เราคบกับแฟนมาได้6เดือน อย่างที่เคยบอกกับเพื่อนๆพี่ๆไปว่า .. ก่อนหน้าที่เรากับแฟนจะคบกันแฟนเรามีคนที่ชอบมากๆอยู่คนนึงคนค่ะ ได้คุยกันทุกๆวันเหมือนเป็นชีวิตประจำวันของกันและกันประมาณเกือบ2ปี(เขาเป็นเพื่อนกันในเกมส์และเพิ่งมาบังเอิญรู้ว่าเคยทำงานที่เดียวกันแต่ผู้หญิงไม่ได้รู่จักแฟนเรา ) ผู้หญิงคนนี้สวยมากค่ะ น่ารักและเพรียบพร้อมไปหมดทุกอย่าง แต่เขามีแฟนอยู่แล้วคบกันมา10กว่าปี และเค้าได้มาคุยกับแฟนเรา เวลาที่แฟนผู้หญิงคนนั้นไม่อยู่ แฟนเราจะสำคัญสำหรับเค้ามากค่ะ ทั้งเป็นที่ปรึกษา คอยเอาใจ คอยเฝ้าจนหลับไป คอยคิดถึงและเป็นห่วง แต่เค้า เรียกแฟนเราว่าเป็นเพื่อนสนิท. เค้าทำตัวแปลกๆค่ะ เหมือนตัวเขาบอกแฟนเราชัดเจนว่าเค้ามีแฟนอยู่แล้ว แต่ว่าชอบแสดงท่าทีหึงหวง แสดงความเป็นเจ้าของกับแฟนเรา พอแฟนเราจะไปคุยกับคนอื่น เค้าก็สั่งห้ามคุยกับคนอื่นห้ามไปชอบหรือรักคนอื่น ชอบร้องเพลงหรือส่งคลิปวิดีโอ หรือ ส่งรูปถ่ายมาให้แฟนเราเก็บไว้ดูในโทรศัพท์ เวลาลงรูปหรือสตอรี่อินสตราแกรมอะไรก็จะมีการโพสแคปชั่นลอยๆถึงแฟนเรา ซึ่งแฟนเราก็เพ้อหนักมากค่ะ มีความหวังว่าสักวันหนึ่งเค้าจะได้ผู้หญิงคนนี้มาเป็นตัวจริง จนวันหนึ่งที่แฟนเราได้ตัดสินใจเดินออกมาและได้มารู้จักและคบกับเรา ก็จะมีเรื่องของผู้หญิงคนนี้เข้ามาในการพูดคุยเสมอ ทั้งชื่นชม ยกยอ พูดถึงในความดี ให้เราฟัง และ บ่อยครั้งจะชอบพูดถึงผู้หญิงคนนี้แบบไม่มีปี่ไม่ขลุ่ย ชอบเปรียบเทียบ. (เราเล่าข้ามไปค่ะ ตอนที่แฟนเราคบกับเราแล้ว ผู้หญิงคนนั้นก็มาออกคำสั่งให้แฟนเรามาเลิกกับเราและเป็นเพื่อนกับเค้าเหมือนเดิมค่ะ) จนวันนึงเราได้คุยกับแฟนว่า ถ้าอยากกลับไปรอผู้หญิงคนนั้นก็ไปได้นะ  เราจะขอออกไปจากชีวิตเค้าเอง แต่แฟนเราก็โกรธและบอกว่าเราคิดมากไปเอง เค้าแค่พูดแต่เค้าไม่ได้คิดอะไร. จนเวลาผ่านไปเรื่อยๆ ... เราเริ่มรู้สึกว่าตัวเราเองเริ่มชอบเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับเค้า อยากให้แฟนเอาใจ อยากให้แฟนห่วงใยเราแบบที่เค้ามีให้ผู้หญิงคนนั้น อยากเป็นที่1ในใจของแฟนเรา เราทำทุกอย่างเลยค่ะ ไม่ว่าจะดูแลแฟนทั้งเรื่องการกินอยู่ การเอาอกเอาใจ อยากพยายามดูดีเพื่อให้ได้ใจแฟนของเรา แต่เราเหนื่อยมากเลยค่ะ... วันก่อนเราได้เข้าmailของแฟน และเราก็จุกมากค่ะ เพราะเราไปเห็นจดหมายในฉบับร่างที่แฟนเราเขียนถึงผู้หญิงคนนั้นและเก็บไว้ มาตลอด3เดือน และเรารู้สึกเจ็บและจุกมากค่ะที่แฟนเราเหมือนจะอยากเก็บมันไว้ แต่เพราะไม่อยากมีปัญหากับเราเขาถึงลบและพยายามทำสถานการณ์ให้มันปกติ โดยที่ไม่ได้อธิบายอะไรให้เราฟังเลย แค่บอกว่าตอนนี้เค้ารักเราคนเดียว. เราก็ได้แต่ยิ้มและทำท่าเหมือนรู้สึกดีแต่ลึกๆเรามันจุก มันรู้สึกว่าโลกไม่ได้สดใสเหมือนเดิม นอนไม่หลับ ไม่มีสมาธิที่จะทำงานหรือทำอะไร รู้สึกชีวิตมันแย่มากค่ะ เพราะเรากังวลไปแล้วยังไม่สามารถจะสะบัดความคิดและความรู้สึกที่มีออกไปได้เลย เรารู้สึกเจื่อนทุกครั้งที่เค้าชอบดาราที่หน้าคล้ายผู้หญิงคนนั้น หรือยังชอบในสิ่งที่ผู้หญิงคนนั้นชอบ.  และตอนนี้จากที่เค้าสองคนเคยตัดช่องทางการติดต่อของกันและกันไป แต่ดูเหมือนผู้หญิงเองก็พยายาใจะให้แฟนเราเข้าไปดู นั่นก็คือเค้าปลดบล้อคแฟนเรา ทั้งเบอร์โทรศัพท์ อินตราแกรม เฟสบุ๊ค และทุกๆช่องทาง เราเองก็พยายามคิดค่ะว่าเค้าคงไม่ได้คิดอะไรแล้วจริงๆก็ได้ แต่อีกใจเราก็กังวลมากๆค่ะว่าถ้าแฟนเราไปเห็นหรือเริ่มไปสนใจผู้หญิงคนนั้น เค้าอาจจะอยากกลับไปรอผู้หญิงคนนั้นก็ได้ค่ะ เพราะผู้หญิงคนนั้นเองเคยบอกว่าจะเลิดกับแฟนและขอให้แฟนเรารอเค้าและคุยกับเค้าไปเรื่อย ไม่ทิ้งเค้าค่ะ

ตอนนี้เราเกิดคำถามกับตัวเอง ว่าเราพยายามทำดีไปทำไม? ทำเพื่ออะไร? พยายามที่จะได้ใจเค้ามาแล้วยังไง?

เราได้มีการพูดคุยกับแฟนเป็นครั้งที่2บอกกับแฟนว่าเรารู้สึกแย่มากๆ ทุกอย่างมันทำให้เรากังวลไปหมด เหมือนตัวเรางี่เง่าอยู่คนเดียว รักเค้าอยู่ฝ่ายเดียว เค้าอาจจะรักเราบ้างค่ะ แต่ไม่เท่าคนนั้นที่เค้าใฝ่ฝัน เรารู้สึกไม่อยากยืนอยู่ตรงนี้เลยค่ะ .
ลึกๆเราพอจะรู้ค่ะ ว่าเรื่องของเค้ากับผู้หญิงคนนี้มันเป็นไปได้น้อยมากๆ เพราะแฟนเราไม่ได้หล่อหรือมีอะไรที่เทียบแฟนปัจจุบันของเค้าได้เลย แต่มันไม่รู้ทำไมเราถึงรู้สึกแย่ตลอดเวลา หึงหวง ตามดูเรื่องราวรูปถ่าย ความน่ารักของผู้หญิงคนนั้น จนเผลอมาด้อยตัวเราเอง. และพยายามทำตัวหรือชอบเหมือนคนนั้น แต่อีกใจก็ไม่อยากทำเพราะกลัวว่าทำไปแล้วยังไงแฟนเราก็จะคิดถึงผู้หญิงคนนั้นอยู่ดี.

ตอนนี้เราสับสนค่ะว่าเรารักแฟนที่อะไรเค้าชอบให้เราเป็นฝ่ายตามเค้าตลอด ไม่ว่าจะทะเลาะกันหรือทำอะไร เค้าจะเป็นฝ่ายถือไพ่เหนือกว่าเราเสมอ พูดจาไม่แคร์ ไม่ได้เป็นห่วง ไม่ได้มีใจอยากจะเจอกัน ถ้าเราไม่ง้อเค้าก็จะไม่ง้อ และเค้าก็สามารถกินอิ่มนอนหลับ ไม่ต้องคุยกับเราเป็นอาทิตย์เค้าก็ยังอยู่ได้ค่ะ.
แฟนเราไม่ได้เป็นคนหล่อเลยค่ะ (ครั้งแรกที่เราคบแฟนเราเพราะเราคิดว่าเราเองก็ผิดหวังมาเยอะ พอได้เจอกับแฟนเราคนนี้เราเลยคิดว่าเราอยากตัดเรื่องหน้าออกไปหวังว่าจะเป็นความรักที่ดีที่แค่จริงใจต่อกันและกันก็พอ  แต่เราก็ผิดหวังไม่ได้เป็นอย่างที่เข้าใจค่ะ และดูเหมือนว่าตอนนี้เราพยายามจะรักเค้าที่ข้อเสียไปหมด ทั้งแข็งกระด้าง,ติดเกมส์,ไม่สนใจ,ไม่แคร์ แต่เราไม่รู้ว่าทำไมเราถึงได้มีความรู้สึกรักและอยากชนะใจเค้ามากขนาดนี้.

กลายเป็นเราก็รู้สึกตัวเราขาดความมั่นใจไปด้วยที่ถูกแฟนตัวเองเอาไปเปรียบเทียบกับคนที่เค้าชอบ. และบางทีเราก็รู้สึกเจ็บทุกครั้งที่คิดได้ว่าเค้าคบเราเพราะอยากลืมและอยากให้คนนั้นที่เค้าชอบสนใจและหวงเค้าเหมือนเดิม เค้าอยากเป็นฝ่ายทิ้งผู้หญิงคนนั้น แฟนเรารู้สึกภูมิใจในตัวเองมากๆที่มีผู้หญิงสวยๆตามหึงหวง และ...  ตอนนั้น(เราเล่าข้ามไปต้องขอ อภัย ด้วยนะคะ) แฟนเราบังคับให้เราเป็นคนคุยกับผู้หญิงคนนั้นที่กำลังตามตื้อแฟนเราอยู่ ว่าเราเป็นแฟนเค้านะ และ ห้ามผู้หญิงคนนั้นมายุ่งอีก เหมือนแฟนเราจะแสดงออกไปเพื่อเอาชนะผู้หญิงคนนั้นค่ะ เราเองก็ทำไปเจ็บไป รู้สึกว่าเค้าให้เราทำๆไม มันไม่ใช่เราเลยที่ต้องไปจัดการเรื่องแบบนั้น ตัวเค้าต้องเป็นฝ่ายที่จบเอง แต่แฟนเราก็คุยยืดเยื้อไม่จบสักที.

เราเล่าวกไปวนมา เราขออภัยทุกท่านด้วยนะคะ. เราพยายามเล่าตามความรู้สึกที่มีที่คิดออกมาได้ทั้งหมดเลยค่ะ

ตอนนี้เราไม่รู้ว่าเป็นเพราะความรู้สึกน้อยใจและเสียใจอยู่หรือเปล่า เราถึงได้คิดอยากจะพอกับความสัมพันธ์แบบนี้แล้วค่ะ. เราอยากรักและเริ่มต้นกับคนที่พร้อมจะเริ่มไปพร้อมๆกัน ไม่ใช่เป็นคนที่ต้องระแวงหรือคอยประหม่าทุกครั้งเวลาอยู่กับแฟน. หรือ ถ้าเราคิดมากจนเกินไป หรือทัศนคติของเรามันแย่และแคบเกินไป เราขอคำแนะนำจากทุกท่านด้วยนะคะ

ขอบคุณค่ะ🙏🏻