แอบชอบคนนึงมาหลายปี ไม่กล้าเคยที่จะเข้าหาสักครั้ง ผ่านมาหลายปีก็ยังไม่เลิกชอบสักที ถ้าออกจากเซฟโซนตอนนี้จะสายหรือยัง😅

กระทู้คำถาม

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ขอเกริ่นก่อน นี่คือกระทู้แรกในชีวิต ปกติจะอ่านของคนอื่น วันนี้รับบทผู้เขียน
คิดมานานและเยอะว่าควรเชื่อหัวใจตัวเองเป็นหลักแต่ก็อยากได้หลาย ๆ ความเห็นอาจใช้คำไม่เก่งต้องขออภัยนะคะ😅คืออยากจะมาบ่นและขอคำปรึกษาเพื่อนที่ผ่านมาอ่านกระทู้นี้

งั้นเข้าเรื่องเลยนะคะ คือ เรื่องมีอยู่ว่าเราแอบชอบเพื่อนในห้องคนนึงตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัย ตอนเข้ามาปี1แทบจะไม่รู้ว่าห้องเดียวกัน ทั้งทีเขาคือเรีบนดีท็อป1 แต่เราก็ไม่ได้โฟกัสหรือสนใจเลย ตั้งแต่ปี2แบบมีจังหวะเผลอไปสบตาแว๊บนึงเหมือนพึ่งเจอครั้งแรกเห้ยแกมองฉันหรืออยู่ หรือเราบังเอิญแค่สบตากัน5555 ออกนิยายเพ้อๆ เราแบบเห้ยเพื่อนคนนี้ห้องเดียวกันเหรออยู่ๆ ก็มีตัวตนในสายตาและเริ่มสนใจตัวตนและชีวิตแกมากขึ้น คอยสังเกตุเขาอยู่ตล๊อตแต่เก็บอาการเก่งมากเพื่อนไม่รุ้สักคน5555
พอเราเริ่มสนใจและโฟกัสเขามากขึ้น เราก็ได้เห็นว่านอกจากที่เขาเรียนเก่ง ดูนิ่งดูเย็นชา คุยน้อย แต่จริงๆเขาเป็นคนที่มีน้ำใจ ชอบช่วยเหลือเงียบๆ (แอบบังเอิญได้ร่วมงานกลุ่มเดียวกันด้วย🤭)และเป็นที่ซื่อสัตย์มันมีอยู่ตอนนึงที้บอกคะแนนเก็บแล้วนางได้คะแนนเกินนางรีบยกมือท้วง อ.ทันที เพื่อนคนอื่นก็แบบโห่เทห์ชมกัน ส่วนฉันเหรอหน้าทำเข้มไม่ออกอาการแต่ในใจปรบมือให้รัว🤣 นั่นแหละสิ่งที่เราเห็นมามันทำให้เรายิ่งสนใจเขาและมองข้ามภาพลักษณ์หน้าตาออกไปเราและเราได้บังเอิญร่วมงานกันหลายครั้งใน4ปี คุยกันบ้างแต่ไม่สนิท และเรา

ก็เขินแกมาชวนคุยเราดูเฉยๆ รับบทสาวหยิ่ง แต่รู้ไหมเราเขินชห. นั่งตัวบิดอยู่บนรถเมล์ เออตอนนั้นที่เราบอกแกว่ากลับบ้านดีๆอะไม่ได้พูดไปส่งๆนะ และไม่เคยพูดกับเพื่อนผช.คนไหนแบบนี้เขินจะบ้าตายทำเนียน เป็นสิ่งเดียวที่กล้าทำเมื่อ4ปีที่ผ่านมา นอกนั้นไม่กล้าเลยปล่อยเวลาอยู่กับความคิดความกลัวของตัวเอง

และวันนี้ตั้งแต่เรียนก็แยกย้ายกันมาจะ3ปีละ เราก็ยังตามชีวิตมาตลอดตั้งแต่ที่เรียนจบ นี่แฟนคลับตัวยงเฉยเลย ทำทุกอย่างยกเว้น ชวนคุยและกดแอดเฟสแกไป55555 เรารู้ข่าวแกมาตลอดรู้ดีกว่าเพื่อนในกลุ่มแก🤣 เราเห็นแกได้ทำตามความฝันที่แกฝันและตั้งใจมาตั้งแต่สมัยเรียนวันนี้แกประสบความสำเร็จทุกอย่างที่ฝันเลย เรา

แอบยินดีเงียบอยู่ตรงนี้ และค่อยภาวนาให้แกเจอแต่เรื่องดีๆ มีความสุข และหวังว่าจะได้บังเอิญเจอกันอีก ครั้งนี้หวังว่าเราคงมีเหตุอะไรให้ได้ชวนแกคุยบ้างหวังแต่โชคชะตาน้อฉัน5555

อะจนตอนนี้บอกตรงๆ เรา

ยังมูฟออนไม่ได้เลย ถึงเจอคนใหม่ๆ เปิดใจคุยไป ชอบคนอื่นดูบ้าง
แต่จริงๆเรา

ยังรู้สึกเหมือนเดิม คนเดิม ยังอยากรู้เรื่องราวในชีวิตแก ถึงแก

ไม่อัพเดรตอะไรแต่เราก็ยังเข้าไปดู *เว้นแอดเฟสเข้าไปคุย🤣เพื่อนร่วมกันในห้องมีเกือบทุกคนเว้นตัวฉัน บ่นกับเพื่อนตัวเองจนมันรำคาญทำไมถึงไม่แอดจะรอเขามีแฟนแต่งงานหรือไง

จนวันนี้เราอยากจะออกเซฟโซนตัวเองสักที หลังจากปากหนักมือหนักใจหนักมาก 4ปีกว่า เราอยากจะเริ่มกล้าใช้คำว่าเริ่มเนอะ มันจะสายไปปะหล่อนรู้สึกตัวช้ามากนะคะ🤣 เราอยากเริ่มมีตัวตนในชีวิตแกแล้ว
ตอนนี้มันจะสายไปไหม หรือน่าเกลียดหรือป่าว เหมือนเราพึ่งจะเข้ามาตอนแกประสบความสำเร็จหรือป่าว แล้วแกจะคิดว่าเข้ามาตอนได้ดี แกจะคิดว่าเราหวังอะไรหรือป่าว แอบคิดมากจุดนี้ จะเข้าไปหรือติดตามแบบเจ้ากรรมนายเวรแบบนี้🤣 หรือเฝ้าดูเขาฝเติบโตในกระถางคนอื่น อุ้ย! แอบจิ๊ดๆ

สุดท้ายแหละง่วงนอนเพ้อมาเยอะ เพื่อนที่สดุดมาอ่านกระทู้นี้จนจบ มีความคิดเห็นอย่างไรบ้างคะ เราชอบรับฟังความเห็นค่ะ บอกกล่าวแนะนำได้นะคะ ขอบคุณที่ทนอ่านจนจบ และขออภัยหากพิมพ์ไม่ถูกย่อหน้าไม่สวยหรือใช้คำแปลกๆงง ขอบคุณล่วงหน้า สำหรับคำแนะนำนะคะ
ไปแล้วค่ะอิอิ🤭