สวัสดีค่ะ เราคบกับแฟนมาปีนี้ปีที่11 แต่ยังไม่ได้แต่งงาน เพราะเรียนจบแล้วต้องมาดูแลแม่ที่ป่วยเป็นมะเร็งปอดระยะสุดท้าย แต่แม่เรามีความต้องการอยากเห็นเรามีครอบครัวก่อนจะเสีย ซึ่งเราคุยกับแฟนถึง3ครั้งว่ามาขอได้ไหม มาแต่งได้ไหม แม่เราแย่มากๆแล้วนะ.. แฟนไม่มีปัญหาอะไร.. แต่ครอบครัวแฟนมีปัญหา คือแฟนเรามีอาชีพค้าขาย(เรียนจบ ป.ตรี มา แต่ออกงานเพราะโควิดเลยมาค้าขาย) ซึ่งด้วยแฟนไปปรึกษาพ่อหรือแม่หรือญาติตัวเองก็ไม่มีใครช่วยอะไรได้ในเรื่องสินสอดหรือค่าใช้จ่ายในงานแต่งได้เลย เพียงเพราะพ่อแม่แฟนเรามีประวัติไม่ค่อยดีนัก จึงทำให้ไม่ค่อยมีคนรอบตัวชอบ อันนี้เราก็พยายามเข้าใจว่าเรารักลูกชายเขา แต่คุยเท่าไหร่ก็ไม่มาขอสักที จนเมื่อวันที่ 28เมษายน 2565 ที่ผ่านมา แม่เราเสียแล้ว.. พอถัดมาจากงานศพแม่ได้สัก1อาทิตย์ เราเปิดใจคุยกับพ่อ ถามพ่อว่าอยากให้หนูแต่งงานหรือยัง? พ่อก็ตอบว่า "ตอนแม่ยังอยู่ทำไมไม่คิดจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย" ซึ่งเราก็พูดไม่ออกอีกเลย ได้แต่ร้องไห้คนเดียว.. แต่ระหว่างที่ดูแลแม่ เราดูแลแม่คนเดียวทุกอย่าง พ่อก็ช่วยบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะเป็นเราดูแลทั้งหมด เพราะพ่อกับพี่ชายไปทำงาน.. เราเองอยากแต่งนะ แต่ติดตรงที่เราไม่มีงานทำเพราะเราต้องดูแลแม่ เราต้องนอนกับแม่ เฝ้าแม่ไม่ห่าง ส่วนแฟนเรา เราก็คุยเรื่องสินสอดกับแม่ไว้บ้างแล้ว แต่แฟนไม่มีทางหาเงินมาแต่งได้เลย.. เราไม่รู้จะทำยังไง เรามีอะไรเราจะปรึกษาแม่ตลอด ตอนนี้แม่ไม่อยู่ เรารู้สึกเคว้งคว้างมากๆ ไม่รู้จะคุยกับใคร เรารู้สึกผิดอยู่ในใจมากๆที่ไม่ได้ทำสิ่งที่แม่ต้องการให้เรียบร้อย ญาติๆเราก็พูดว่าให้แต่งงานก่อนที่แม่จะเสีย แต่แล้วก็ไม่ทันแล้ว..แม่เสียไปแล้ว ส่วนครอบครัวแฟนก็ไม่มีทีท่าจะช่วยแฟนเราหาเงินมาแต่งแต่อย่างใด ได้แต่บอกแฟนเราว่า "ไม่มี ไม่รู้จะหามาจากไหน" เพราะเขาเองเป็นหนี้รายวัน หนี้สินเยอะ เราก็ไม่โอเคกับครอบครัวแฟนเราเท่าไหร่ แต่เราก็พยายามเข้าใจว่าเรารักลูกเขา แต่แฟนเราก็ไม่อยากจะอยู่บ้านเพราะเบื่อที่มีพ่อแม่แบบนี้ แฟนร้องไห้ต่อหน้าเรา บอกว่าขอโทษ..ที่ทำให้เป็นแบบนี้ ขอโทษที่เกิดมาในครอบครัวแบบนี้ ไม่ได้อยากมีพ่อแม่แบบนี้เลย.. เหตุผลที่ทำให้เรายังคงคบกับแฟนอยู่เพราะว่า เขาเป็นผู้ชายขยัน สุภาพ ให้เกียรติ ไม่เจ้าชู้ แสดงออกทุกอย่างว่ารักและเป็นห่วงเรา เราเลยรู้สึกโชคดีที่ได้คนดีๆ แต่เราแค่ไม่ชอบครอบครัวเขา..และเราจะเดินต่อยังไงดี? เราจะทำให้ความผิดอันใหญ่หลวงนี้มันคลี่คลายยังไงดี มันฟุ้งอยู่ในใจตลอดเวลาในวันที่แม่ไม่อยู่.. 😔