ตามหัวข้อเลยค่ะ คือเราอายุ17 เเม่เราเป็นคนหัวรุนเเรง ชอบทำร้ายใช้คำพูดที่มันทำร้ายจิตใจ จนเราหนีออกจากบ้านตอนอายุ13เเล้วหนีออกไปอยู่กับป้า ฐานะที่บ้านป้าปานกลาง เราได้เรียนหนังสือเราก็ดีใจเเล้ว พอผ่านไปสักพักเเม่มาตามเรากลับเหตุผลที่เราหนีออกมาคือเเม่เราทำร้ายเเล้วไม่ให้เรียนหนังสือเเต่เราอยากเรียนหนังสือเลยหนีออกจากบ้าน เเต่เราก็ยอมกลับเพราะเเม่บอกไม่มีคนดูเเลน้อง หลังจากนั้นผ่านไป3เดือนเเม่ย้ายออกไปอยู่ที่อื่น เเต่ไม่เอาเราไปได้ให้เราอยู่ห้องเช่าคนเดียว ซึ่งตอนนั้นเรายังอายุ13-14เ เเม่เลยให้อยุ่ห้องเช่าใช้ชีวิตเอบไปเรียนเอง ผ่านไป2ปีกว่าๆเค้าเอาเรรไปอยู่ด้วย เเล้วไม่ให้เราเรียนเพราะว่า พ่อเราไม่ส่งเบินให้เหมือนน้องคนอื่นๆ เเละเราก็ไปอยุ่กับป้าเเมาก็เริ่มไม่พอใจทักไลน์มาด่าว่าเราเนรคุณ เพราะเราทำงานไม่ได้ให้เงินเค้าเพราะเราเอบก็ไม่พอใช้จริงๆจนเราเครียดไปพบหมอ จนหลังๆมันอะไรๆมันก็ดูเหนื่อยไปหมด เรากินยาฆตตทไปหลายรอบมาก จนตอนนี้ตับอักเสบ เเม่บอกเราเป็นบ้าเพราะพบจิตเวชค่อเราเสียใจจริงๆจนทุกวันนี้เรามองหน้าเเม่เเล้วคิดเหมือนเดิมไม่ได้มันยังเกิดคำถามกับเราอยุ่ตลอดว่าทำไมถึง ทิ้งเรา ทำไมถึงไม่ซัพพอตกัน ทำไมไม่เคยรักเรา เราอยากออกจากจุดๆนี้😭
ปล.เขียนอาจจะงงๆหน่อย