สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะขอมาเล่าประสบการณ์เรื่องเหลือเชื่อที่เจอกับตัวเองค่ะ ต้องบอกก่อนว่าเราเป็นคนชอบเที่ยวค่ะ เที่ยวได้หมดทุกที่ไม่ใช่แค่ทะเลหรือภูเขา แต่ไม่ว่าจะเป็นวัดหรือสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ตรงไหนสวยเราก็จะไปหมด ที่ไปคือไปแบบเน้นเที่ยวไม่ได้สายมูแต่อย่างใดนะคะ
เราเคยไปคำชะโนดมาแล้วครั้งนึง ตอนปี 2563  ตอนนั้นไปอุดรเพราะเป็นช่วงที่เพิ่งเปิดให้เที่ยวหลังโควิดรอบแรกระบาดหนักเจอตั๋วถูกเลยรีบจองเลยจ้า จองแบบไม่รู้ว่ามีอะไรให้เที่ยวบ้าง  ไปถึงโรงแรมถามพนักงานว่าอุดรมีอะไรให้เที่ยวบ้าง พนักงานเลยบอกให้ไปเที่ยวคำชะโนด ด้วยความไม่รู้อะไรเกี่ยวกับจังหวัดนี้เลย ไปก็ได้ ไปถึงก็เข้าในข้างในไหว้ขอพรพ่อปู่แม่ย่า ขอให้ภายในปีหน้ามีเงิน1ล้านบาท  คิดในใจ1ล้านสำหรับเรามันยากอยู่นะ ท่านจะให้เราได้หรอ  สารภาพเลยว่าที่ขอไปแค่อยากลองดูว่าท่านจะศักดิ์สิทธิ์จริงหรือป่าว (อันนี้ไม่ควรทำตามอย่างยิ่งนะคะ)  บอกท่านว่าถ้ามีเงิน1ล้านจะกลับไปไหว้ท่านอีก
ผ่านไปไม่ถึงปีมีเงินในบัญชี1ล้านบาทค่ะทุกคน ตอนนั้นเราก็คิดว่าไม่น่าจะใช่หรอกมั้ง เรื่องที่ขอไปเรายังไม่ได้บอกแฟนนะคะ  เราก็เงียบๆไปค่ะ
จนผ่านไปเกือบปีเราฝันค่ะทุกคน  ฝันว่าเรากลับไปที่คำชะโนดแล้วเห็นพญานาคสีเงินๆขาวๆสวยมากค่ะ  แต่ท่านมาแบบดีมากๆเลยค่ะ สวยมาก
เราเลยเล่าให้แฟนฟังแล้วแฟนก็ไปเล่าให้รุ่นพี่ที่รู้จักที่เค้าเป็นสายพญานาคเค้าบอกว่าต้องกลับไปคำชะโนดเค้ามาทวงสัญญา    วันนั้นรีบเก็บเสื้อผ้าขับรถไปเองอย่างไวเลยค่ะ(เราอยู่นนทบุรี)  ไปถึงอุดรก็นอนพักคืนนึง  ตื่นมาอีกวันก็ไปคำชะโนดเลยค่ะ ไปถึงก็เหมือนเดิมซื้อบายศรีค่ะ  เดินเข้าไปด้านในตรงที่เค้าทำพิธีให้วางบายศรีพ่อปู่แม่ย่ากัน  เราเป็นคนบนเราก็ถือบายศรีพอคนนำสวดเริ่มสวดเท่านั้นละค่ะ  อยู่ๆน้ำตาก็ไหลจนควบคุมตัวเองไม่ได้เลยค่ะแฟนบอกว่าเราร้องไห้หนักมากแฟนเลยเอาบายศรีที่เราถืออยู่เอาไปถือแทนพอเอาบายศรีไปวางแฟนบอกว่าเราก็ยังพนมมืออยู่ตลอดแฟนแกะมือเราออกก็ไม่ออกแกะยังไงก็ไม่ออก  จนแฟนต้องพาออกจากจุดที่เรายืนอยู่จนเราหยุดร้อง  หยุดแบบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยค่ะ  คนแถวนั้นเค้าบอกว่าปู่กับยายรับรู้แล้วที่มาทำตามสัญญากับท่าน  เสร็จจากคำชะโนด รุ่นพี่ที่ไปด้วยเค้าชวนไปอีกที่นึงค่ะ ชื่อว่า "เกาะนาคี" ค่ะ  ส่วนมากคนจะไม่ค่อยรู้จัก   อยู่ห่างออกไปไม่ไกลค่ะ เลยคิดว่ามาแล้วก็ไปก็ได้  ไปถึงลงจากรถปิดจ้าเรือยังไม่ให้บริการ   กำลังจะกลับคุณลุงที่อยู่ตรงนั้นเค้าบอกว่าไปไหว้ตรงนั้นก่อนก็ได้นะเหมือนกัน  เราก็เดินไปเป็นเนินเล็กๆเราจำไม่ได้ว่าเป็นรูปปั้นแม่ย่านาคีหรือเป็นอะไรนะคะ  ไปถึงเรานั่งกำลังจะพนมมือไหว้อาการน้ำตาไหลมาอีกแล้วค่ะ รอบนี้ร้องไห้แรงกว่าเมื่อกี้อีกค่ะแฟนบอกว่าร้องแบบฟุบลงไปเลยค่ะ  แล้วแฟนก็พยายามพาเราออกมาจากตรงนั้นแล้วเราก็หายทันทีเลยค่ะ  แต่ร้องไห้รอบนี้เรารู้สึกเราคิดถึงแบบคิดถึงมากๆคิดถึงตรงนี้คิดถึงแบบอยากไปเกาะที่ตอนนี้ปิดอยู่ คิดถึงแบบอยากไปหาค่ะ เราอธิบายไม่ถูกค่ะ  มันเป็นเรื่องเหลือเชื่อที่เราไม่คิดว่าจะเกิดกับตัวเองจริงๆค่ะ  หลังจากนั้นเราก็เชื่อเรื่องแบบนี้เลยค่ะ  ตอนนี้เราเลยกลายเป็นสายมูเต็มตัวเลยจ้า
ณ ตอนนี้ยังไม่เข้าใจเลยค่ะว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นเพราะอะไร 
กระทู้นี้เราเลยได้เก็บภาพบรรยากาศมาได้แค่นิดเดียว เพราะไม่มีสติในการถ่ายรูปเลยค่ะ

ตรงนี้เลยค่ะที่ทำให้เรามีอาการ***