ผมกับแฟนคบกันมา จะครบ 1 ปี แล้วครับ แต่เหมือนเส้นทาง ทางความคิดในการหาเงินของแต่ละคนมันต่างกัน
ทั้งคู่มีฐานเงินเดือนถ้าใช้ในยุคนี้ต้องเรียกว่า ฐานเงินเดือนต่ำครับ หมื่นต้นๆ (ในมุมมองของผมเอง)
ซึ่งทำให้ผมรู้สึกว่า เราทั้งสองคนน่าจะไม่เพียงพอต่อการใช้เงินเท่านี้ 

ผมจึงคิดหาวิธีหารายได้เสริมต่างๆ เช่น รับจ้างส่งพัสดุให้คนที่ทำงานบ้าง เล่นโป๊กเกอร์บ้าง(แบบไม่เสียเงินลงทุน)เพื่อเอาเงินในเกมส์ไปขาย
หรือหาอะไรทำต่างๆ ที่ทำให้รู้สึกว่าไม่ห่างกันมากขึ้น แต่ยังมีรายได้ถูๆไถๆ เพื่อใช้สร้างความสุขให้กันไป
แต่ในมุมมองของแฟนผม ด้วยฐานเงินเดือนพอๆกัน ผมไม่แน่ใจเรื่องภาระรายเดือนของแฟนที่ชัดเจนนัก
แต่ก็คิดว่าตัวแฟนก็น่าจะหน้าหลังชนกันอยู่ตอนนี้เหมือนกัน แต่เหมือนว่า แฟนผมไม่อยากให้ผมต้องห่าง
หรือไปทำอะไรที่เขาไม่เห็นเพราะแฟนเป็นคนขี้หึงมาก ผมเลยเริ่มรู้สึกเหมือนโดนอัดกรอบเอาไว้ในหมวดที่จำกัดรายได้ว่า เฮ้ย เอ็งเงินเดือนหมื่นกว่า
เอ็งก็จัดการ การใช้จ่ายตัวเองให้ได้สิ มันก็พอ ไม่ต้องไปหาเพิ่มให้เหนื่อย (เปรียบในอารมณ์ที่รู้สึกนะครับ)

ซึ่งในมุมของผม ผมแค่คิดว่า ถ้าเราหาเพิ่มได้เยอะๆ เงินเดือนที่มีก็เป็นรายจ่ายจิปาถะ รายเดือนอยู่แล้ว
มันไม่ดีตรงไหน ถ้าเราจะมีเงินเพิ่มเพราะความเหนื่อยที่มากขึ้น (ก่อนคบผมก็ทำแบบนี้)

ใน เกือบ 1 ปี ที่อยู่ด้วยกัน ผมไม่อยากทะเลาะในเรื่องมุมมองแบบนี้ เพราะส่วนหนึ่ง ผมไม่เคยชนะความคิดเขา หรือเอาง่ายๆ
โดยปกติผมเถียงสู้แฟนไม่ได้อยู่แล้วอ่ะครับ และผมก็ยอมแฟนตลอดอยู่แล้ว

ผมควรหาแนวทางการพูด หรือทำอย่างไรให้เขาได้เข้าใจผมว่าผมอยากหาเงินเสริมเพราะเราไม่ค่อยจะพอกินกันอ่ะครับ
(รายจ่ายประจำเดือนของผม ก็ค่ารถ ค่าเน็ต+โทรศัพท์ ค่าน้ำมัน ค่ากิน) ก็แทบเดือนชนเดือนแล้ว

ส่วนของแฟน (ค่าอาหารแมว+ทรายแมว ส่งเงินให้แม่ ค่าเน็ต+โทรศัพท์ ค่ากิน) ผมคำนวณดูก็น่าจะติดๆขัดๆเหมือนกันครับ