คือ เราขอเล่าตั้งแต่เริ่มแรกเลยนะคะ คือตอนมัธยม ม.ปลาย เราย้ายไปเรียนสายอาชีพกับเพื่อนประมาณ5-6คน คือตัวเราตอน ปวช.1 เราค่อนข้างผิวคล้ำ แต่งหน้าไม่เป็นแม้กระทั่งทาลิปบาล์มเราก็ไม่ทา หน้าตาคือไม่ได้โดดเด่นเท่าไหร่ มีคนที่โดเด่นกว่าเราเยอะแยะเต็มไปหมด วันแรกที่รับน้องเราเห็นทอมคนนึง(เราเป็นสายทอมนะคะ)น่าตาน่ารักเห็นครั้งแรกคือเราชอบเขามาก แต่เราเก็บอาการไว้คือรู้ตัวแหละว่าคงไม่เหมาะสมกับเขา หลังจากนั้นเราก็คบกับทอมอีกคนนึง ปี1 เราอยู่คนล่ะห้องค่ะ พอมาปี2เราเราเริ่มดูแลตัวเองเริ่มดูดีขึ้นเราได้อยู่ห้องเดียวกันเพราะสายวิชาที่เราเลือกเหมือนกัน พอได้อยู่ห้องเรียนด้วยกันสักพักเราก็มีแอบมองแหละ>< แต่เราไม่ให้เขารู้ตัว เขาเป็นคนค่อนข้างอัธยาศัยดีอ่ะค่ะ คือเขาก็มาคุยกับเรากับเพื่อนเราในกลุ่มเป็นอยู่ประจำ อะไรที่ใครต้องการความช่วยเหลือในห้องเรียนเขาก็ช่วยตลอด กับเราเนี่ยเขาก็คอยให้กำลังใจเวลาเรามีปัญหาต่างๆ จนมาวันหนึ่ง เขามาบอกเราว่าเขาชอบเพื่อนเรา คือตอนนั้นเราแบบคิดในใจว่า (เฮ้ย!! ทำไมเป็นแบบนี้นี้อ่ะ แล้วเราต้องตัดใจใช่ไหม ) ได้แต่คิดในใจ เราเลยตอบเขาไปว่า แต่เพื่อนเรามันไม่คบทอมนะ งั้นลองไปบอกเพื่อนเราดูเผื่ออะไรยังไง เเล้วเขาก็ไปบอกชอบเพื่อนเรา แต่เพื่อนเราปฏิเสธ (คือเพื่นเราไม่รู้นะคะว่าเราชอบ เพราะตอนนั้นเราก็มีแฟนอยู่แล้ว) พอเพื่อนเราปฏิเสธ เพื่อนคนที่เราชอบ เขาก็มาปรึกษาเราบอกเราว่าเพื่อนเราปฏิเสธ เพราะไม่นิยมคบทอมเป็นแฟนเป็นเพื่อนกันดีกว่าความสัมพันธ์ยืดยาวดี แล้วเขาก็มาบอกเราอีกว่าไม่ว่าจะยังไงก็จะตามจีบจนกว่าจะใจอ่อนจะคอยทำดีอยู่ตลอด (เราคิดในใจว่า เราคงไม่มีวันนั้นแล้วสินะ) ตั้งแต่วันนั้นเราพยายามตัดใจจากเขา พยายามมองเขาให้เพื่อนเพื่อนคนนึง พอมา ปวช. ปี 3 จากที่เราดูแลตัวเองมาตลอดตั้งแต่ปี2จนถึงปี3 เราก็ดูดีขึ้นมาอีกระดับนึงค่ะ ตอนนั้นเราทะเลาะกับแฟน เราเลิกกัน เราโพสต์เศร้าๆลงเฟสเขาก็คอยมาให้กำลังใจตลอด บอกประมาว่าสู้ๆ เป็นกำลังใจให้ อย่าคิดมาก เหมือนจะบอกให้ไม่ต้องคิดมากประมาณว่าคิดดีอย่าเลิกกันเลยประมาณนี้ค่ะ แต่ระช่วงปวช.2-3เนี้ย เขาก็คอยทักมาเป็นระยะนะคะทักมาถามเรื่องเพื่อนเราบ้างทักมาถามเราบ้างแต่เราคิดว่าน่าจะทักมาหลอกถามเรื่องเพื่อนเรามากกว่า🥲 แต่เราก็ไม่ได้อะไรอ่ะค่ะตอนนั้นเราเหมือนจะตัดใจได้แล้ว พอขึ้น ปวส.1ช่วงฝึกงาน เขาก็ทักมาหาเราทักมาบอกเราว่ามีเพื่อนเขาคนนึงปลื้มเรานะ เราก็ตอบอ้อจ้าา ปกติตามประสาเพื่อน แต่รอบนี้เขาไม่ได้ถามถึงเพื่อนเราแล้วนะคะ แล้วมีครั้งนึงเขามาตอบสตอรี่เราว่า สวยจัง ประมาณนี้ เราก็ขอบคุณไป พอกลับมาจากฝึกงาน ปวส.2ปีตอนปวส.ปี2 เราป๊อปมากนะทุกคน(อย่าพึ่งเบ๊ะปากใส่เรานะยังไม่หมด) ช่วงปวส.2เราค่อนข้างเป็นคนที่ฮอตมากผลจากการดูแลตัวเองมาตลอด4ปี ทำให้มีคนรู้จักเรามากขึ้นเริ่มติดตามทางสื่อโซเชียลเยอะขึ้นมีคนเอาคลิปในติ๊กต๊อกเราไปลงเพจเลยทำให้คนรู้จักเรามากขึ้นมากไปคนเข้าหาเยอะขึ้น เวลาเดินไปไหนคือทุกคนคือหยุดมองแล้วรู้จักเราหมด แม้กระทั่งครูยังจีบเราอ่ะ แต่เราไม่เล่นด้วยนะ ปวส.2 เป็นปีสุดท้ายที่จะได้อยู่กับพวกเพื่อนๆแล้ว ตอนนี้เราตัดใจได้สนิทแล้ว แต่เรารู้สึกว่าเขาดูแปลกๆไป เหมือนคำถามเขาที่พูดกับเราและการกระทำมันดูพิเศษกว่าแต่ก่อน แต่เราก็ไม่กล้าคิดอะไรมาก กลัวกลับไปชอบเขาอีกเลยไม่สนใจ คือถ้าคุยไรมาก็ตอบกับแบบพยายามไม่รู้มากที่สุด แล้ววันนั้นก็มาถึง เขาสารภาพกับเราว่าเขาชอบเรา(สารภาพทางเฟสบุ๊ค) เราก็ตกใจไม่รู้จะตอบว่าไง อีกใจก็ดีใจมากคือเราแอบชอบมานานมากแต่ไม่คิดจะครอบครองเขาเพราะเราก็กลัวเขาไม่ชอบและหลบหน้าเรา เรายอมที่จะไม่เป็นอะไรแต่คุยกันได้ทุกวันดีกว่า แต่วันนี้เขามาบอกชอบและเราตอนนั้นคือสับสน ว่าจะเอาไงดี แต่ก็ยังไม่ได้เป็นแฟนกันนะคะ เพราะเรามีแฟนคนใหม่แล้วตอนนั้น มีคืนนึงเขาก็มีเพื่อนหลายคนในนั้นมีเราแล้วก็เขาอยู่ด้วยก็กินฉลองสังสรรค์กันตามประสา เรากับพวกเพื่อนๆก็พาก็เล่นเกมพระราชาคือถามอะไรต้องตอบตามความจริง มีเพื่อนคนนึงในกลุ่มเป็นพระราชาและถามเขาว่า ยังชอบเพื่อนคนนั้นอยู่ไหมและตอนนี้ชอบใครอยู่(เราคิดว่าเพื่อนในกลุ่มน่าจะรู้ๆกันเเล้วเลยถามแบบนี้) เขาก็ตอบอย่างชัดเลยค่ะว่า เลิกชอบแล้วและตอนนี้ชอบเราอยู่ (คือตอนนั้นเราเขินหนักมาก>< ) เร่เลยแก้เขินด้วยการพูดว่า อย่าไปฟังมันนะมันเมาแล้ว และหลังจากนั้นเขาก็โพสต์ประมาณว่าเพ้อถึงเราอยู่บ่อยครั้ง จนครั้งนึงเราเกือบมีอะไรกัน เกือบ!! นะคะ ไม่ได้มี เรายั้งไว้ทัน หลังจากนั้นเราก็เขินๆไมกล้ามองหน้าเขาก็เหมือนหลบหน้าไป คือเราก็แบบไม่สนใจเลยเราสับสนว่าจะเลือกคนทีเราชอบมานานหรือคนที่เราคบอยู่ปัจจุบันแต่เราก็คิดว่าว่าถึงจะชอบแค่ไหนแต่แฟนเราก็ไม่ได้ผิดอะไร เราสงสารไม่กล้าที่จะเลิกกับแฟนเราไปคบกับเขา เราเลยตัดสินใจเลือกแฟนเรา เราเลยไม่สนใจเขาเลย เขาก็ดูเหมือนจะงอนไปเลนไม่คุยไม่สนใจไม่ค่อยพูดเหมือนแต่ก่อน ประเด่นคือเขามีคนใหม่เร็วมาก🥹 แต่เราก็ต้องทำใจค่ะ หลังจากที่เรียนจบ เราบล็อกเฟส ไอจี เขาเป็นเวลา2ปี แต่เราคิดถึงเขาตลอดเวลาเราเลยปลดบล็อคเขาหลังจากที่บล็อกมา2ปี เราก็แอดไปเขาก็รับเราทุกช่องทางนะคะ เราก็โพสต์สตอรี่เศร้าๆ เขาก็มาตอบ ว่าประมาณว่าให้กำลังใจเหมือนเดิมอ่ะค่ะ เราก็ตอบแค่สติกเกอร์ไม่กล้าตอบอะไรมากเพราะเราก็มีคนของเราอยู่แล้ว และนี้เหมือนเขาจะเพ้อถึงคนอื่นอยู่บ่อยๆ แต่เราก็ยังชอบเขานะคะแต่ไม่ได้คุยแค่มีเขาไว้ให้เห็นแค่นี้ก็มีความสุขแล้ว🥲😊
#แต่ในใจก็อยากจะย้อนเวลากลับไปตอนอยู่กลับเขาจริงๆมันมีความสุขมากๆ มันอาจจะอยู่ที่เราก็ได้ที่ทิ้งโอกาสนั้นไป แต่คนของเราก็ดีเหมือนกันแต่เหมือนเราผูกพันธ์กับแฟนเรามากแต่เราก็ยังคิดถึงเพื่อนคนนี้ความรู้สึกนี้มันคืออะไรค่ะ ช่วยบอกที หรือให้คำปรึกษาหน่อยค่ะ😂😅