เกษียณตอนอายุ 34 ปี กลายเป็นคนไร้ค่า รู้สึกหดหู่ แก้ไงดีครับ

ผมเกษียณตัวเองตอนอายุ 34ปีโดยลาออกจากงานราชการเมื่อปีที่แล้ว สาเหตุที่สามารถเกษียณได้เร็ว คือเมื่อ 7ปีที่แล้วแม่ได้ให้ที่ดินมา1แปลงผมเอาที่ดินเข้าธนาคาร ได้เงินมาก้อนหนึ่งเอามาลงทุนในหุ้นและหุ้นกู้ ปัจจุบันได้ปันผลและดอกเบี้ยประมาณปีละ 7 แสนบาท มีบ้านมีรถไม่มีหนี้ แฟนทำงานบริษัทเลี้ยงตัวเองได้ ปัญหาคือผมกลายเป็นคนขี้เกียด นอนอยุ่บ้านทั้งวัน ไม่คิดจะทำอะไร หดหู่ แก้ยังไงดีครับ

ขอตอบคำถามทุกๆคนนะครับ
-  ทำไมไม่ทำงานต่อ ?? ผมไม่เคยมีความสุขกับงานประจำ ทั้งราชการ เอกชน และกิจการตัวเอง จึงเป็นแรงผลักดันให้ผมหลุดจากงานประจำได้ งานที่ผมทำแล้วสำเร็จง่ายที่สุดคือการลงทุน
- ทำไมไม่ออกไปใช้ชีวิต ?? รายได้ที่ผมมีไม่ได้เยอะถึงขั้นเป็นคนรวย เมื่อไหร่จะรวยคงอีก10 ปีได้เพราะเงิน50%ที่ปันผลผมก็เอากลับเข้าไปลงทุน ถ้าให้ผมเที่ยวใช้เงินแบบเติมที่ ผมก็คงไม่รู้สึกดีเพราะไม่ใช่นิสัย
การใช้จ่ายก็ต้องประหยัดเหมือนคนทั่วๆไป (ทุกวันนี้ผมก็ยังใช้มือถือเครื่องละ 4พัน อยู่เลย)
- ปลูกต้นไม้ เลี้ยงสัตว์ (มีลูกอยากมีแต่เค้ายังไม่ยอมมาเกิด) 1 ปีทำมาหมดแล้ว
** ขอบคุณทุกๆคนที่ช่วยแนะนำ ครับ

19พ.ค. เพจkapook แชร์กระทู้ผมไปลงในเพจ...คนด่าผมยับ ทั้งที่แค่อยากฟังความคิดเห็น ถ้าผมจะปั้นกระทู้ ผมไม่น่าจะบอกว่ามีปันผล 700k  หารเดือนแล้วก็พอมีกิน รู้สึกแย่อยู่ดีไม่ว่าดีโดนคนด่าเป็นร้อย
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 9
เป็นผมไม่ลาออก ยิ่ง ราชการด้วย ทำไปเรื่อยๆ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 1
ได้เวลาออกไปช่วยเหลือสังคมครับ
ความคิดเห็นที่ 13
ถ้ารู้สึกไร้ค่าขนาดนั้น ก็ไปทำอะไรที่คุณรู้สึกว่ามันมีคุณค่าดูค่ะ ในเมื่อไม่ต้องกังวลเรื่องรายได้แล้ว ลองคิดดูว่าอะไรที่จะเสียใจถ้าไม่ได้ทำก่อนจากไป

เราเองก็เกษียณเมื่อต้นปีนี้ ตอนอายุ 38 อายุมากกว่าคุณ 4 ปี

ผ่านมา 4 เดือน เรายังไม่เคยรู้สึกแบบคุณเลย ไม่ได้บอกว่าสิ่งที่คุณรู้สึกมันผิดนะ แค่อยากบอกว่า คุณค่าของชีวิตในความรู้สึกของแต่ละคนมันแตกต่างกัน ทำให้เปรียบเทียบกันไม่ได้เลย

สำหรับเรา ชีวิตตอนนี้ ต่อให้ต้องตายในวันพรุ่งนี้ เราก็ไม่เสียดายอะไรแล้ว

ตลอดชีวิตที่ผ่านมา ความหมายของการมีชีวิตอยู่ของเรา คือการเอาตัวเองออกจากงานที่ไม่อยากทำ ซึ่งงานนี้ลาออกไม่ได้ ต้องตาย พิการจนทำไม่ได้ หรือมีเงินพอใช้จ่ายจนเกษียณเร็วเท่านั้น (เป็นกิจการที่บ้าน เป็นพี่คนโต ถูกกดดัน เข้มงวด)

จุดที่เราอยู่นี้ คือจุดที่เราได้ใช้ชีวิตอย่างมีค่าที่สุดตั้งแต่เกิดมา การได้ใช้ชีวิตที่เป็นของเราจริงๆ มันรู้สึกดีมากๆ

ทบทวนตัวเองดูค่ะ เอาคุณค่าของชีวิตไปไว้ตรงไหน ยึดติดไว้กับอะไร ขอให้ค้นจนเจอ และลงมือทำให้สำเร็จนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ความคิดเห็นที่ 22
ผมว่าคุณรู้ว่าต้องทำอย่างไร แต่จะทำหรือเปล่าแค่นั้นเอง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่