แม่ผมบอกผมตั้งแต่เด็กๆเลยว่าโตมาต้องบวชนะ ตอนนั้นผมก็ไม่อะไรด้วยความเป็นเด็ก แต่พอเราโตมาอายุ20แล้ว  เรากลับไม่อยากบวชเพราะ    1.เราไม่อยากนอนในวัดเพราะอารมณ์แบบเราไปเข้าค่ายลูกเสือ   รด.   มันไม่สบายเนื้อสบายตัว  เราอยากนอนบ้าน  2.เราไม่อยากกินข้าววัดเพราะเป็นคนเรื่องมาก  เลือกกิน   ไม่ได้ติดหรูนะแต่หมายถึงเราไม่กินเผ็ด   ไม่กินผัก   ไม่กินนู่นนี่   3.ไม่อยากโกนผมโกนคิ้ว  เพราะ  เราเป็นคนหวงผมมากอะ  รู้สึกไม่หล่อเวลาหัวเกรียนตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว  4.  คือเราคิดว่ามันก็มีสิ่งอื่นที่เราตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ได้  เช่น  เราเรียนจบแล้วมีงานทำเลี้ยงดูพ่อแม่   พอท่านแก่  ป่วย  เราก็ดูแลเพราะคือหน้าที่ของลูก  ที่เห็นด้วยตาได้จริงๆว่าเราทดแทนคุณพ่อแม่ที่เลี้ยงเรามา     ทั้งนี้   ผมก็รู้สึกแย่นะที่ไม่ยอมบวชเพราะความกดดันที่เขาจะให้เราบวช   แต่เราไม่อยากบวชอะ   จะบาปไหม