บอกก่อนเลยว่าเราค่อนข้างชัดเจนกับความรู้สึก และชัดเจนกับการพูดคุยกับแฟนมาก วันนึงเราคุยกับแฟน ถามไถ่กันนู่นนี่นั่นปกติ แต่มีอยู่สถานการณ์นึงในการพูดคุย คือ แฟนเราชอบบอกให้เราใจเย็นในเรื่องเราสองคน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการคุยกัน เจอกัน ทำไรด้วยกัน หรือ เรื่องอะไรก็ได้ที่เป็นเรื่องระหว่างเรากับแฟนน่ะ แต่เรื่องอื่นไม่เคยบอกให้เราใจเย็น คือก็ งง นะ แล้วก็มีคำนึงที่เราบอกแฟนว่า "พี่ดูเย็นชามากเลยนะ" เขาก็ถามเราว่าเย็นชายังไง เราก็อธิบายให้เขาฟังปกติ เขาตอบกลับมาว่า คิดมากไปหรือป่าว ไม่ต้องคิดมาก ไม่มีอะไรหรอก เราก็เลยบอกว่า มันไม่ใช่เรื่องแค่นี้ บลาๆๆๆ แล้วเราก็บอกว่า นอยๆๆๆ จนเขาก็ถามเรามาประโยคนึงว่า "คบกับพี่แล้วมีความสุขมั้ย" เราก็เลยสตั๊นกับตัวเอง รู้สึกเหมือนเขาจะบอกอะไเราสักอย่าง เราก็เลยถามเขาว่า "ทำไมถึงถามแบบนี้ล่ะคะ" แฟนเราบอกว่า "ก็ถ้าอยู่ที่ไหนแล้วไม่มีความสุข ก็ไม่ต้องอยู่หรอก" (แต่น้ำเสียงเขาใจเย็นเป็นปกติเหมือนคุยกันปกติเลย) เราก็ไม่เก็ท ก็เลยถามไปว่า "มีอะไรจะบอกหรือป่าวคะ" แฟนเราบอกว่า "ไม่มีนะ ก็แค่บอกไว้" เราก็เลยถามเขาว่า "แล้วพี่ล่ะ คบกับหนูมีความสุขมั้ย" เขาบอกว่า "ก็มีนะ" เราก็เลยถามว่า "ถ้าหนูบอกว่า "ถ้าตอบว่าไม่มีความสุขล่ะ แต่รักพี่มากนะ" แฟนเราสวนกลับมาว่า "ถ้ารัก มันก็คือความสุข ถ้าไม่มีความสุขคือไม่ได้รัก" วินาทีนั้นเราอยากร้องไห้มากเลย เรารู้จักเขาและรู้สึกได้แหละว่าเขารักเรามาก แต่คงรักในแบบฉบับของเขาเอง เอาจริงๆเรารู้สึกว่าความรักเรากับเขามันดูต่างกันตรงที่ว่า เราเป็นคนแบบดูติดแฟน มุ้งมิ้ง หวานๆในแบบของผู้หญิง ส่วนแฟนเราจะหวานไม่เป็น แต่พยายามทำ พยายามใจเย็น พยายามทำในสิ่งที่พอทำได้เพื่อเรา ดูเป็นคนรักครอบครัวมากๆ เรามั่นใจในตัวเราตรงที่เขาไม่มีคนอื่นแน่นอน เรื่องนี้วางใจได้เลย เพราะเขาความคิดเป็นผู้ใหญ่มาก 

แต่เรื่องที่เราอยากรับความคิดเห็นจากเพื่อนๆในกระทู้ คือเรื่องที่เขาพูดว่า "หนูคบกับพี่แล้วหนูมีความสุขมั้ย" ประโยคนี้ในความเห็นและจากที่อ่านข้อความของเรา เพื่อนๆคิดยังไง มาแชร์กันนะคะ