปี้ หรือไม่เวิร์กจริงๆก็ย้ายเถอะครับ อย่าฝืนต่อเลย นอกจากการเรียนจะไม่ดีขึ้นแล้ว หนักสุดอาจจะเสียสุขภาพจิตไปเลยก็ได้นะครับ


โอเคเข้าเรื่องกันดีกว่า
 

จขกท.เนี่ยเดิมทีเป็นคนที่ชอบการเรียนแบบปกติอยู่แล้วครับ (ยกเว้นคณิตนะค่อนข้างอ่อน) และก่อนที่จะจบม.3 เนี่ยก็จะมีครูมาแนะแนวสถานศึกษาครับ ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นวิทยาลัยที่เป็น"สายอาชีพ"ครับ ซึ่งแต่ละที่ก็จะโปรโมทกันเป็นว่าเล่น บางที่ก็มีโอเพ่นเฮาส์เดินดูที่จริงได้เลย ซึ่งจขกท.ก็ได้รับฟังคำโปรโมทมาหลายที่เลยครับ น่าจะ 4 ที่เห็นจะได้แล้วมาสดุดกับที่ที่หนึ่งครับ ฟังเสร็จเราเลยลองถามครูที่มาแนะแนวครับว่ามีคอมกราฟิกใช่มั้ยครับ(ทางครูเขาบอกว่ามีครับ เลยลองถามอีกครั้งเพื่อความชัวร์ และสต.เราชอบด้านนี้ครับ เพราะคิดว่ามันจะสามารถเอาต่อยอดได้ในอนาคตแบบมากๆแน่นอน)
 

ซึ่งครูเขาบอกเต็มปากเต็มคำครับว่า ใช่ที่นั่นมีคอมกราฟิก เราก็เลยตัดสินใจกรอกใบสมัครคร่าวๆไปครับ และแน่นอนครูเขาโทรมาครับเราก็ถามอะไรหลายๆอย่างเลย เพราะเราไว้ใจและหวังไว้กับที่นั่นสูงมากครับ ว่าน่าจะเป็นสถานศึกษาที่ดีและให้ประสบการณ์ความรู้ให้กับเราได้ดีแน่นอน
 

ซึ่งก่อนที่จะไปเนี่ยผมก็ได้สืบค้นข้อมูลมาอยู่ประมาณหนึ่งแล้วครับ แต่ว่าเราได้ข้อมูลน้อยมากๆครับ มีคนที่รีวิวหรือแชร์ประสบการณ์น้อยมาก จนรู้สึกแอบๆกังวลนิดหน่อย
 

จนกระทั่งวันที่ได้เข้าเรียนก็ได้เจอปัญหา และสิ่งที่เราคาดหวังไว้ไม่ได้เป็นไปตามนั้นครับ
 

ซึ่งหนึ่งในนั้นคือมัน”ไม่มีสาขาคอมพิวเตอร์กราฟิกอย่างที่ครูแนะแนวได้โปรโมทไว้ครับ" ใช่ครับมันไม่มี เพราะเพื่อนได้บอกมาว่ามันไม่มีสาขานี้ มันมีแค่คอมพิวเตอร์ธุรกิจเท่านั้นเอง
 

พอได้ยินแบบนั้นแล้วก็รู้สึกตกใจและสะเทือนใจมากครับ มากแบบมากๆเลย เพราะมันไม่ได้เป็นไปตามที่เขาโปรโมทไว้เลย ในตอนนั้นผมคิดเลยว่าผมโดนหลอกแน่ๆ เพราะถ้าเขาบอกแบบมั่นใจขนาดนั้นทำไมถึงไม่มีสาขานี้กันล่ะ เรามาเรียนเพราะสาขานี้เลยนะ มาเรียนเพราะฝากความหวังไว้สูงมากที่จะได้เรียน และเราก็ไว้ใจครูแนะแนวมากๆด้วยจนสุดท้ายก็ได้รู้ความจริงจนได้
 

ตั้งแต่นั้นมานอยด์และเฟลกับชีวิตมากครับ กะจิตกะใจแทบไม่อยู่กับการเรียนเลย เครียดอยู่ทุกวันว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้
 

สุดท้ายก็ตัดสินใจที่จะย้ายโรงเรียนครับ ตอนนั้นก็ลองหาทุกๆที่เลยว่าที่ไหนดีและเหมาะกับเราที่สุด เพราะจะซิ่วทั้งทีเอาให้คุ้ม
 

และหลังจากนั้นเรานัดครูแนะแนวคนที่เคยมาโปรโมทไว้ครับ เพราะเขาเป็นคนเดียวที่เรารู้จักจริงๆครับ เราก็คุยกับครูไปเรื่อยๆจนเขาเหมือนจะเข้าใจครับ และครูเขาเองก็พร้อมจะช่วยเหลือเพราะถ้าเราลุยเองไม่น่ารอดแน่ๆ
 

แต่ความผิดหวังก็มาอีกครั้ง เราโดนทางบ้านต่อว่า และเปรียบเทียบกับคนรุ่นเดียวกันที่เรียนสายนี้ว่า”เขายังเรียนได้เลย ทำไมเราถึงไม่ได้” อยากเถียงนะแต่เป็นคนที่เถียงไม่เป็น เลยทำได้แต่เงียบๆและก็ยืนร้องไห้เพราะผิดหวังกับสิ่งที่คาดเอาไว้ อนาคตน่าจะจบเพียงเท่านี้จริงๆ
 

หลังจากนั้นผ่านมาอีก 2 เดือนก็ได้พยายามอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ครูประจำชั้นเขาเกลี้ยกล่อมให้ทางบ้านเรายอมครับ ตอนนั้นก็ดีใจมากๆ ยิ้มแป้นทั้งวัน พร้อมกับฝันหวานถึงอนาคตที่แฮปปี้จะกลับมาอีกครั้ง ปรากฏว่าโดนแคนเซิลครับพร้อมกับโดนต่อว่าอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันรุนแรงมากกว่าเดิมอีกครับ ขู่หลายอย่างมากจนร้องไห้ทั้งคืน เครียดหนักกว่าเดิมครับ
 

จนสุดท้ายก็จนมุม ได้แต่ยอมรับความจริงที่ผิดพลาดของตัวเองต่อไปจนทุกวันนี้ครับ แต่ถามว่ายังหวังอีกมั้ย ก็หวังนะครับ อยากให้มันเป็นจริงสักครั้งหนึ่งบ้างแค่นั้นครับ
 

สุดท้ายนี้ก็ขอบคุณที่อ่านจนถึงตอนนี้นะครับ และก็ขอโทษด้วยที่อาจจะดูตามใจตนเองนะครับ