ความรักของเราสองคนดูเหมือนไปไม่รอดเวลาเราอยู่ด้วยกันต้องมีเรื่องทะเลาะกันไม่เข้าใจกันอยู่ตลอด ทะเลาะกันเกือบทุกวัน ไม่รู้ว่าความจริงแล้วเขารักเราจริงๆหรือเปล่าแต่เราคิดว่าเขารักเราจริงๆแหละนะ แต่เรารู้สึกว่าเขาไม่เคยทำอะไรให้เรารักเขาเลยแต่เราก็ยังคงคิดว่าเขายังรักเราอยู่ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าจะต้องเชื่อความคิดหรือความรู้สึกกันแน่ ตั้งแต่คบกันมาเรารู้สึกว่าเขาไม่ค่อยเข้าใจเราสักเท่าไหร่หรือจะว่าไปแล้วไม่เคยจะเข้าใจเราเลยก็ว่าได้ หรือว่าเราเอาแต่ใจมากเกินไป เขามีนิสัยแบบว่าเป็นคนขี้โมโห เจ้าอารมณ์ หึงหวงแบบไร้เหตุผล ชอบหาเรื่องชวนให้ทะเลาะกันอยู่ตลอด พูดอะไรไม่เคยคิดถึงความรู้สึกเราเลย อย่างเราเป็นคนที่มีเพื่อนเยอะคนติดต่อมาตลอดเวลาเราถือโทรศัพท์เขาก็มักคิดว่าเราแอบคุยกับคนอื่นทั้งๆที่ความจริงก็ไม่ได้มีอะไร เพื่อนกะคือเพื่อน แต่ดูเหมือนว่าเขาไม่ยอมรับไม่เข้าใจไม่เชื่อใจ เราก็พยา่มเปลี่ยนตัวเองเพื่อไม่ให้เขาคิดมากและไม่อยากที่จะทะเลาะ แต่ก็ยังคงมีเรื่องอื่นมาเป็นปัญหาอีก เหมือนว่าเวลาที่เรามีความสุขเขาไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร่ กะมักจะหาเรื่องให้ทะเลาะอยู่ตลอด พอคบกันไปสักพักก็เริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้น จากเราไม่เคยโต้ตอบ จากที่เราเคยยอมเราก็ไม่อยากจะยอมอีกต่อไป เขาเป็นคนที่คิดลบอยู่ตลอดเวลา ในใจมีแต่เรื่องทุกข์ ชีวิตเขาไม่รู้เหมือนกันว่าชีวิตเขาเคยมีความสุขบ้างหรือเปล่า เขาไม่ค่อยยอมรับความจริงสักเท่าไหร่ มักจะชอบตำหนิคนอื่น คือเป็นคนคิดลบ จนพลังด้านบวกเราจะถูกเขากลืนกินอยู่แล้ว ทะเลาะกันจนบ้านแตกแยกทางวันสองวันแต่สุดท้ายก็กลับมาดีกันคบกันแบบเดิม จากที่เขาเป็นฝ่ายไปก่อนตอนนี้เราก็เริ่มอยากไปบ้าง แต่พอเราจะไปจริงๆเขาก็ไม่ยอมปล่อย ไม่รู้เหมือนกันว่าเขารักเราจริงๆหรือเปล่า เขาไม่เคยมองเห็นหรือว่าเห็นเราก็ไม่รู้แต่คำพูดที่เขาพูดออกมาเขาไม่เคยจะว่าเราดีเลยสักครั้ง ชอบว่าให้เราไม่ดีแบบนั้นไม่ดีแบบนี้แต่แล้วทำไมเขาไม่ทิ้งเราไปละ เขาพูดแบบไม่รักษาความรู้สึกของเราเลย เราก็เริ่มคิดมากเริ่มไม่อยากจะคุยเพราะไม่อยากจะทะเลาะ ผ่านไปสักพักก็เริ่มมีนิสัยเอาแต่ใจ ไม่ยอมฟังใคร ใครว่าอะไรให้ไม่ได้เลย มันจะโมโหตีโพยตีฟายอยู่ตลอด เราพยามพูดให้เขาเข้าใจแต่เขากลับคิดไปอีกอย่างว่าเราสอนเขาพูดให้ตัวเราเองดูดี ว่าให้เรานั้นคิดว่าตัวเราเองดี คือไม่เข้าใจ สรุปแล้วเขาเป็นคนคิดลบ เอาแต่ใจ ไม่เคยเห้นความผิดของตัวเอง ไม่เคยยอมรับความจิง ถามว่ามันดีไหมกับการอยู่แบบนี้ เราต้องทำยังไงต่อไปดี เราก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าการเป็นอยู้แบบนี้มันจะดีต่อเราในวันข้างหน้าไหม เราสามารถที่จะเปลี่ยนเขาได้ไหม เราเปลี่ยนตัวเองจนไม่รู้จะเปลี่ยนยังไงแล้ว แต่เขาไม่เคยคิดที่จะเปลี่ยน เราต้องทำยังไงเพื่อให้เขาคิดถึงความรู้สึกของเราบ้าง หรือต้องรอให้จากกันจริงแล้วเขาถึงจะรู้สึก