เราได้รู้จักกับเพื่อนคนหนึ่งตอนเข้าม.1ใหม่ๆ ตอนนั้นเราไม่รู้จักใครเลย N(นามสมมุติ) เป็นคนแรกที่เข้ามาคุยด้วย เรามีความชอบเหมือนกัน เช่น เกม การ์ตูน อนิเมะ บวกกับคุยกันถูกคอก็คบกันมาเรื่อยๆ มีอะไรก็เล่นกันอยู่สองคน พอจบม.3ก็แยกกันไปเรียนม.ปลายคนละโรงเรียน แต่ก็ยังหาเวลาว่างมาเจอกัน โทรคุยกันอยู่บ่อยๆ จนกระทั่งจบม. ปลายก็ฉลองด้วยกัน Nมีแฟนก็พาแฟนมาด้วย แต่แฟนนี่ค่อนข้าง......ไปหน่อย ชอบคุยแทรก แต่เราก็ไม่ได้อะไรมาก
คือเมื่อไม่กี่วันก่อนเราไปแถวบ้านเก่าNมาแล้วอยากจะโทรไปเม้าท์ว่า เห้ยยย บ้านมึ-ตรงนี้ตลาดเค้าขยายว่ะ ตามปกติก็คุยกันแบบนี้ คุยอะไรตลกๆกัน เราโทรไปทางmassage ไม่รับ ก็ไม่ได้โทรซ้ำ เพราะคิดว่าคงยุ่งมากๆ เพราะปกตินางจะตอบเราเร็วมากๆ จนกระทั่งเมื่อวานนางโทรกลับ เรายุ่งๆกับการตกแต่งบ้านเลยไม่ได้รับ วันนี้ตอนเช้าเลยพึ่งมาเห็น เราก็ตอบกลับด้วยข้อความว่า ไม่มีอะไรแล้ว มึ-คงยุ่งมากๆ ไม่กวนละ อะไรทำนองนั้น แล้วนางก็บล็อคเรา? บล็อคทั้งสองเฟสด้วย เพราะNมีสองเฟส แล้วก็เป็นเพื่อนกันทั้งสองเฟส
เราอาจจะพิมพ์งงไปหน่อย
ประเด็นสำคัญมันอยู่ตรงนี้!
หลังจากกลับจากไปกินฉลองเรียนจบด้วยกันครั้งนั้น (เราไปหาNเองเพราะNทะเลาะกับแม่เลยย้ายไปอยู่กับแฟนที่ต่างจังหวัด เราอยู่กทม.เลยต้องนั่งแท็กซี่ไป ขากลับต่อรถเมล์ได้เพราะมันไม่ไกลมาก แต่ตอนไปเราอยากนั่งแท็กซี่เพื่อที่จะได้เจอเพื่อนเร็วๆ) Nเริ่มมีท่าทีแปลก เหมือนหวงแฟน คิดว่าเราจะไปยุ่งกับแฟนนางรึป่าวก็ไม่รู้ แต่เราแค่เดาๆ เพราะแฟนนางก็เหมือนจะเฟรนด์ลี่ชอบคุยไปทั่วด้วย แต่ก็คุยกันแบบเพื่อน นั่นแหละ ขากลับเราก็โทรไปถามว่าถึงxxxแล้วจะไปxxxต้องต่อสายไหน นางก็บอก เราก็ต่อสายนั้น จนถึงบ้าน เราส่งข้อความไปว่า เนี่ย รถเมล์พาวน กว่าจะถึงก็สองทุ่ม นางส่งข้อความเสียงมาว่า ขอโทษ เราผิดเองที่ไม่ไปส่ง เราเลยตอบว่า ยูไม่ผิด จากนั้นนางก็จะตอบเราทีก็ข้ามวัน บางทีก็ตอบอาทิตย์หน้า แล้วที่เราตอบไปเมื่อเช้าว่า"มึ-คงยุ่งมากๆ ไม่กวนละ" นางก็บล็อคเราไปเลย ทั้งสองเฟส เราเลยรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าขึ้นมา เหมือนคนไม่มีใครอยากคบ5555555555
ปล.เราคุยกันโดยใช้สรรพนามหลายอย่าง นางเป็นลูกครึ่งด้วย บางทีก็จะยู มึ- เอ็ง แก เรา บลาๆ
เห้อ เราก็พยายามไม่คิดมาก เพราะยังไงต่างคนต่างก็แยกย้ายกันไปเติบโต เราไม่อยู่ใกล้กันเหมือนแต่ก่อน เราก็จะเป็นนักศึกษาแล้ว แต่Nบอกจะไม่เรียนจะทำงาน คงไม่มีเวลาเจอกัน แล้วเพื่อนที่สนิทกันมากๆ วันนึงจะต้องหายไป มันจริงไหม ทำใจไม่ได้ อยู่ๆน้ำตาก็ไหลออกมา งง
เพื่อนคนนี้คิดอะไรอยู่
คือเมื่อไม่กี่วันก่อนเราไปแถวบ้านเก่าNมาแล้วอยากจะโทรไปเม้าท์ว่า เห้ยยย บ้านมึ-ตรงนี้ตลาดเค้าขยายว่ะ ตามปกติก็คุยกันแบบนี้ คุยอะไรตลกๆกัน เราโทรไปทางmassage ไม่รับ ก็ไม่ได้โทรซ้ำ เพราะคิดว่าคงยุ่งมากๆ เพราะปกตินางจะตอบเราเร็วมากๆ จนกระทั่งเมื่อวานนางโทรกลับ เรายุ่งๆกับการตกแต่งบ้านเลยไม่ได้รับ วันนี้ตอนเช้าเลยพึ่งมาเห็น เราก็ตอบกลับด้วยข้อความว่า ไม่มีอะไรแล้ว มึ-คงยุ่งมากๆ ไม่กวนละ อะไรทำนองนั้น แล้วนางก็บล็อคเรา? บล็อคทั้งสองเฟสด้วย เพราะNมีสองเฟส แล้วก็เป็นเพื่อนกันทั้งสองเฟส
เราอาจจะพิมพ์งงไปหน่อย
ประเด็นสำคัญมันอยู่ตรงนี้!
หลังจากกลับจากไปกินฉลองเรียนจบด้วยกันครั้งนั้น (เราไปหาNเองเพราะNทะเลาะกับแม่เลยย้ายไปอยู่กับแฟนที่ต่างจังหวัด เราอยู่กทม.เลยต้องนั่งแท็กซี่ไป ขากลับต่อรถเมล์ได้เพราะมันไม่ไกลมาก แต่ตอนไปเราอยากนั่งแท็กซี่เพื่อที่จะได้เจอเพื่อนเร็วๆ) Nเริ่มมีท่าทีแปลก เหมือนหวงแฟน คิดว่าเราจะไปยุ่งกับแฟนนางรึป่าวก็ไม่รู้ แต่เราแค่เดาๆ เพราะแฟนนางก็เหมือนจะเฟรนด์ลี่ชอบคุยไปทั่วด้วย แต่ก็คุยกันแบบเพื่อน นั่นแหละ ขากลับเราก็โทรไปถามว่าถึงxxxแล้วจะไปxxxต้องต่อสายไหน นางก็บอก เราก็ต่อสายนั้น จนถึงบ้าน เราส่งข้อความไปว่า เนี่ย รถเมล์พาวน กว่าจะถึงก็สองทุ่ม นางส่งข้อความเสียงมาว่า ขอโทษ เราผิดเองที่ไม่ไปส่ง เราเลยตอบว่า ยูไม่ผิด จากนั้นนางก็จะตอบเราทีก็ข้ามวัน บางทีก็ตอบอาทิตย์หน้า แล้วที่เราตอบไปเมื่อเช้าว่า"มึ-คงยุ่งมากๆ ไม่กวนละ" นางก็บล็อคเราไปเลย ทั้งสองเฟส เราเลยรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าขึ้นมา เหมือนคนไม่มีใครอยากคบ5555555555
ปล.เราคุยกันโดยใช้สรรพนามหลายอย่าง นางเป็นลูกครึ่งด้วย บางทีก็จะยู มึ- เอ็ง แก เรา บลาๆ
เห้อ เราก็พยายามไม่คิดมาก เพราะยังไงต่างคนต่างก็แยกย้ายกันไปเติบโต เราไม่อยู่ใกล้กันเหมือนแต่ก่อน เราก็จะเป็นนักศึกษาแล้ว แต่Nบอกจะไม่เรียนจะทำงาน คงไม่มีเวลาเจอกัน แล้วเพื่อนที่สนิทกันมากๆ วันนึงจะต้องหายไป มันจริงไหม ทำใจไม่ได้ อยู่ๆน้ำตาก็ไหลออกมา งง