ทริปสำรวจ ภูหวด ภูหงส์ (สปป ลาว) ทริปล่มเพราะ AK ซวนเซไปนอนเกาะร้าง (2562-5-18-20)



ข้อมูลเล็กเกี่ยวกับ ภูหวด เมืองล่องซาน แขวงไซสมบูน

ซำเหนือเป็นเมืองหลวงของแขวงหัวพันซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของสปป.ลาว  ห่างจากเวียงจันทน์ประมาณ ๖๕๐ กิโลเมตร  มีพื้นที่ประมาณ ๑๖,๕๐๐ ตารางกิโลเมตร  เป็นภูเขาหินปูนที่ครอบคลุมพื้นที่ประมาณเก้าสิบเปอร์เซนต์ เป็นเขตที่มีภูเขามากที่สุดของลาว สหายลาวบอกว่าความจริงเรียกว่าหัวภูก็ได้  บริเวณนี้มีเทือกเขายาวเหยียดเข้าไปถึงเขตเวียตนาม ภูสูงที่สุดได้แก่ภูหวดสูงถึง๒,๔๕๒  เมตร  ยังมีภูอื่นๆ ได้แก่ ภูปาน ภูเลย ภูปั่น ภูผาที่ ภูผาลวม เป็นต้น  และมีพื้นที่ป่าที่หลงเหลือจากการตัดโค่นและระเบิดประมาณสามสิบแปดเปอร์เซนต์ของพื้นที่ภูเขา  พื้นที่การเกษตรประมาณ๑๖,๐๐๐ เฮคตาร์หรือ ๙๙,๘๒๔ ไร่โดยประมาณเช่นกัน  นอกจากพื้นที่ราบหุบเขา  มีทุ่งหญ้าคาและหญ้าอื่นๆที่ขึ้นตามธรรมชาติ สามารถใช้เลี้ยงสัตว์ เช่น วัว ควาย ม้าและแพะมีแม่น้ำสำคัญหล่อเลี้ยงพื้นที่การเพาะปลูกและใช้สำหรับการเดินเรืออยู่สามสาย คือ น้ำม่า น้ำซำและน้ำเหนือ  อาณาเขตของหัวพันทางเหนือติดต่อกับจังหวัดซอนลา และทันห์หัวของเวียตนาม  ทางใต้ของหัวพันติดต่อกับจังหวัดเงอัน  ภายในประเทศติดต่อกับแขวงหลวงพระบาง และเซียงขวาง

ข้อมูลจาก
https://www.gotoknow.org/posts/200987

-----------------------------------------------------------
่ข้อมูลจากภูผาด่าง อาจมีการเปลี่ยนแปลงได้

พิกัด gps
ท่าเรือบ้านนาเพย
N18.454350 E102.619408 

บ้านห้วยปุ่ง รับลูกหาบ
N18.511854 E102.689651

เขื่อนน้ำงึม 1 
N18.528536 E102.544235

การติดต่อ
เบอร์ติดต่อ
- เรืออ้ายสูน  0038562058838119   นั่งได้เต็มที่น่าจะ 20 คนได้ ค่าเรือไปกลับ 3000 บาท 
- ร้านอาหารตรงท่าเรือ กรณีติดต่อคนเรือไม่ได้ เป็นตัวเลือกเผื่อไว้  55676630 และ 55756565
- ผู้ใหญ่บ้าน บ้านห้วยปุ่ง ติดต่อลูกหาบ  003856304402873  ค่าลูกหาบเข้าไม่ได้กำหนด เราก็ตั้งไว้ที่ หนึ่งแสนกีบต่อคนไว้ก่อน
- อ้ายเสาลูกหาบบ้านห้วยปุ่ง 0038562055619094

ค่าใช้จ่าย
- ค่าเรือเหมาไปกลับ 3000 
- ค่าเหยี่ยบหมู่บ้าน คนละ 100 บาท (แล้วแต่ตกลงเขาไม่ได้กำหนดแน่นอน)
- ค่าลูกหาบ 150,000-200,000 กีบ (แล้วแต่ตกลงเขาไม่ได้กำหนดแน่อน)
---------------------------------------------------------------

ด้วยว่าคราวก่อนพวกเราไปเดิน ภูผาด่างนางนอนกัน 

ภูผาด่าง นางนอน ภูเขาไฟ(ป่า)ที่กำลังปะทุ สปป.ลาว
https://ppantip.com/topic/39399957


แล้วเห็นยอดเขาฝั่งตรงข้าม สอบถามพี่เสา ก็ว่าจะลองประสานให้ขอเดินขึ้น ซึ่งยอดที่เห็นก็คือ ภูหงส์(เขาหลังแป) และภูหวด(ยอดแหลม) การประสานงาน ระหว่างอ้ายเสา อ้ายสูน(คนขับเรือ) และต้อมฝั่งไทย สรุปว่าติดต่อแล้วเขาให้เดินขึ้นได้ แต่ต้องไปคุยหน้างานอีกครั้ง เมื่อได้วันเวลาการเดินทางครั้งนี้ก็เริ่มขึ้น

ต้อมขับรถยาวจากอุบล แวะพักที่นครพนมหาพี่ปู 1 คืน จากนครพนมวิ่งยาวไปหนองคาย พักด่านอีก 1 คืน รุ่งเช้าก็นัดเพื่อนๆ เพื่อข้ามฝั่งไปฝั่งลาว 

วิ่งไปทางสวนสัตว์ สุดทางที่ท่าเรือนาเพย นัดเจออ้ายสูนคนขับเรือ ที่ค่อยประสานงานให้อีกครั้ง 






บริเวณท่าเรือมีร้านอาหารอยู่ 1 ร้าน จะสั่งอาหารที่นี่กินก็ได้ แต่ราคาจะสูงซะหน่อย




บริเวณลาดจอดรถ ก็จะมีปลาที่จับได้ในเขื่อนน้ำงึม นำมาตากแดด และขาย






ทริปนี้พวกเราซื้ออาหารกล่องกลางวันมาเลย จะได้ไม่ต้องเสียเวลามานั่งสั่ง กว่าจะทำกว่าจะกิน หมดไปชั่วโมงกว่าเหมือนคราวที่แล้ว เป็นข้าวหมูแดงจากฝั่งไทย ซึ่งราคาถูกว่าและสะดวกดี


อ้ายสูน คนขับเรือที่คอยประสานงานให้เรา 

 
เรือกว้าง นั่งสบาย


ถ่ายวิวไปเรื่อยๆ


เขตผาอวน-ผาตาว แต่ก่อนเป็นเขตอุดมสมบูรณ์ มีทุ่งนาที่เขียวงาม คนในเขตนี้จึงนิยมสร้างพระพุทธรูปตามแรงศรัทธาของตนเอง เพื่อนำไปประดิษฐานตามวัดและในถ้ำ โดยเฉพาะในถ้ำของผาอวน-ผาตาว อย่างมากมาย ในปัจจุบันนี้เขตผาอวน-ผาตาวไม่มีแล้ว เพราะการสร้างเขื่อนน้ำงึม น้ำงึมก็ท่วมพื้นที่นั้น วัดและถ้ำต่างๆที่มีพระพุทธรูปก็จมลงในพื้นน้ำ แต่ยอดผาอวน-ผาตาวยังปรากฏให้เห็นอยู่  แต่ก็ยังมีการสร้างพระพุทธรูปอยู่ตามเกาะต่างๆ 








ช่วงที่พวกเราไปเป็นเดือน พฤษาคม เป็นช่วงที่น้ำในเขื่อนลดลงมาก จะเห็นตอไม้มากมาย ถ้าขับเรือไม่ระวังอาจชนต่อไม้ได้














ยอดผาอวน ผาตาว ซึ่งพี่ปูที่ไปด้วยกันมาตกปลาบ่อยๆ บอกว่าเป็นแหล่งแมงกะพรุนน้ำจืด




นั่งเรือมาประมาณ 40 นาที ก็เริ่มเห็นหมู่บ้าน บ้านห้วยปุ่ง เพื่อรับพี่เสาและกลุ่มลูกหาบ




วิ่งเลยไปผ่านหน้าผาชั้นของภูผาด่าง 


วิ่งเลยผ่านทางขึ้นภูผาด่างมองย้อนกลับมา เห็นภูผาด่างเป็นเขาแนวยาว




เลยภูผาด่างเราก็จะเห็นจุดหมายเราได้ชัดขึ้น ทีเห็นเขาดูราบ เป็นภูหงส์ 


ยอดแหลมฝั่งขวามือของภูหงส์คือ ภูหวด



ใช้เวลาเกือบ 1 ชั่วโมง (มาถึง 15:20 น.)  จากท่าเรือก็มาถึง บ้านโพนสะหวาด  เมืองฮ่ม(ร่ม)  แขวงไซสมบูน ซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามภูผาด่างอีก 1 หมู่บ้าน
ที่นี่กำลังจะจัดตั้งเป็นเมือง ดูมีความเจริญทยอยเข้ามา





ชาวบ้านที่นี่เป็นชาวมั้งซะส่วนใหญ่  อาชีพจับปลาในเขื่อน เท่าที่คุย เขาบอกว่าหายากขึ้นทุกวัน เพราะปลาน้อยลง น้ำที่ใช้ก็เป็นน้ำบาดาลมา นานแล้ว