สวัสดีครับคุณผู้อ่านทุกท่าน เรื่องมันมีอยู่ว่ามีเพื่อนผมอยู่คนหนึ่ง เขาได้มาทำงานต่างจังหวัดกับผม ซึ่งเขาเป็นผู้หญิง มีลูกมีผัวแล้ว แต่ว่าผัวของเพื่อนผมมันทิ้งเพื่อนผมไปแล้ว แต่เขาก็คบกับแฟนคนใหม่ที่ต่างจังหวัดเหมือนกัน แต่ยังไม่ได้อยู่ด้วยกัน เป็นเพื่อนกันสมัยเรียน สมัยเรียนมีอะไรก็พึ่งพากัน ช่วยเหลือกันตลอด พอจบจากโรงเรียนต่างคนต่างไปใช้ในของตนเอง จนเพื่อนผมคนนี้ขอมาทำงานที่ต่างจังหวัด ทำงานเกี่ยวกับนิคมอุตสาหกรรม มาอยู่ด้วยกันครั้งแรกก็ดีครับ เรื่องอาหาร เรื่องการเดินทาง ตกลงกันว่า จะหารคนละครึ่ง พอนานเข้าๆ เขาไม่ค่อยช่วยครับ ทั้งค่ากิน ค่าน้ำมันรถ ค่าหอ รอแต่เราคนเดียว พอดีว่าผมกับเขาทำงานอยู่คนละที่ ต้องไปรับไปส่งกัน ผมก็บอกเธอว่า ถ้าเธอเงินเดือนออกนะ ผ่อนมอเตอร์ไซค์นะ จะได้มีไว้ขับ เพราะทำงานคนล่ะที่ เวลาทำงาน เวลางานไม่ตรงกัน จะได้ไม่ต้องรอเพราะต่างคนต่างเหนื่อยนะ เขาตอบผมว่า ไม่อยากออกรถมอเตอร์ไซค์ไม่อยากมีหนี้สิน ผมพุดไม่ออกเลยครับ คนเรามันจะต้องพึ่งกันจนตายเลยหรือครับ??? อีกอย่างหนึ่งความเป็นส่วนตัวของ ผู้ชายกับผู้หญิงมันต่างกัน เขาชอบคุยกับแฟนเสียงดัง ผมไม่ค่อยชอบ ผมก็ต้องการความเป็นส่วนตัวของผมบ้าง
เรื่องความสกปรกของเขา ไม่อยากจะพูด เสื้อผ้าเข้าไปหาทีจะอ้วก เหม็นอับ ผมจะจะบอกกับเขายังไงดีครับ พอจะมีวิธีแนะนำผมไหมครับ🙄🙄🙄