เรากับแฟนอยู่ด้วยกันมาได้ 8 ปี ต่างคนต่างใช้ชีวิต ไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกัน แต่เราก็รักแต่ห่วงเขาอยู่ตลอด เรามีลูกด้วยกัน 2 คน มีแพลนสร้างบ้าน ซื้อรถ สร้างครอบครัวด้วยกันทุกอย่าง แฟนลาออกจากงาน แล้วกลับไปทำงานแถวบ้านอยู่กับเรากับลูก รายรับอาจจะน้อยลงใช้ชีวิตไปแบบ เหมือนขับรถตกหลุม แต่ทุกอย่างก็ไม่แย่ ใช้ชีวิตมาได้ปกติ แต่แฟนก็ต้องย้ายไปทำงานที่อื่น เพราะเคยทำงานแล้วได้เงินมากกว่านี้ เราไม่โอเค เพราะเรามองว่า เงินไม่เยอะ แต่แลกกับความสุขของลูก ที่ตกเย็น มีพ่อมีแม่ อยู่ด้วยกัน แต่สุดท้ายก็ต้องตามใจเขา เหมือนทุกอย่างกะปกติ และราบรื่น ลูกๆก็โทรหาพ่อทุกวัน เราก็มีแพลนจะลาออกจากงาน เพื่อที่จะไปทำงานกับแฟน ทางครอบครัวแฟนก็สนับสนุน อาสาจะเลี้ยงหลานให้เอง หลังจากที่แฟนมาทำงานได้ 6 เดือน เราก็ลาออกจากงานแล้วตามแฟนมา แต่... ต้องมารับรู้ ว่าแฟนตัวเองมีคนอื่น นอกใจ นอกกาย ทุกอย่าง เราขอให้แฟนตัด แฟนบอกจะเลิก จะตัดให้ แต่ไม่เลย พวกเขายังคุยกัน ยังตกลงนู้นนี่กัน เราไม่โอเค เรากดดันเขา ให้เลือกสักทาง แฟนบอกเลือกอีกคน แฟนไม่เลือกเรา เราอวดเก่ง ว่ารับได้ แล้วยื่นข้อเสนอต่างๆ ให้พวกเขา เวลาผ่านมาได้แค่ไม่ กี่ ชม. เราฟูมฟาย เราโคตรไม่โอเค เราอ้อนวอนแฟน ให้เลือกเรา เลือกลูก เราห่วงความรู้สึกลูกมาก ว่าพวกเขาจะเป็นยังไงต่อจากนี้ แฟนบอก แฟนขอเคลียร์กับผู้หญิง แฟนบอกจะกลับมาหาเรากับลูก แต่ขอเคลียร์เป็นการส่วนตัวกับเขา พอแฟนตัดสินใจเลือกเรา แฟนกลับมา เหมือนทุกอย่างไม่เหมือนเดิม เขาบอกกลับมาให้ได้ แต่ต้องยอมรับ ว่าไม่เหมือนเดิม และมันไม่เหมือนเดิมจริงๆ แฟนเฉยชา แฟนยังคิดถึงอีกคน รักอีกคน เขาเหมือนพยายามทำอะไรหลายๆอย่าง ให้ผ่านพ้น ให้ลืมไป แฟนไม่กล้าผ่านสถานที่บางที่ เพราะยังคิดถึงอีกคนอยู่ มาตอนนี้ เรารู้สึกผิด เหมือนเราพยายามรั้งคนนึงไว้ คนที่เขาไม่รักเราแล้ว แฟนดูจะทำอะไร ฝืนมาก เราอึดอัด เราลำบากใจ เราเห็นคนที่เรารักไม่มีความสุข เราไม่โอเค เราก็อยากปล่อยให้เขาไป เราไม่ได้อยากได้แค่ตัว เราอยากได้ใจแฟนด้วย เราควรถอยออกมาจริงๆใช่ไหม
จะจัดการความรู้สึกนี้ยังไง หรือควรไปแบบไหนต่อดี ?