สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เรียกว่ามาสนทนาแก้อาการเหนื่อยอาการท้อแล้วกันนะคะ เราแค่อยากมีเพื่อนคอยรับฟังค่ะเพราะเราได้ตัดสินใจเรียบร้อยแล้ว

เริ่มเลยค่ะ หลังจากเราเลิกคบกับแฟนเก่าไปเนื่องจากอยู่กันคนละประเทศและโควิดทำให้เค้าก็มาไม่ได้ เราก็ไปไม่ได้ เราทั้งสองคนเป็นพนักงานประจำทั่วไปก็เลยจะลาไปเจอกันยากมาก แล้วอีกอย่างก็จางๆกันไป พอจบจากคนนี้แล้วเราก็ไม่ได้มีใครเลยค่ะ เพราะเราไม่ได้ขาดด้วยมั้งคะ เรามีเพื่อนๆที่ทำงานใกล้กัน ไปไหนก็มีเพื่อนไป เหงาก็นัดกันกินข้าว ไปคาเฟ่ เว้นไประยะนึงได้เลยถึงได้เริ่มคุยคนใหม่

แล้วกับคนนี้ทุกอย่างก็ดำเนินไปดีมากๆเลยค่ะ เราคุยกันแบบที่เปิดใจเรื่องส่วนตัวกันหมด อาจจะเพราะเค้าดูเป็นผู้ใหญ่ ไม่งี่เง่า แต่เค้าอ่อนกว่าเรา 4 ปีนะคะ ทำงานเป็นวิศวกรบริษัทดังที่ใครก็อยากเข้า เงินเดือน+โอทีก็สูงมากเทียบกับวัยเค้า พอเราตกลงคบกันเราก็ทำใจตั้งแต่แรกค่ะเพราะเค้าบอกเค้าไม่มีเวลาให้เท่าไหร่ ทำงานไม่มีวันหยุด เราก็เชื่อนะคะเพราะช่วงทำงานเลิกดึกๆบางวันก็คอลมาตอนอยู่ที่ทำงาน บอกคิดถึงคุยกันดีมากๆ เค้าพยายามหาเวลาพักเที่ยงมั่ง พักเบรคเย็นมั่งมาหา มากินข้าวกับเรา ที่พักเราอยู่ใกล้ๆที่ทำงานกับหอเค้าค่ะแต่เราไม่เคยไปหอเค้านะคะ เพราะกว่าเค้าจะเลิกก็ค่ำแล้ว เวลาที่ว่างก็น้อย ไม่สามารถนัดให้ลงตัวได้ เราก็เชื่อมาตลอด

ซึ่งปกติเราไม่ได้แอดเฟสเค้าค่ะ เพราะเค้าเคยเปิดให้ดูว่าเค้ามีไว้แค่ส่อง ไม่ได้โพสอะไร ตัวเราเองก็โพสเยอะแยะแชร์อะไรฮาๆ ก็รู้สึกไม่อยากให้เค้ามีเฟสเราด้วยเพราะเพิ่งคบกันค่ะ เราค่อนข้างคิดเยอะกว่าจะรับแอดใคร เค้าเปิดให้ดูแปบเดียวเราก็จำชื่อเฟสได้แล้วค่ะ เค้าใช้ชื่อจริงนามสกุลจริงด้วยเลยทำให้เราจำได้ วันอาทิตย์ที่ผ่านมาอะไรดลใจเราไม่รู้ ให้เราเข้าไปส่องเฟสเค้า แล้วก็เจอจังๆเลยค่ะ เค้าไลฟ์สดขายเสื้อผ้ามือสองของตัวเองกับเสื้อผ้าผู้หญิงมือ1และ2 ตอน4ทุ่มเมื่อ 3 วันที่แล้ว ซึ่งวันนั้นเค้าบอกเราช่วง21.45ว่ากำลังจะกลับ เลิกงานแล้ว นี่ก็นั่งฟังไลฟ์จนจบ เห็นหมดเลยว่ามีผู้หญิงอยู่หลังกล้องแน่ๆถึงจะไม่ออกกล้อง ก่อนจบเค้าก็ทิ้งท้ายว่าเดี๋ยวรอบหน้าเอานางแบบมาใส่ให้ดูจะได้เห็นชุดชัดๆ ทุกอย่างพังวันนั้นเลย ถ้าเราเจอตอนเค้ากำลังไลฟ์ก็คงมีการคอมเม้นเข้าไปแน่ๆ เพราะเราก็ไม่ใช่คนยอมคนเหมือนกัน โชคยังดีที่เราคบกับเค้าแค่ 3 เดือน ไม่เสียเวลาไปมากกว่านี้ แต่เรารู้สึกเจ็บมากเลยค่ะ

พอเราถามเค้าก็บ่ายเบี่ยง พูดแต่ขอโทษ ไม่กล่าวถึงผู้หญิงคนนั้นเลย ล่าสุดส่งเพลงคนบาปมา และขอโทษอีกครั้งพร้อมบอกคิดถึงและใจหาย ขอโทษกับความเห็นแก่ตัวทำให้เราเสียใจ เรางงมากค่ะว่าคนเรามันจะเนียนได้ขนาดนี้เลยหรอ งานก็ยุ่งขนาดนั้นแล้วทำไมต้องหาเรื่องอะไรแบบนี้เพิ่มด้วย ทำไมทำร้ายคนอื่นได้ขนาดนี้ เพื่อนๆมีประสบการณ์แนวนี้มั้ยคะ ขอกำลังใจให้เราเดินต่อแบบไม่โหวงได้ทีค่ะ ถ้าไม่นับเรื่องผู้หญิงเขาคือผู้ชายที่เพรียบพร้อมมากจริงๆ เรื่องนี้ตอนแรกเรากะจะหาเฟสผู้หญิงแล้วบอกเรื่องจริงที่เราโดนกระทำแต่เราหาไม่เจอค่ะ เหมือนฝั่งนั้นเองเค้าก็จะไม่แอดเฟสกัน ผ่านมาหลายวันเราเริ่มตั้งตัวและความรู้สึกเสียใจเบาลงแล้วด้วยค่ะ อวยพรให้เค้ากลับตัวกลับใจได้และอยู่กับคนนั้นให้ดี เราออกมาเงียบๆแล้ว ถือเป็นเรื่องสุดท้ายที่จะให้เค้าค่ะ

ขอบคุณนะคะที่รับฟังกัน