สวัสดีครับทุกๆคน ผมมีอะไรจะมาเล่าเเละปรึกษามาถามหน่อย 

      ผมกับเเฟนผมคบกันได้ 4 เดือนเเล้วจะเข้าสู่เดือนที่ 5เเล้วครับ ผมกับเเฟนผมทะเลาะกันบ่อยมากทุกครั้งเเฟนผมจะเริ่มก่อน เเฟนผมเป็นที่ขี้งอล งี่เง่า เอาเเต่ใจ  เเฟนผมอายุ 26 ปีนี้เป็นครูสอนภาษาไทย เป็นคนอิสลาม ส่วนผมคนพุธอายุ24ปีนี้ ห่างกัน2ปี
      ผมคบกันได้ซักพักผมก็รู้เลย ว่าเเฟนผมเธอเหมือนจะไม่ยอมผม เหมือนกับต้องอยู่บนหรือผมต้องอยู่ไต้อำนาจเธอตลอด ไม่มีสิทธิ์พูด ไม่มีสิทธิ์ทำ ต้องทำตามที่เธอสั่งเธอบอก พอผมเเตกคลอกไม่ทำตามที่เธอสั่ง ไม่ทำตามที่เธอพูด ก็จะเริ่มงอลผม ผมทำไม่ได้ดั่งใจก็ว่าผมอีก ทะเลาะกันเองเช่น

         *วันหนึ่งเพื่อนกับเเฟนผมเเละผมอยู่ด้วยกันเเละเพื่อนเธออยู่กันหลายคนนะเเต่ละคนมีเเต่ผู้หญิงทั้งนั้น มีผมผู้ชายคนเดียว เเล้วนั่งคุยกันไปกันมา เข้าสู่เรื่องบนเตียง พูดกันว่า ผมชอบท่าไหน หรือบางครั้งก็ถามในคำถามที่ไม่ควร ต่อหน้าทุกคน เหมือนเเบบผมถูกบังคับทุกอย่างเลย พอผมไม่พูดเรื่องนั้นไม่ตอบก็ว่าผมเปลี่ยนไป  ว่าผมไม่พูด งอลทะเลาะผมอีก  
    
         กลางคืนดึกมาผมนอนหลับผมนอนคนหลับลึกไม่รู้ตัว พอตื่นเช้ามาว่าผมเมื่อคืนนอนหันหลังให้เลย ไม่กอดเรา ไม่เหมือนเดิม ว่าผมรักเธอน้อยลงว่าผมเปลี่ยนไปบ้าง ไม่เหมือนเดิม 
     
        เช่นวันนี้ เธอไปเที่ยวกับโรงเรียน ส่วนผมทำงานทั้งวันกลับบ้านมา ตอนเย็นทักหาเห็นเธอกินข้าวเราก็ถามอะไรไปปกติ สักพักผมให้เธอกินข้าวกับทางโรงเรียนก่อนจนเธอหายไปสักพัก ผมเลยเข้าเกมจะเล่นเกมROV รอ เล่นไปตาเเรกเธอก็ทักมาก็คุยๆกันไป เเล้วเธอก็หายไปสักพัก เข้าเล่นตาที่สอง เธอก็ทักมาบอกว่าไปเต้นไปร้องเพลงกับทาง พอเล่นไปสักพักเธอว่าผมไม่สนใจเธอ ไม่รักเธอเหมือนเเต่ก่อน ว่าผมมีคนอื่น จนเริ่มงอลผม พอผมบอกว่าทำไหมตอบว่าก็ด่าผมว่าผมเถียง ไม่เคยยอมรับผิดอะไรเลย รู้ไหมว่าผมเปลี่ยนไปมาก ไม่สนใจ เล่นเเต่เกม งั้นก็ไปอยู่กับเกมเลย ไม่ต้องมาสนใจ 

        ผมต้องทำยังไงดีครับผมจะพูดเรื่องนี้กับเธอก็พูดไม่ได้ พูดไปก็จะหลายเป็นว่าทะเลาะกันอีก ทั้งๆที่ผม พยายามทุกอย่างเพื่อไม่ให้เราสองคนทะเลาะกัน พยายามทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้เธองอลผม ผมไม่อยากจะพูด พูดไปก็มีเเต่ปัญหา 

        จนเมื่อไม่กี่วันมานี้  ผมบอกเเผ่นชีวิตผม ว่าผมจะใช้ชีวิตในวัย23-29 อยากไปไหนไปเที่ยวไหนก็ไป ถ้ามีเเฟนก็จะพาเเฟนไป ด้วยจะเก็บเงินปูทางไปอายุ 30 จะเริ่มสร้างครอบครัวเเต่งมีลูกไม่เกิน35ปี  
พอเเฟนผมได้ยินเท่านั้นเเหละ ไม่ชอบ ไม่โอเค อย่างเเรงเลย เธอบอกว่าไม่ไหวหรอกมีลูก35ปี  เธอต้องการเเต่งตอนเธออายุไม่ถึง30 นั้นคือ 2-3ปีนี้ ผมต้องเเต่งกับเธอเเล้วมีลูกกับเธออายุเธอไม่เกิน30ปี ถ้าเธอไม่ได้เเต่งกับผมก็จะไปเเต่งกับคนอื่นจะหาคนใหม่
เหมือนต้องการให้ผมรีบเเต่งกับเธอใน2-3ปีนี้เลย เเล้วผมเป็นพุธ 23ปี ยังไม่ได้บวชให้เเม่กับตายายเลย ผมอยากทำอะไรต่างๆให้มันเสร็จ เเละจะเเต่งงานเมื่อพร้อม ตอน30ปี เเต่เธอไม่ยอม อิสลามเป็นยังไงใครๆก็รู้ เเต่ผมไม่เกี่ยงศาสนา ผมเข้าได้หมด เเต่ผมขอเวลา ให้ผมได้ทำประเพณี ศาสนาของผมก่อนให้ผมได้บวชก่อน ผมเเค่อยากใช้ชีวิตก่อน เราไม่ได้โตเท่าเดิมนะครับ เราโตไปเรื่อยๆ เมื่อเรามีอายุเยอะๆ เราก็ไม่สามารถมีความสุขกับเรื่องเเบบนี้ได้เเล้ว เค้าจะไปสนุกสนานเเบบในวัย20-29ก็ไม่ได้เเล้ว ถึงตอนนั้นเราต้องจริงจังกับชีวิตเเเล้ว ผมรู้ด้อยค่าเหมือนผมไม่ใช่ผู้ชายเลย เหมือนผมเป็นอะไรสักอย่างที่จะให้เธอข่มเหงได้ เค้าไม่มีสิทธิ์พูด สิทธิ์เถียงอะไรเลย ทุกครั้งผมต้องก้มหน้าเเล้วครับๆๆๆ ผมผิดครับๆๆๆ เเบบนี้หรอ ผมก็เครียดนิตอนนี้  
ผมไม่รู้จะทำยังไงดี ผมเครียด ผมควรไปต่อหรือหยุดเเค่นี้ดี ถ้าเป็นพี่ๆจะทำยังไงต่อไป ผมสับสนผมเเล้วตอนนี้