ย้อนแย้งในย้อนแย้ง

อะไรที่บิดเบี้ยวมากๆ สุดท้ายก็พังเอง

สังคมที่นิยมพยายามเชิดชูของปลอมให้กลายเป็นของจริง

@@@@@@@@@@@@

เข้าใจได้ที่อินฟลูเอนเซอร์ทั้งหลายเลือกที่จะเงียบ และทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ใคร ๆ ก็ต้องทำมาหากิน ใคร ๆ ก็ต้องการเงินทองกันทั้งนั้น ลูกค้าคือพระเจ้า

แต่ถ้าทุกคนห่วงแต่หม้อข้าวของตัวเอง โดยไม่สนใจไยดีความผิดถูก ความบิดเบี้ยวของสังคม ซึ่งก็ไม่ใช่สังคมที่ไหนเลย มันคือสังคมของเรา สังคมที่เราอาศัยกันอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันเองนี่แหละ

คำพูดที่โคตรสวยหรู “เราจะส่งต่อสังคมที่ดีให้กับลูกหลานและคนรุ่นต่อไป” มันก็จะเป็นแค่คำพูดที่สวยหรู … มันเป็นได้แค่นั้นจริง ๆ

ผมถึงได้ตั้งคำถามไง คุณไม่อายตัวเองบ้างหรือ..? ที่วัน ๆ พร่ำบ่น พร่ำบอก ว่าสัมคมแห่งนี้มันกำลังมีปัญหา ลูกหลานเราจะอยู่ยังไง จะเติบโตมาเป็นประชากรแบบไหน บลา บลา บลา

บ่นกันจัง เถียงกันจริง แต่พอปัญหา××มาอยู่ตรงหน้า อยู่หน้าบ้านให้เห็นกันจะ ๆ เผือกเงียบกันหมด เพราะมันเกี่ยวพันกับลูกค้าของตัวเอง กลัวจะเสียลูกค้า เสียอู่ข้าวอู่น้ำ รายได้หดหาย

ที่พร่ำเพ้อถึงสังคมที่ดี สังคมคุณภาพ สังคมที่ไม่มีการเหยียด การบูลลี่ ดูเอาเถอะครับ ××ปลอมเปลือกกันทั้งนั้น

××ถามอีกที พวก××ไม่อายตัวเองกันเหรอวะ กูถามจริง ๆ ..?

ป.ล. เขียนเรื่องนี้แล้วขึ้นตลอด โทษทีนะ มันหงุดหงิดจริง ๆ

••••••••••••••••••••••••••••••••••••

เพจ ความเห็นของผม