สวัสดีค่ะ เรามีปัญหาจะมาเล่าให้ฟังเกี่ยวกับความรักของเราตอนนี้นะคะตอนนี้เรากับเเฟนเราคบกันได้5ปี4เดือน คือต้องย้อนก่อนไปเลยนะคะว่าเรากับเเฟนตอนเเรกเราไม่รู้จักกันเลย.พอเข้ามอ1ทาง.รร.ให้คละห้องเรากับเเฟนเราฟได้มาอยู่ห้องด้วยกัน จากนั้นก็คุยเป็นเพื่อนกันตลอดเเต่ตอนนั้นเเฟนของเราก็มีเเฟนอยู่เเล้วนะคะ เเต่เราชอบเเฟนของเราเราเลยทักไปคุยเล่นๆจนทำให้เเฟนกับเดฟนคนเก่ามีปัญหากันเพราะเราพวกเขาเลยเลิกกัน จากนั้นเเฟนเราก็ไม่คุยกับเรา(ย้ำนะคะว่าตอนนั้นเราเป้นเพื่อนกันยังไม่ได้เป็นเเฟน)จากนั้นเเฟนเราก็ทักมาคุย คุยได้สักพัก เราก็ขอคบเค้าไม่คบก็คุยกันอีกเเฟนเราก็มาขอคบเราไม่คบ เป็นเเบบนี้อยู่5รอบจนเราขึ้นมอ2พอรอบที่5รอบสุดท้ายเเฟนเราขอเราคบเเต่เราไม่คบตอนนั้นเราคุยหลายคนจนเเฟนเรารู้เเฟเราเลยถอยบอกกับเพื่อนสนิทของเราว่ายกธงขาวดีกว่า(เราเเค่คุยกับคนคุยเก่าเเต่เราไม่ได้เลือกคนนั้นนะคะเเค่เเฟนเรารุ้ว่าคุยก็ถอยไปเลย)หลังจากนั้นมาเรามาคิดดีๆเราขาดเเฟนเราไม่ได้เราเลยตามง้อทุกทางเจอที่.รร.เราก็ง้อ เจอบนห้องเราก็ง้อ ง้อจนท้อ เราทักเขาไปหลายรอบมากช่วงนั้น พอวันที่190161เราขึ้นไปง้อที่ห้องจับเขาละบอกว่าตอบเเชทหน่อยเขาบอกเออเดะตอบ ประมาณ16.30เเฟนเราก้จะอยู่ร้านเกมกับเพื่อนๆเราก็ง้อปกติเขาก็ตอบเเบบไม่อยากคุยก็เครียกันได้สักพักเเฟนเราบอกว่าคบเลยมั้ยหละเีาก็รีบตอบตกลงไปทันทีเเต่เเฟนเราก็บอกว่างั้นรอกลับบ้านก่อนค่อยคุยพอกลับบ้านมาพวกเราก็ได้เป็นเเฟนกันเเฟนเราก็ขอรหัสเฟสของเราก็ให้เพราะเเฟนเราไม่ไว้ใจเรา555เเต่เราขอเขาเเต่เขาไม่ให้เขาบอกว่าถ้าให้เเล้วทุกอย่างจะเปลี่ยนไปพอหลังจากนั่น ในช่วงม.2เทอม2เราก็รักกันดีปกติ คุยกันดีคาสายทุกวันบอกรักนู้นนี้ เเต่เราก็เราเรื่องเเฟนเก่มาประชดนิดหน่อยเเต่ก็ไม่ได้ทะเลาะกันนะคะ ก็ดีปกติ พอเข้าเดือนที่3ที่เราคบกันเขาเปลี่ยนไปจากสนใจเรามากไเเคร์มากๆใส่ใจมากๆก็ไม่อะไรเลย เขาสนใจเเต่เพื่อน เราเดินไปหาเขาที่ห้องเราจับเเขนเกาะเเขนของเขาเขาก็สบัดออกทุกครั้ง เราเดินใกล้ๆเเฟนเขาก็จะเดินห่างเรา เราเดินไปหาเขาก็จะพูดว่าเดินมาทำไมมีไร เป็นเเบบนี้มานานมากจนถึง5เดือนเราก็น้อยใจเป้นความสะสมเราก้พิมยาวๆระบายความรุ้สึกเราเขาตอบสั้นๆมาว่าอะไร เราเลยร้องไห้หนักมากเเบบมากๆเลยพอตอนเช้าของวันครบรอบเรา5เดือนเราก็ไปบอกเลิกเเฟนที่ห้องต่อน่าเลยว่าเลิกกันเถอะเเฟนเราตอบมาว่าเค เราก็ร้องไห้หนักมากที่.รร.ครูก็มาปลอบทุกคนก้มาปลอบหมดเราไป.รร.เห็นน่าเขาก้ร้องไห้ตลอดเราเพ้อมาตลอดเเชร์เศร้ามาก(เราจำได้ว่าเราเเชร์โพสเศร้า263โพสในเวลาสองเดือนที่เลิกกัน555)เเต่ระยะเวลาที่เราเลิกกันเราก็ง้อเเฟนนะง้อทุกวันง้อตลอดง้อสองเดือนเต็มๆ พอถึงวันที่310161เราก็ทักไปบอกเขาว่ากลับมาคบกันได้มั้ย ถ้าไม่ได้ไม่เป็นไรครั้งนี้จะบอกเป็นครั้งสุดท้ายจะไม่ง้อไม่ตื้ออีก เขาก็ตอบตกลงกัลยมาคบกับเรา จากนั้นเราก้พยายามเหมือนเดิม เรากับเขาก้เริ่มจะดีขึ้นเรื่อยๆพอถึงม.3เทอม1ก็เริ่มจะกลับมาเป็นเเบบเดิมคือไม่สนใจไม่ใส่ใจติดเพื่อนติดเกม เป็นเเบบนี้จนถึงม.3เทอม2ครั้งนี้ก็เริ่มหนักกว่าเดิมคือมีบางอย่างเพิ่มขึ้นคือติดท่อมด้วย5555 จากเเชทที่คุยกันมากๆก้น้อยลงทุกวันๆๆเรื่อยๆเราก้ร้องไห้บ่อยๆซ้ำจนเพื่อนด่าเราว่าเราสาระพัด เราร้องไหเกับเพื่อนทุกเย้นหลังเลิกเรียนที่.รร. เราก็ขอเลิกเขาเเต่ครั้งนี้เขาไม่ยอมเลิกเขาบอกจะทำให้ดีกว่าเดิม เราก็โอเคเชื่อ เเต่เขาก้ยังติดเพื่อนติดเกมติดท่อมไปบ้านเพื่อนดึกกลับเช้าบ่อยมากจนเราคบกันได้ถึงปีที่3เเล้วเราเข้ามอปลายส่วนเขาเข้า.รร.ช่าง พอเราต้องเรียนคนละที่เขาเหมือนจะกลับมาดีอีกครั้ง เเต่มันก้ดีจริงเขาดีกว่าเดิมมากๆ หวงเรามากสุดขี้หึงสุดๆเลย5555ให้ถ่ายรูปทุกครั้งตอนเช้าเวลาไป.รร.ให้ถ่ายว่าเราใส่เสื้อกล้ามมั้ย ถ่ายว่านั่งเรียนกับใคร ถ่ายตอนกลับบ้านว่ากลับยังไงกลับกับใคร กลับถึงบ้านก็ต้องเราว่าเราทำไรบ้างที่.รร.เจอใครบ้างเป็นเเบบนี้จนพวกเราคบกันถึงปี4 เรามีความสุขมาก(เเต่เขาก้ติดเพื่อนติดเกมติดท่อมอยุ่นะ)พอเราขึ้นม.5 เริ่มทะเลาะนู้นนี้เรื่อยๆๆๆจนนานเข้า(เรื่องเดิมๆที่ทะเลาะบอกกับการประชดเรื่องเก่าเรื่องที่ผ่านมาเรื่องของอดีตเราเป็นคนขุดเรื่องที่อย่างมาพูด)เราก็มีอาการน้อยใจขี้งอล หรือเรียกว่างี่เง่าก็ได้เริ่มใช้คำพูดเเรงขึ้นขอเลิกเริ่มบ่อยขึ้นเรื่อยๆเเต่เขาก้ไม่เลิกเขาอยู่ตลอดเขาไม่ไปไหนเวลาเราขอเลิกเขาเขาจะตอบมาว่าไม่เลิกเลิกทำไมทำไมต้องเลิก เเต่เขาก็ดีกับเรานะง้อทุกอย่างขอโทษเราตลอดเราไม่พอใจเขาก็ขอเลิกงอลเขาก็ขอเลิกน้อยใจก็ขอเลิกเป็นเเบบนี้จนถึงปี5เราขึ้นม.6เราน้อยใจห่ฝายไปเป็นวันสองวันอาทิตก็มีเเต่เขาก็ง้อทีละนิด เดต่เราก็งอลอยุ่เเต่เขาก้ทักมาวันละประโยดเราก็ขอเลิกทุกครั้ง ที่เราขอเลิกเขาเขาไม่เเก้นิสัยตรงนั้นสักที เราเป็นเเบบนี้จนถึงเราม.6เทอมสองเราวันนั้นเขาบอกจะไปกินหมูกะทะกับพี่สาวตั้งเเต่19.29เเต่เขากลับออนเกมตั้งเเต่ตอนนั้นจนถึง00.00เขาก็ไม่ตอบเรานะ เรางออน้อยใจหนักมากสุดๆเราก้พิมระบายความรุ้สึกกับเขาไปเเละเราก้ขอเลิก เขาตอบสั้นไม่ว่าอะไรอีก เเค่นี้ เราเห้นจ้อความของเขาเเบบนี้มันทำให้เรารู่สึกว่าโอเคไม่เป็นไรเราเลยหายไป14วัน ในระยะที่เราหาย14เขาไม่ง้อไม่ตามไม่อะไรเลยเล่นเกมกับเพื่อนสบายใจ พอผ่านสักเราก็ทักเขาไปจะไม่ง้อหน่อยหรอเราทักไปเขาสองร้อยกว่าข้อความในข้อความนั่นมีทั้งบอกเลิกระบายความรุ้สึกนุ้นนี้นั้นเยอะมากเเต่ก็ไม่ตอบ พอถึง130365เราไปง้อเค้าที่บ้าน ไปหาถามเลยว่าทำไมไม่ตอบเราก็ร้องไห้ต่อน่าเขาเขาห็เหมือนจะเฉยๆเราถามดขาว่าหายไปไหน เขาบอกกลับบ้าไปเดะบอกเอง เราเลยกลับบ้าน เขาให้คำตอบว่าเขาหายไปเพื่อคิดว่าเราอยากคบกับเขาจริงๆมั้ย เราก็ไม่เข้าใจถึงเราจะบอกเลิกร้อยรอบเราด้ไม่ไปไหนเรารักเขาเหมือนเดิมจงตลอดเเต่เเค่เรื่องวันนั้นที่เขาหายไปเขากลับไม่ง้อตอบมาเเค่คำว่าอะไร หลังจากนั้นก็คุยกันปกติเเต่ไม่เหมือนเดิม พอถึง150365เขาหายไปอีกเเล้วเราตอบคำว่าป่าวไปเขาหายไปเลยจนถึงวันที่190365เราไปตามเขาที่บ้านอีกครั้งเขาให้คำตอบมาว่าเราไม่อยากคุยกับเขาเขาเลยหายไป เเต่ก้คิดจะตอบอยุ่ เราก้เลยร้องไห้อีกรอบหลังจากนั้นก็คุยกันปรับความเข้าใจทุกอย่างเเต่5ที่ผ่านมาเขาจะทักหาเรา18.00ทุกวันทักปุ้บหายพอติบก็หายยาวจนถึง22.00ถึงมาตอบคุยสักพักก็ตอบช้าเรื่อยๆจนถึง00.00เขาก็นอน เป้นเเบบนี้ตลอดเราเกิดความน้อยใจทุกคนั้ง เเต่เขาให้เหตุผลเขาล้างจานทำกับข้าวอาบน้ำกินข้าว ซักผ้าดก้บห้องล้างห้องน้ำเเต่ละวันจะทำเเบบนี้ตลอด พอได้คุยก็ปวดขี้หายไป.ชม.ละก็มา บอกปวดหัวกินยาหายครึ่ง.ชม.ละก็มา ปวดเยี่ยว.ครึ่ง.ชม.ก็มาเวลาคุยต้องมีเรื่องตลอดทุหครั้งเรื่อยๆเราพิมยาวถามเขาถามทุกอย่างตอบมาว่าอะไร อารายอีก อีฟนิ่ง มอนิ่ง ตื่นละ เขาตอบปัดๆทุกครั้งที่เราพิมเเบบนั้น เราถามว่ายังเรารักเหมือนเดิมมั้ยเขาตอบว่าก็เหมือนเดิม ถามว่ายังอยากคบอยู่มั้ยเขาตอบมาว่าก็เหมือนเดิม ก้ถามอีกเหตุผลที่อยากคบทำไมไม่เลิกเขาตอบว่าก้เสียดายเวลาผุกพันไปเเล้ว เราเลยไม่เข้าใจว่าถ้าเเค่เสียดายเวลาถ้าเป็นเเบบนัเนจริงๆเลิกไม่อีกว่าาหรอ ปกติเราถามเขาว่ารักมั้ยอขาจะตอบทักทีว่ารักสิรักมากๆถามว่ายังอยากคบกันอยุามัเยอยากสิรักไปเเล้วเลอกไม่ได้ถามว่าเลิกกันมั้ยเขาจะรีบตอบมาว่าเลิกทำไมไม่เลิกมีหลายอย่างที่อยากทำด้วยอาฝนาคตอยากมีเรา เราโครตชอบเขาตอบเเบบนั้นเลยอะ เราก็บอกเลิกเขาทุกครั้งทะเลาะเกือบทุกวันมากขึ้นเรื่อยๆจนถึงวันครบรอบที่ผ่านมา190565เขาไม่บอกวันครบรอบเรา เวลาคุยกับเราเขาก็หายตลอด เราเลยน้อยใจ(วันครลรอบเขาเเทบจะไม่บอกเราเลยถ้าเราไม่บอกก่อนเขาไม่เคยอวดเราลงสตอรี่หรือโพสมีเเต่เราคนเดียวที่ทำเเบบนั้นเป็นเเบบนี้เรื่อยจนถึงปัจจุบัน) เราก็งอลไม่ตอบวันที่20เราไม่ตอบเขาเขาก้ไม่ง้อเราวันที่21เราทักไปเขาก็ไม่ตอบเเละก้ไม่มาง้อเราวันที่22เราทักเขาไปเขาตอบ เเล้วพอได้คุยกันเขาก็มีเรื่องมาอีกคือเพรียปวดคอละนอนไป เราก้ไม่ได้คุยกันเราน้อยใจ เราบอกเขาว่าทำไมไม่ทำให้มันดีขึ้นทำไมต้องเเย่ลง เราบอกถ้าเป็นเเบบนี้ก็ต้องเลิกกัน  เขาบอกเราไม่พยายาใจะเปลี่ยนเราไม่ปรับเราเลยบอกว่าเราต้องปรับคนเดียวหรอ ทำไมเธอไม่ปรับบ้าง เขาบอกเขาเหมือนเดิมเเต่ความรุ้สึกเราเขาไม่เหมือนเดิม เราก้ทะเลาะกันอีกเหมือนเคย พอถึงวันที่240565เราก็ทะเลาะกันหนักเราก็บอกความรุ้สึกเราไปทั้งหมดยาวมาก เครียไปสักพักเราพูดว่าจะปล่อยให้เเย่เเบบนี้หรอเขาบอกเเล้วเเต่จะปล่อบก็ปล่อย เขาพูดออกมาหมดเลยว่าเราทำให้เขาไม่ได้ไม่ใช่เพราะเขาไม่ดีเองเเต่เป้นเราที่ทำให้เขาเป็นเเบบนี้เราบอกเลิกเขาจนเขาเฉยๆเขาไม่มีความรุ้สึกเราบอหเลิกเป้นร้อยรอบมากกว่าบอกรักเขา รักจะไปอย่างเดียวยื้อให้ตายก้จะไปเขาบอกทีาผ่านมาเขาไม่สนใจตรงไหนเขาดีมาตลอดเเต่เป้นเราไม่เห้นค่าเองเอาเเต่บอกเลิกไม่พอใจก้เลิกอะไรก้เลิกตลอด เขาพุดว่าเขาไม่รักเขาอยากเลิกเดะบอกเอง เเต่เราก็คิดว่าเขาไม่รักเรา เบื่ออยากเลิก เขาบอกมันเเย่มากจะอยุ่ทำไมตอนดีๆไม่เห็นเเลไม่เห้นค่าทิ้งมันเอง เขาพุดว่าอีกว่าตอนดีมากเราไม่เห้นค่าสักนิด ปล่อยปะละเลยเททิ้งทุกครั้งบอกเลิกตลอดเขาพูดว่าลองมาเป็นเขามั้ยที่โดนบอกเลิกทุกวัน เราถามเขากลัวเสียเราไปมั้ยเขาบอกตอนเเรกก็กลัวเเต่ตอนนี้บอกเลิกทุกวันจนเขาไม่รุ้สึกอะไรเเล้ว เขาพุดอีกว่าไม่มีใครหลอกที่บอกเลิกเเล้วไม่อยากจะเลิกจริงหรือไม่มีใครหลอกที่ไม่อยสกจะเลิกเเต่บอกเลิก เราเลยอยากรู้ว่ามีมั้ยคนทีาบอกเลิกบ่อยๆเเต่รักเขามากๆขาดเขาไม่ได้ ถ้าใครอ่านเเล้วมีคำเเนะนำหรืออยากพุดไรพุดได้เลยนะคะ เราพร้อมรับฟังทุกอย่างตอนนี้เป็นปัญหาของเราที่ใหญ่มากเราอยากทำให้มันดีมากจริงๆ