น้องหมาเป็นพันธุ์ไทยผสมรับน้องมาเลี้ยงตั้งแต่เด็ก ตอนเด็กๆน้องชอบอึ ฉี่ใส่ที่นอนของเราตลอด (น้องนอนในห้องด้วย)ตอนเด็กน้องร่าเริงมาก แต่ผมยอมรับครับว่าบางที่ก็ชอบตีเขาเวลาเขาซนๆๆหรือทำผิดคือตีแรงๆๆเลยจนช่วงหลังๆๆเขาเริ่มกลัวผมระแวงผมไม่กล้าเข้าไกล้ ตอนเช้าเวลาปล่อยเขาไปฉี่ไปอึเขาจะไปบ้านน้าผมอีหลังต้องคอยไปตามเขาตลอด อ่อลืมบอกว่าน้าผมรักน้องหมามากๆๆครับช่วงหลังๆๆผมสังเกตุว่าเขาชอบนอนละเมอเหมือนอาการกลัวร้องออกมาเสียงดังมากๆๆ ผมสงสารน้องมากหลังๆๆผมก็พยายามกอดหอมเล่นกับเขาแต่ช่วงแรกๆๆก็ยังระแวงอยู่แต่เดียวนี้ไม่ยอมห่างผมเลยและไม่ยอมไปบ้านน้าผมเลยกลายเป็นน้องหมาที่เรียบร้อยมากๆๆถ้าเราเอาอาหารให้เขาถ้าเราไม่ป้อนเขาก็จะไม่ยอมกินเลยอ่าา..แต่ตอนนี้มีเรื่องให้กลุ้มใจแทนอีกเวลาผมไม่อยู่บ้านไปต่างจังหวัดหลายๆๆวันน้องไม่ยอมทานข้าวเลยพอกลับมาอารมณ์เขาก็เหมือนงอนๆๆสักพักก็เข้ามาหาแต่เหมือนไม่เต็มใจอยากรู้ว่าเป็นเพราะอะไรและผมต้องจูนเข้าหาน้องอย่างไรผมเพิ่งเลี้ยงน้องหมาครั้งแรกในชีวิตครับเลยไม่มีความรู้ แต่ที่รู้ๆๆคือตอนนี้เวลาผมจะไปทำงานหรือไปที่ใหนนานๆๆผมจะคิดถึงเขามากๆๆๆเป็นห่วงเขามากอาการประมาณครั่งรักเหมือนเขาคือชีวิตผมเลยเลี้ยงเขาแบบประคบประหงบมากๆๆ น้องเป็นเด็กดีมากๆๆๆๆๆๆไม่ดื้อไม่ซนเลยคนในบ้านรักมากๆๆๆขอพี่ๆๆที่รู้ช่วยบอกวิธีแก้ปรับจูนระหว่างผมกับน้องด้วยครับ และเวลาผมไม่อยู่บ้านแม่ผมหรือใครๆๆในบ้านเอาอาหารให้เขาก็จะไม่ทานเลยต้องแก้ไขอย่างไรดีครับ