สวัสดีค่ะเราชื่อแซ็คนะคะ อายุ12ปีเราเป็นลูกคนโต และมีน้องคนเล็กอายุ9ขวบ ไม่ได้ช่วยทำงานเอาแต่เล่นเกม คุยกับเพื่อน องที่จะมาเล่าคือวันนั้นเราไปเที่ยวกับครอบครัวแล้วญาติเรารู้ว่าเรามีคนที่ชอบแล้วก็ พูดแซวเราแล้วแม่ก็มาได้ยิน ตอนนั้นแม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรแต่มาแวะกินข้าวและซ้อมรถระหว่างนั่งกินข้าวญาติเรา คนนึงก็พูดชื่อคนที่เราชื่อออกมา แม่ก็พูดว่าเราว่า "อ่ะอย่าทำตัวเกินเด็ก ถ้ามันชวนไปทำอะไรไม่ต้องสาระแนไป" แล้วเราก็พูดว่า"ก็หนูลูกแม่"แม่ก็ตอบกลับมาว่า"ไม่ใช่ลูกกู"ตอนนั้นเราจุกออกมากๆจุกอกจนพูดไม่ออกเราเงียบไป สักพักแล้วเราก็ถามแม่ว่า"ไม่ใช่ลูกใช่มั้ย"แม่ก็ตอบว่า"เออไม่ใช่ลูกกู ลูกกูมีคนเดียว"ตอนนั้นเรารุกเดินออกไปจากตรง นั้นเลยคือน้ำตามันไหลออกมากับสิ่งที่แม่พูดแม่พูดต่อหน้าญาติเราเราอายมากที่มีแม่แบบนี้ตอนนั้นสิ่งที่เราคิดได้ก็คือถ้านี้กลับไปเราจะฆ่าตัวตายตั้งแต่วันนั้นจนถึงทุกวันนี้เราก็ยังไม่ลืมและอยากที่จะหนี ออกจากบ้านและอยากตายอยู่เสมอ
แม่ไม่เข้าใจจะทำไงดี
สวัสดีค่ะเราชื่อแซ็คนะคะ อายุ12ปีเราเป็นลูกคนโต และมีน้องคนเล็กอายุ9ขวบ ไม่ได้ช่วยทำงานเอาแต่เล่นเกม คุยกับเพื่อน องที่จะมาเล่าคือวันนั้นเราไปเที่ยวกับครอบครัวแล้วญาติเรารู้ว่าเรามีคนที่ชอบแล้วก็ พูดแซวเราแล้วแม่ก็มาได้ยิน ตอนนั้นแม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรแต่มาแวะกินข้าวและซ้อมรถระหว่างนั่งกินข้าวญาติเรา คนนึงก็พูดชื่อคนที่เราชื่อออกมา แม่ก็พูดว่าเราว่า "อ่ะอย่าทำตัวเกินเด็ก ถ้ามันชวนไปทำอะไรไม่ต้องสาระแนไป" แล้วเราก็พูดว่า"ก็หนูลูกแม่"แม่ก็ตอบกลับมาว่า"ไม่ใช่ลูกกู"ตอนนั้นเราจุกออกมากๆจุกอกจนพูดไม่ออกเราเงียบไป สักพักแล้วเราก็ถามแม่ว่า"ไม่ใช่ลูกใช่มั้ย"แม่ก็ตอบว่า"เออไม่ใช่ลูกกู ลูกกูมีคนเดียว"ตอนนั้นเรารุกเดินออกไปจากตรง นั้นเลยคือน้ำตามันไหลออกมากับสิ่งที่แม่พูดแม่พูดต่อหน้าญาติเราเราอายมากที่มีแม่แบบนี้ตอนนั้นสิ่งที่เราคิดได้ก็คือถ้านี้กลับไปเราจะฆ่าตัวตายตั้งแต่วันนั้นจนถึงทุกวันนี้เราก็ยังไม่ลืมและอยากที่จะหนี ออกจากบ้านและอยากตายอยู่เสมอ