สวัสดีครับ ก่อนอื่นของท้าวความเรื่องราวความรักของผมก่อนนะครับ ช่วงก่อนที่ผมจะคบกับเขา ผมแอบชอบเขาก่อนนานมากครับ 3 ปี จน ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ผมกับเขากำลังเรียนอยู่ครับ แต่ก็ใกล้จะจบกันแล้ว ผมเลยตัดสินใจลองทักไปจีบเขาดู ระยะที่จีบก็ไปๆมาๆหายๆ อยู่สักระยะจนนานวันเข้าคุยกันถูกคอ จนสุดท้ายเขาให้โอกาสกับผม ผมกับเขาได้เป็นแฟนกันครับ เมื่อ 25 เมษายนที่ผ่านมานี่เองครับ ก็รักแบบใหม่ แบบสับเลยครับ แต่ตอนนี้เขากับผมต้องห่างกันจนได้เพราะเขามีหน้าที่เรียนต่อ จนเมื่อวานนี้เขาไปหาหออยู่ พอตกกลางคืนเขาก็ไปกินเบียร์กับรุ่นพี่ เขาเล่าว่าวันนี้เขาทะเลาะกับป๋าของเขา เรื่องหอพัก เรื่องค่าใช้จ่ายต่างๆนานา ปกติแล้วแฟนผมเขาไม่เคยบอกคิดถึงผมเลย เพราะอาการเมานั้นแหละครับเขาถึงพูดเรื่องนี้กับผม ก็คุยกับเขาไปเรื่อยๆ จนเขาพูดขึ้นมาว่า "ไม่ว่าจะทะเลาะหรือโกรธอะไรกันงานต้องมาก่อน" ประโยคนี้ทำผมรู้สึกเสียความรู้สึกอยู่พอสมควรครับ จนวันนี้ล่าสุด ผมโทรคุยกับเขาตอนเช้า ก็มีอีกประโยคนึงที่ผมไม่รู้สึกเสียใจมาก "ต่อไปนี้อาจจจะไม่ค่อยได้ติดต่อกันแล้ว" พอฟังแล้วผมเฟล ไม่เข้าใจว่า ทำไมถึงพูดแบบนี้ ผมเลยบอกก็เขาว่า เปลี่ยนความคิดได้ไหม เปลี่ยนเป็นความรู้สึกของผมกับเขามาก่อนงานได้ไหม อย่าพูดว่าจะไม่ค่อยได้ติดต่อกันอีกเลยได้ไหม เขาก็ตอบตกลง แต่ผลลัพธ์มันจะออกมาเป็นยังไงผมก็ไม่รู้ คงต้องใช้ระยะเวลาพิสูจน์ ว่าเขาจะคืนคำพูดไหม เพราะส่วนตัวผมอยู่ในกลุ่มเสี่ยงของโรคซึมเศร้าแล้วด้วยครับ เลยคิดมากกว่าปกติที่ควรจะเป็นครับ เรื่องก็มีประมาณนี้ครับ อยากจะลองแลกเปลี่ยนเรื่องราวนี้กับเพื่อนๆ พี่ๆ ครับ ว่าผมควรจะทำยังไงต่อดี เหมือนเขาจะใส่ใจก็ไม่ เหมือนจะไม่ใส่ใจแต่ก็ไม่ รู้สึกเริ่มไม่ค่อยดีกับความสัมพันธ์นี้แล้วละครับ