ครอบครัวผม ผู้เป็นเจ้าของมรดกคือย่า
ซึ่งย่ามีที่ดินอยู่จำนวนหนึ่งไม่ทราบแน่ชัด ตอนเด็กๆผมจะถูกมาอยู่กับย่าในช่วงปิดเทอมทุกเทอม
พ่อ เป็นลูกชายคนเดียว
อาพิณ เป็นลูกญาติซึ่งย่าขอมาเลี้ยงรับเป็นลูกบุญธรรมตัวเอง
แม่ ผู้ได้รับการกระทำร้ายจิตใจอย่างหนัดหน่วง
ผมและน้องชาย ตั้งแต่เด็กที่บ้านก็จะทราบกันว่าปู่ได้ขอบ้านอีกหลังที่เคยจะให้เป็นเรือนหอพ่อแม่ให้อาพิณ ซึ่งอาพิณได้ขายไปแล้วในราคา 3 ล้านบาทแล้วซื้อบ้านอีก ตำบลนอกเมืองออกไปในราคา 1 ล้านบาท
ปัญหาก็คือตอนที่ผมอายุ 18 - 21 ปี พ่อแม่เหมือนจะมีปัญหาเรื่องหึงหวง ซึ่งผมสามารถบอกได้เลยว่าตลอดเวลาแม่หาเงินเข้าบ้านมากกว่าพ่อหลายเท่าตัวและออกค่าใช้จ่ายในบ้านทั้งหมด พ่อจะออกในส่วนค่าเทอมซึ่งได้มาจากสวัสดิการทหาร พ่อไม่ได้ฝักจ่ายเอง  ตอนที่อยู่ในค่ายทหารแม่ทำร้านอาหารขายดีมาก แต่หลังจากย้ายครอบครัวกลับไปอยู่บ้านย่า แม่ก็ไม่ได้รับการสนับสนุนให้เปิดร้านอาหาร แม่ก็พยายามไปสมัครเป็นลูกน้องขายอาหารในโรงเรียน ซึ่งพ่อเองก่อนหน้านี้ไม่เคยต้องให้เงินใคร ก็ต้องมาให้แม่เดือนละ 3000 เพื่อใช้จ่ายแม่ ผม น้อง
พ่อเองมักพูดกับย่าเสมอว่าให้ยกให้ผมกับน้องชายไปเลยตัวเขาอยากไปบวช. บ้าน. ที่ดิน บางส่วนถูกพ่อเอาไปแอบขาย โดยปิดบังผมและน้อง พ่อทิ้งแม่ที้จดทะเบียนสมรสไปตั้งแต่ผม ประมาณ 23 ปี แล้ว ย่าเสียไปเกือบ 10 ปีแล้ว ก่อนหน้าพ่อยังไม่มอบให้ผมกับน้องเลย บอกไม่ไว้ใจแม่เดี๋ยวแม่เอาไปขายหมดเดี๋ยวผมกับน้องไม่มีบ้านอยู่ที่ทำกิน ผมสามารถบอกได้. พ่อขายในส่วนบ้านมากกว่า 5 ล้านซึ่งถือเป็นสินสมรส(หรือไม่)โดยไม่ให้แม่เลยทั้งตอนที่พ่อเองประสบอุบัติเหตุเกือบตายแม่ก็เป็นคนดูแลรักษา เสื้อผ้าของใช้พ่อแม่ก็เป็นคนซื้อให้ มีไม่ถึง 10 % ที่พ่อใช้เงินซื้อเอง แม่ผมอยู่อย่างลำบากมาก ผมไปถามพ่อ ซึ่งพ่อก็บอกไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้. ก็หน้านี้ผมยอมรับว่าผมดูแลแม่เองถ้าพ่อไม่ทำแต่ปัจจุบันตัวผมก็ล้มตกงานหนี้สินก็พอตัว มา 3 ปี แม่ผมตอนเจ็บป่วยผ่าตัดผมไปขอความช่วยเหลือให้แม่ยังถูกปฏิเศษ ผมเชื่อว่าสิ่งที่ผมมาถามวันนี้เพื่อขอความเป็นธรรมที่เราไม่เคยได้รับและเราก็พยายามสู้ด้วยเองมาตลอด 23 ปี  ใครก็ได้ครับช่วยเหลือที่รายละเอียดมีมากกว่านี้ครับ